Pankreas, faaliyeti boyunca engelsiz sindirimi teşvik eden spesifik enzimleri serbest bırakır. Bununla birlikte, sindirimden sorumlu duodenuma enzimlerin çıkışı kesildiği bazı patolojiler vardır ve aktiviteleri bir dakika durmadığından, otoliz işlemi pankreasın ayrışmasıyla başlar. Bu sürecin nedenleri, enfeksiyon, alkolizm, metabolik bozukluklar ve diğer bazı faktörler olabilir.
Demirin ayrışmasının nedeni, bezin kanallarını tıkadıkları için taşların oluşmasıdır; böylece enzimlerin buradan çıkışı imkansız hale gelir. Böyle bir hastalık asemptomatik olarak ortaya çıkmaz, bu nedenle, tıbbi yardım için zamanında tedavi edilmesi durumunda, pankreasın ayrışması süreci geri dönüşümsüz hale gelmeden durdurulabilir.
Kronik pankreatit, pankreasın otolizine katkıda bulunur. Dahası, hastalığın arka planına karşı, patolojik süreç çoğunlukla yavaş ve asemptomatik olarak devam eder ve bu da diyabetin gelişimine neden olur.Çoğu vakada, sindirim sistemindeki diğer hastalıklarla komplike olan pankreatitin arka planına karşı ortaya çıktığı için, bu durumda pankreatit ve pankreas ayrışması bir neden olarak değil, hastalığın sonucu olarak söylenir.
Otoliz sonucunda bez hastalıkları var, bunlar küçük değişik ödemlerden ve nekrozla sonuçlanan, odak noktasından geniş bölgeye kadar birçok değişikliğiyle kendini belli ediyor. Bununla birlikte, vakaların% 90'ında, pankreatit, halen dokularda sadece küçük bir ayrışma ile karşımıza çıkmaktadır; bu bulgular, hastada ödem ve orta derecede ağrı işaretleridir. Diğer vakalarda metabolik bozukluklar, vücutta sıvı birikimi ve ölümcül sonuçlara kadar olan diğer bazı patolojiler eşliğinde şiddetli yağ formları veya hemorajik nekroz görülür. Kural olarak, zamanında ve doğru tedavi edilen pankreatit herhangi bir olumsuz sonuç doğurmaz ve pankreasın fonksiyonları tam olarak geri getirilir. Bununla birlikte, kronik pankreatit varlığında artık olaylar devam edebilir, bunun bir sonucu olarak bezin bazı işlevleri ihlal edilirken, arada sırada alevlenmeler olabilir.