Rysunek dobrze odzwierciedla wszystkie znane czynniki prowokujące rozwój bólu głowy, a także objawy migreny.
Migrena jest bólem pierwotnym, to znaczy nie jest związana z żadną inną chorobą, taką jak nadciśnienie, ARVI, spondyloartroza itp. Kobiety częściej chorują. Według statystyk nawet jedna czwarta wszystkich kobiet i do 10% wszystkich mężczyzn cierpi na ataki migreny.
Diagnoza zwykle nie wymaga dodatkowych badań, wystarczy, że ból głowy spełnia kryteria migreny. Jednak na terytorium Federacji Rosyjskiej neurolodzy i lekarze ogólni próbują przepisać pacjentowi:
- USG naczyń czaszki i szyi;
- MRI (CT) czaszki i kręgosłupa;
- Standardowe badania laboratoryjne - UAC, OAM, analiza biochemiczna;
- Specyficzne badania infekcji i markerów nowotworowych;
- Konsultacje innych wyspecjalizowanych specjalistów.
Leczenie tego typu bólu głowy umownie dzieli się na napadowe i międzynapadowe (profilaktyczne).
Podczas ataku zwykle przepisywane są następujące grupy leków:
- NLPZ i leki przeciwbólowe;
- Centralne działanie przeciwwymiotne;
- Tryptany z nieskutecznością leków I linii;
- Rzadziej produkty zawierające ergotaminę.
Zapobieganie kolejnemu atakowi obejmuje stosowanie leków i brak leków:
- Zgodność z systemem „snu-odpoczynku”;
- Pomoc psychologiczna i korekcja stanów lękowych;
- Specjalna dieta z wyłączeniem szeregu pokarmów zawierających tyraminę;
- Masaż relaksacyjny, Pilates, joga;
- Techniki manualne;
Powołanie nieselektywnych beta-blokerów, leków przeciwdepresyjnych, przeciwdrgawkowych, rzadziej blokerów kanału wapniowego, ośrodkowych środków zwiotczających mięśnie na napięcie mięśni.
Pacjent z rozpoznaniem „migreny” musi być pod stałą opieką specjalistów (neurolog, psycholog), co wiąże się ze znacznym wpływem silnego bólu na jakość życia osoba.
