Rak żołądka jest najbardziej rozpowszechnioną chorobą onkologiczną na świecie od wielu dziesięcioleci, a nawroty po wyleczeniu występują dość często.
Nawrót objawów choroby uważa się za nawrót objawów choroby w pewnym okresie po leczeniu i gojeniu pacjenta. Powtarzające się występowanie choroby jest uważane za bardziej niebezpieczne niż pierwotna choroba.
Nawrót raka żołądka( RJ) występuje z powodu faktu, że przyczyny choroby nie zostały całkowicie wyeliminowane podczas leczenia, więc patologia pojawia się ponownie i postępuje, z reguły, jeszcze bardziej.
Cechy nawrotu raka żołądka
W 60% przypadków nawrotu choroby obserwuje się u pacjentów poddanych operacji, podczas której żołądek był połączony z jelita cienkiego. Następnie, w miejscu połączenia, pojawia się drugi guz. Ten problem często wiąże się z kolejną komplikacją - niedrożnością żołądka lub zwężeniem. Dzieje się tak ze względu na to, że żołądek po operacji jest niewielki.
Najczęściej obserwuje się miejscowe nawroty, które znajdują się w pobliżu miejsca lokalizacji poprzedniego guza. Z zasady są one ustalane już w pierwszej połowie roku po leczeniu chirurgicznym. Istnieją jednak przypadki powtarzających się objawów choroby po roku lub więcej po udanym leczeniu w obszarach ciała z dala od poprzedniego guza.
Zapobieganie nawrotom
Nawrót choroby nowotworowej występuje głównie po całkowitym usunięciu guza chirurgicznego, ale po operacji pacjent nie był poddawany chemioterapii lub radioterapii. Terapia pooperacyjna - wsparcie usunięcia guza jest niezwykle konieczne, aby całkowicie stłumić pozostałe komórki nowotworowe w organizmie człowieka, którymi limfat i krew rozprzestrzeniają się w organizmie.
W trwających badaniach klinicznych stosowano chemioterapię przed i po operacji. Ta metoda nazywa się chemioterapią śródoperacyjną.Dzięki tej metodzie stało się możliwe zapobieganie nawrotom choroby, a także zwiększenie przeżywalności pacjentów.
Czasami, aby zapobiec nawrotowi choroby, lekarz decyduje się całkowicie usunąć pozostałą część żołądka.
Nawrót raka może wystąpić w ciągu pierwszych kilku miesięcy po leczeniu, a nawet kilka lat po nim. Aby wykluczyć ryzyko rozwoju, pacjentowi zaleca się testy wskazujące na obecność lub brak choroby, a także zaleca się wizytę u lekarza co najmniej raz w roku.