Trzustka jest narządem wydzielania egzo i endokrynnego, którego praca charakteryzuje się wpływem na procesy enzymatycznego trawienia i metabolizmu węglowodanów. Znajduje się w przestrzeni zaotrzewnowej na poziomie pierwszego kręgu lędźwiowego w konwencjonalnym łóżku z luźną tkanką tłuszczową.
Topograficznie jest otoczony:
- brzuch z przodu i powyżej;
- ze śledzioną i jej naczyniami po lewej;
- z jelitem dwunastnicy po prawej i poniżej;
- przez główne naczynia i tkankę tłuszczową w tyle.
Trzustka składa się z głowy, ciała i ogona. Jego długość waha się od 15-20 cm i waży około 70 g. Zajmuje poprzeczne położenie względem osi ludzkiego ciała.
Strukturalne i funkcjonalne cechy trzustki
Ma strukturę lobate-ductal. Lobules składają się z wyspecjalizowanych komórek - trzustek. Syntetyzują enzymy w świetle zrazików. Następnie powstaje sok trzustkowy, poruszający się wzdłuż przewodów do dwunastnicy. Strukturalna i funkcjonalna charakterystyka przewodu trzustkowego składa się z następujących przewodów:
- intra-lobular;
- , międzyobiegunowy;
- główny kanał wydalniczy( Virsungov).
Przewód Virsungov z przewodem żółciowym otwiera się na dużą brodawkę( kał) dwunastnicy. Jest specjalny zwieracz( Oddi), który reguluje spożycie soku trzustkowego i żółci.
Pankreatocyty tworzące lobule charakteryzują funkcję zewnątrzwydzielniczą trzustki. Ta aktywność zewnątrzwydzielnicza dzieli się na:
- ekbolicheskoy( produkcja aminokwasów);
- hydrokinetyczny( produkcja wody, węglowodorów, chlorków i mikroelementów).
Wszystkie te substancje tworzą sok trzustkowy. Na jeden dzień tworzy się do 2 litrów. Charakterystyka enzymów soków trzustkowych jest indywidualna i specyficzna. Amylazy rozkładają węglowodany, trypsynę i chymotrypsynę - białka, nukleazy - kwasy nukleinowe, lipazy - tłuszcze. Dzięki składnikom hydrokinetycznym utrzymywane jest optymalne podłoże niezbędne do aktywacji i prawidłowego funkcjonowania enzymów.
Gruczołowe funkcjonowanie trzustki jest przeprowadzane przez specjalne komórki znajdujące się w ogonie. Są otoczone przez dużą sieć naczyń do natychmiastowego wytwarzania hormonów we krwi w celu regulacji metabolizmu tkankowego. Te komórki są pogrupowane w tak zwane wysepki Langerhansa. Produkowane są następujące hormony:
- ß - komórki( synteza insuliny);
- a - komórki( produkcja glukagonu i lipokainy, kalikreiny);
- D - komórki( produkcja gastryny, somatostatyny, polipeptydu trzustkowego).
Insulina i glukagon są antagonistami hormonów trzustkowych, które wpływają na charakterystykę metabolizmu węglowodanów. Pierwszy obniża poziom glukozy we krwi, drugi, przeciwnie, wzrasta. Lipocaine reguluje metabolizm tłuszczów. Kallikrein wywiera wpływ na ścianę naczyniową, rozszerzając naczynia. Charakterystyka somatostatyny - zmniejszona produkcja soku trzustkowego. Gastryna wpływa na wydzielanie kwasu solnego w żołądku, zwiększając go.