Sympathische en vaguszenuwen bieden innervatie van de pancreas, waarbij in dit proces een grotere graad van plexus coeliakie is betrokken. Een kleine en grote tak van de interne zenuwen vormt een sympathiek onderdeel. De oorsprong wordt bepaald in V-IX en X-XI dorsale ganglion van het ruggenmerg. Daarnaast betreft het de hepatische, milt- en bovenste mesenteriale plexus. Van al deze plexi's tot het lichaam geschikte schattige zenuwvezels. Samen met hen zijn de parasympathische zenuwen in de onmiddellijke nabijheid van de bloedvaten nauw met elkaar verweven. Alles bij elkaar dringen ze door tot de kleine alvleesklierlobben. Al deze plexi vormen, in de buurt van de prostaat, een complex complex. Het is praktisch onmogelijk om elke vezel er afzonderlijk in te selecteren, hun takken zijn zo sterk met elkaar verweven. De innervatie van glandulaire cellen gaat los van de innervatie van de eilandjes van Langerhans.
De pancreatische plexus bevindt zich aan de voor- en achterkant. Het maakt deel uit van de ventrale plexus. Pancreas plexus is een vrij krachtige reflexogene zone. Haar onmiddellijke irritatie leidt tot shock.
De takken van de nervus vagus komen ook de pancreas binnen. Ze handelen ernaar en gebruiken de knopen van de plexus coeliakie indirect of direct. Grote waarde in de innervatie van de pancreas wordt gespeeld door de linker nervus vagus. Hij is het die belast is met het innerveren van alle afdelingen van deze klier. De rechter nervus vagus nadert ook dicht bij de gegeven plaats, maar alleen door afzonderlijke takken.
Sympathische vezels werken als een regulator van de tonus van alle bloedvaten die in de pancreas passen. Ze vergezellen ze constant. Parasympathische zenuwen nemen op hun beurt deel aan de regulatie en controle van exocriene activiteit. Dit heeft voornamelijk invloed op de afgifte en vorming van enzymen.
Als we goed kijken naar het werk van de alvleesklier, de twaalfvingerige darm, de galblaas, de galblaas en de lever, kunnen we het nauwe verband van innervatie in deze organen zien. Multivalente innervatie zorgt voor de onderlinge verbinding van alle processen.
Met de ontwikkeling van alvleesklierkanker verschijnen er kwaadaardige weefsels die de zenuwen omringen. Hierdoor ontstaat een verhoogde druk en voelt de patiënt een scherpe pijn.