Het meest voorkomende verschijnsel van deze ziekte wordt veroorzaakt doordat streptokokken het gebied van de slokdarm met vreemde lichamen binnendringen. In andere situaties, met diffuse oesofagitis, verspreidt etterende ontsteking zich in de slokdarm, die is overgegaan van andere organen. In de regel wordt deze aandoening gevormd door het beschikbare pulmonale abces, phlegmon van de mondholte, slokdarmkanker en chemische verbranding. Purulente imbibitie van de slokdarmwand en het smelten van de submukeuze base zijn morfologische tekenen van de ziekte. In dit geval sterft het geëxfolieerde slijmvlies en verschijnt het. Specialisten merken op dat met diffuse oesofagitis dit proces plaatsvindt in de submucosale laag, maar doordringt en dieper is.
Deze ziekte ontwikkelt zich vrij snel en sterk en wordt gekenmerkt door het verschijnen van speekselvloed, aanhoudende retrosternale pijn, dysfagie en ernstige pijnlijke sensaties bij hoesten en slikken. Het bijbehorende braken leidt tot de isolatie van het afgekeurde weefsel van het slijmvlies.
Diagnose van diffuse oesofagitis
Vanwege het feit dat er een dreiging van slokdarmruptuur is in de acute fase van phlegmonous esophagitis, voeren artsen geen röntgenonderzoek uit. Nadat de symptomen verdwenen zijn, wordt de röntgensemiotica gekenmerkt door de geërodeerde contouren van het orgaan en de afwezigheid van plooien op het slijmvlies, dat bedekt is met zweren van verschillende grootten. De breedte van het lumen van de slokdarm is niet uniform en is gevuld met slijm en pus.
Klinische manifestaties van diffuse oesofagitis
De prognose van de ziekte is ernstig genoeg, dus zelfs therapie die tijdig wordt opgestart, kan niet altijd het gewenste resultaat geven. De phlegmonous vorm van de ziekte wordt gekenmerkt door een hoog percentage van complicaties in de vorm van mediastinum abces, pneumothorax en pereezophagitis.
Klinische manifestaties van diffuse oesofagitis lijken op acute sepsis. Tegelijkertijd is er een sterke verslechtering van de algemene toestand van de patiënt met toenemende dysfagie. Vorming van subcutaan emfyseem bevordert de gasvorming na de vermenigvuldiging van de infectie. Ook veroorzaakt dit proces een complexe nederlaag van nabijgelegen orgels.
In het geval van mediastinitis, is de toestand van de patiënt dodelijk. Bij het inkapselen van een abces in het mediastinum ontstaan er ernstige gevolgen voor de patiënt.