Dławica pęcherzykowa jest chorobą zakaźną, która objawia się w postaci zapalenia migdałków podniebiennych. U osób dorosłych dławica piersiowa może być wywołana przez różne rodzaje drobnoustrojów i jest transportowana przez unoszące się w powietrzu kropelki lub przez kontakt z brudnymi naczyniami lub niemytymi produktami.
Czynnikiem powodującym tę postać dławicy są najczęściej paciorkowce i gronkowce. Choroba występuje przy osłabionej odporności, ogólnej lub częściowej hipotermii organizmu.
Jedną z najczęstszych odmian jest pęcherzykowa postać dławicy piersiowej, której leczenie i objawy uwzględnimy dzisiaj.
Przyczyny
Dlaczego pojawia się pęcherzykowy ból gardła i co to jest? Powstaje w wyniku zakażenia migdałków bakteriami, które dostają się do organizmu egzogennie( zewnętrznie) lub endogennie( następuje degeneracja oportunistycznej flory).Głównym powodem pojawienia się tej choroby jest infekcja zwana staphylococcus.
Początek pęcherzyka płucnego występuje w następujących sytuacjach:
- dostający się do migdałków paciorkowców i gronkowców;
- obecność drobnoustrojów rozwijających się w zimnych porach roku;
- to znaczna hipotermia w gardle, która doprowadziła do ogólnego zmniejszenia odporności obronnej organizmu;
- Wirusy błonicy, kiły, zapalenia płuc i inne, które prowadzą do procesów zapalnych w migdałkach.
Osłabiony układ odpornościowy nie może dłużej powstrzymywać mikroorganizmów oportunistycznych i zaczyna intensywnie mnożyć się w jamie ustnej, powodując zapalenie migdałków.
Pamiętaj, że dławica pęcherzykowa jest wysoce zaraźliwa, a ciężki przebieg pacjenta pozostaje w szpitalu. W domu pacjent powinien znajdować się w oddzielnym pomieszczeniu, używać tylko rzeczy osobistych, ograniczać kontakty.
Co dzieje się z migdałkami?
W dusznicy pęcherzykowej zapalenie jest zlokalizowane w pęcherzykach migdałków, w których ropa jest tworzona, przezbrzuszana przez błonę śluzową przez ogniska o żółto-białym zabarwieniu. Jak powiedział znany lekarz Simanovsky, obraz migdałków z pęcherzykową dławicą piersiową jest bardzo podobny do gwiaździstego nieba.
Z biegiem czasu te ropne ogniska mogą się ze sobą łączyć, tworząc jedną ciągłą ropopochodną powłokę żółto-białą na migdałkach. Ropnie mogą topić tkanki i łamać się w gardle.
Objawy bólu gardła
Duszna grudkowa dławica piersiowa ma pewne objawy, które pojawiają się po okresie inkubacji - zwykle trwa to nie dłużej niż jeden dzień.W przeciwieństwie do dławicy piersiowej, ropne procesy powodują cięższy przebieg choroby.
Objawy dławicy zaczynają się ostro:
- pojawia się dreszcze;Temperatura
- wzrasta do 39-40 stopni;
- silne osłabienie, uczucie bólu w dolnej części pleców i stawów;
- odczuwasz utratę apetytu;
- węzły chłonne są powiększone i bolesne przy badaniu palpacyjnym;
- migdałki podniebienia i los wokół nich puchną, rozpalają i rumienią;
- obserwował płonące mieszki włosowe - białe lub żółte blaszki na migdałkach;
- z powodu bardzo silnego i ostrego bólu pacjent jest trudny do połknięcia;
- z silnym zapaleniem błony śluzowej nosa trudno oddychać ustami i nosem.
Podczas badania gardła widać wyraźnie obrzęk, obrzęk i silne zaczerwienienie gruczołów( częściej - podniebienia).Powierzchnia podniebienia miękkiego i migdałków pokryta jest rozproszonymi białymi i żółtymi kropkami o okrągłym kształcie( przypominającymi ziarna prosa), które głoszą mieszki włosowe.
Ponieważ ten ból gardła często łączy się z lakunarem, powierzchnię migdałków można pokryć białą powłoką, a ropnie tworzą się w jamie ustnej.
Ból gardła u dzieci
Choroba rozpoczyna się uczuciem silnego złego samopoczucia. Dziecko może narzekać przede wszystkim na ból gardła i pogorszenie samopoczucia. Wśród najbardziej popularnych objawów, które wywołują również najbardziej nieprzyjemne odczucia, są bóle głowy, bóle stawów, nudności na wymioty, niezdolność do połknięcia pokarmu. Wszystko to dzieje się na tle obfitej gorączki i dreszczy, które trwają około 2 godzin, a następnie zostają zastąpione stanem poprawy. Temperatura ciała gwałtownie wzrasta do wysokich wartości.
Ten stan u chorego dziecka trwa około 2 dni, kiedy szczyt osiąga się podczas choroby. Objawy te towarzyszą obrzęk gardła i szyi, wysypka, kaszel i nieżyt nosa, zapalenie spojówek, ból w okolicy żołądka, powiększenie węzłów chłonnych. Dużą trudnością dla dziecka jest oddychanie i połykanie.
migdałków: zdjęcia
Czym jest ta choroba, oferują aby zobaczyć szczegółowe zdjęcie
powikłań Dusznica grudkowym na zdjęciu wygląda nieatrakcyjne, ale nie jest to najbardziej nieprzyjemny z jego własności. Jest obarczona poważnymi komplikacjami z układu sercowo-naczyniowego, nerek i układu moczowego jako całości, z niszczenia stawów. Może przejść do postaci chronicznej i osłabić układ odpornościowy.
Dlatego tak ważne jest, aby rozpoznać pęcherzyków migdałków we wczesnych stadiach, aby odróżnić go od innych podobnych objawów chorób, rozpocząć leczenie i zobaczyć go poprzez zgodne z leżenia w łóżku i wdrożenie niezbędnych zaleceń higienicznych. Leczenie
pęcherzykowy zapalenie migdałków dorosłych
Dla celu efektywnego leczenia migdałków wacika zaradczych, które następnie badane metodami laboratoryjnymi określania dusznicę wzbudnica i jego wrażliwość na antybiotyki.
W większości przypadków, ostre ropne zapalenie migdałków spowodowane głównie beta-hemolityczne paciorkowce grupy A, wrażliwy na penicylinę, cefalosporynę antybiotyki serii karbapenemów.
W domu musisz przestrzegać pewnych zasad, które w przypadku pęcherzyka pęcherzykowego pomogą go szybciej wyleczyć.
- Dorosły lub dziecko powinien ograniczyć aktywność i jak może spędzać więcej czasu w samotności , lepiej w łóżku. Naruszenie leżenia w łóżku, a zwłaszcza realizacji żmudnych obowiązków może znacznie pogorszyć stan pacjenta i zwiększenia nasilenia choroby.
- Drugim warunkiem jest obfitość ciepłego napoju .Wskazane jest, aby czas choroby i kilka osób zmieniło menu pacjenta. Jedzenie powinno być zmiksowane, miękkie. Dzięki temu rozpalona krtań nie będzie podrażniona, a połknięcie takiego jedzenia jest o wiele łatwiejsze. Zalecany stół dietetyczny nr 13.
- chory lepiej przeznaczyć oddzielne pomieszczenie , często wietrzenie go i mokro. Naczynia, pościel i ręczniki powinny być również oddzielne, a po użyciu ugotowane lub posypane wrzątkiem. Ograniczaj kontakt z chorymi, zwłaszcza nie pozwalaj dzieciom - są szczególnie podatne.
- również istotne znaczenie dla prawidłowego leczenia pęcherzykowego zapalenia migdałków w domu jest uważany za część chlupotania. Procedura ta może być stosowane, gdy specjalne środki antyseptyczne, takie jak Iodinol, Delfin, jodyny, Chlorophillipt, Miramistin, furatsilin( tabela 2. Szkło wodne), ziół, sodu i solanką.
- Leczenie antybiotykami. Aby wyeliminować Streptococcus, najczęstszą przyczyną wyznaczyć chronionych penicyliny( Augmentin, amoxiclav).Kiedy nadwrażliwe penicyliny grupy - inne grupy antybiotyków: makrolidy( azytromycyna), cefalosporyny 1-2 generacji( cefotaksymu, tsefuraksim).Dawkowanie jest ustalane indywidualnie przez lekarza prowadzącego w zależności od wieku i nasilenia przebiegu.
- przeciwzapalne i przeciwbólowe spraye pomóc zmniejszyć podrażnienia, łagodzi ból i ułatwia połykanie. Leki te obejmują Ingalipt, Cameton, Tantum Verde. Do resorpcji można użyć różnych pastylek do ssania.
Jeśli masz zapalenie migdałków, leczenie rozpoczyna się późno, a jeśli antybiotyki ból gardła dobrane prawidłowo i silnie obniżonej odporności pacjentów, może powodować poważne konsekwencje. Antybiotyki
pęcherzykowy zapalenie migdałków Leczenie antybiotykami powinny być prowadzone w ścisłej zgodności z pojedynczych dawek, zgodnie z ciężkością choroby oraz wieku pacjenta.
najczęściej stosowanych antybiotyków grupy penicylin, takich jak „Bitsillin amoksycyliny” „” „” penicyliny. Jeżeli pacjent jest uczulony na penicylinę może antybiotyki z makrolidu( „Klarytromycyna”, „erytromycyny” „Sumamed”, „azytromycyny”) lub cefalosporyny( „cefazolin”, „Cephalexin”).
Pamiętaj, że nawet jeśli twój stan się poprawił, w żadnym wypadku nie powinien przestać używać antybiotyku , ponieważ przy niepełnym przebiegu przyjmowania leku przeciwbakteryjnego patogen rozwija oporność na ten typ antybiotyku, a choroba zaczyna się od nowa, ale w cięższymformie, a poprzedni lek nie pomoże.
Ważne jest również stosowanie antybiotyków w celu stosowania leków, które zapobiegają rozwojowi dysbiozy. Należą do nich: Lineks, Bifidumbacterin itd.