Jak niebezpieczny jest HIV u kobiet i jakie są objawy infekcji?

1 dla przetrwania czynnika chorobotwórczego czynnika sprawczego choroby

choroby jest „wolna” od wirusów. Istnieją 2 typy chorób:

• typu 1 jest wynikiem masowego rozprzestrzeniania się, z reguły rozwija się AIDS;Typ
• 2 jest słabo rozpowszechniony, jest nadal zlokalizowany w Afryce Zachodniej.

zakażenie Ścieżka: podczas gematokontakta, że ​​jest w kontakcie z krwią zakażonej krwi zdrowego człowieka. Jest to możliwe w trakcie stosowania ostrych rzeczy z krwi pozostaje pacjent, ciąża( z matki na płód) podczas stosunku płciowego. Polecamy odwiedzić reakcję

Siedlisko wirusa u kobiet: krew, ślina, sekret gonad, przepływ menstruacyjny. mogą zawierać również we łzach, mleku matki, ślina, płyn ludzkiego mózgu, ale niebezpieczeństwo poważnego zakaźnych te źródła dla zdrowia ludzkiego nie są, jak stężenie wirusa jest bardzo niskie. Na przykład, aby zachorować od śliny, powinna wynosić 4 litry. Nie są źródłem infekcji: miejsca publiczne, basen, wanna, prysznic, owady.

Wirus nie rozmnaża się samodzielnie, poza sprzyjającym mu środowiskiem.

Wprowadza się do komórki i za pomocą limfocytów T układu odpornościowego mnoży się.W wyniku tego powstają przeciwciała.

W środowisku zewnętrznym wirus może przetrwać do 48 godzin. Jest bardzo wrażliwy na działanie temperatury: umiera w temperaturze 80 ° C, staje się nieaktywny w temperaturze 56 ° C.

prawdopodobieństwo zakażenia zależy od kobiety seksualnie:

• na dostępność mikro-urazów w okolicy genitaliów;
• o ilości( stężeniu) wirusa we krwi;
• o jakości odporności partnera.

Według australijskich naukowców, ryzyko heteroseksualnych kobiet po wystawieniu bez zabezpieczenia wynosi 0,1% lub 1 w roku 1000. Innymi słowy, jeśli jeden z partnerów ma zakażenia HIV, codziennie kontakt z infekcją występuje raz na 3 lata.

2 Etapy rozwoju patologii

Stadium początkowe - okres inkubacji. Czas trwania - od 20 do 90 dni, czasem nawet do roku. Wirus jest wysoce bezobjawowy w organizmie kobiety przed klinicznym rozwojem choroby lub przed przenikaniem przeciwciał do krwi. Aby wykryć wirusa na tym etapie, potrzebujesz analizy surowicy krwi.

Ponadto obserwuje się kliniczny przebieg choroby i wytwarzanie swoistych przeciwciał.Wyraźne oznaki choroby na tym etapie mogą nie być, możliwe jest określenie choroby tylko na podstawie diagnozy serologicznej. Ostry przebieg zaobserwowano u 60-90% pacjentów w ciągu pierwszych 3 miesięcy, bez rozwoju przeciwciał.

wizualne objawy choroby gorączka, grudki, rumień i pęcherzyki na skórze i błonach śluzowych, zapalenie gardła, błon śluzowych, węzłów chłonnych, może towarzyszyć biegunka, powiększenie wątroby i śledziony. Około 10% chorych choruje na infekcje grzybicze, zapalenie płuc, ból gardła, opryszczkę.

Ukryte objawy choroby. Wraz z oczywistymi objawami osłabia się odporność.Komórki odpornościowe umierają, ciało próbuje aktywnie je wypełniać.Na tym etapie manifestuje się HIV:

• z serologicznymi wysypkami skórnymi;
• powiększył węzły chłonne z różnych grup.

Ten etap trwa od 2 do 20 lat, średnio - 7 lat. Wtórne objawy manifestacji choroby: rozwój różnych zakażeń, których przyczyną są pasożyty, bakterie i grzyby. Masa ciała kobiety jest zmniejszona o około 20%, zmniejsza się poziom wydajności, zwiększenie temperatury ciała, biegunka pojawia nieuzasadnione. Leukoplakia często rozwija się( tworzenie warstewki wnęka płyta śluzówki, szyjki macicy, genitalia) wydają złośliwe nowotwory skóry( mięsak Kaposiego).Organizm dochodzi do skrajnego wyczerpania. Często występuje gruźlica postaci pozapłucnych. Na tym etapie konsekwencje są nieodwracalne, pacjent umiera po około 2 miesiącach.

Choroba może wystąpić w innym scenariuszu. Zwykle choroba trwa od 1 miesiąca do 20 lat.

Specyfika objawy HIV są nieco inne u kobiet i mężczyzn, ze względu na anatomicznych i biochemicznych cech kobiecego organizmu, różnic hormonalnych.

3 czynników przyczyniających się objawów zakażenia i choroby

najbardziej powszechnych czynników predysponujących są: Choroby

1. weneryczne być przyczyną uszkodzeń błony śluzowej.
2. Erozja szyjki macicy, dzięki której komórki złuszczają się.Jeśli kobieta jest zarażona wirusem HIV, komórki będą służyć jako źródło infekcji. Kiedy
3. analnego ryzyko choroby zwiększa się prawdopodobieństwo mikrourazy odbytu i odbytnicy wysoki. Również przy kontakcie z jamy ustnej może dojść do zakażenia, jeśli w jamie ustnej występują wrzody lub rany.okoliczności, które zwiększają ryzyko

kobiety choroby:

niezabezpieczony kontakt plemników więcej niż kobiecych wydzielin, 2-4 razy. W ten sposób zwiększa się stężenie cząstek wirusa.

Plemniki mogą pozostawać w pochwie przez 2-3 dni - jest to dodatkowy czynnik infekcji.

Zakażenie HIV u kobiet różni się od mężczyzn. Do najczęstszych objawów choroby „żeński”:

• pod pachami, pachwiny i szyi węzłów chłonnych zwiększył;
• wysypka na ciele przez pierwsze 4 tygodnie;
• różnych narządów, przewlekłych zakażeń pochwy i pleśniawka jamy ustnej, zakażenia pochwy są trudne do leczenia;
• łatwo powstają siniaki;
• gorączka przez 2-4 tygodnie lub silna nocna potliwość;
• zwiększona drażliwość i ogólne zmęczenie fizyczne;
• biegunka;
• utrata masy ciała przy zachowaniu zwykłej diety i rytmu życia;
• małe zakażenie miednicy;
• białe plamki w jamie ustnej;
• bolesne miesiączki;
• częstotliwości naruszenie miesiączkowania( brak miesiączki lub długości);
• opryszczka na śluzowych powierzchniach narządów;
• dysplazja szyjna;
• okresowe bóle głowy, jakby ze zmęczeniem lub z grypą;
• rany na genitaliach;
• rozwój chorób onkologicznych;
• brodawki na genitaliach;
• śluz z pochwy;
• uporczywy ból w okolicy miednicy.

Oczywiście każdy z objawów może wskazywać na obecność zupełnie innej choroby.

Zapobieganie chorobie polega na eliminacji niezamierzonych kontaktów seksualnych;używanie prezerwatyw;odmowa narkotyków;obowiązkowe leczenie do lekarza w przypadku stanu zapalnego w okolicy narządów płciowych i podejrzenie zakażenia.

Ostrożne podejście do wyboru specjalisty do stosowania tatuaży, wykonywania zabiegów manicure kosmetycznych i kosmetycznych.

Powszechna terapia, która hamuje aktywność wirusów. W tym celu powołuje: zydowudyny, stawudyna, lamiwudyna, didanozyna, delawirdyna, newirapina, nelfinawir, indynawir, sakwinawir. Często powołują się na kilka leków w tym samym czasie. Są one przyjmowane bez przerwy, w przeciwnym razie ustabilizuje się stabilność wirusa, co sprawia, że ​​leczenie jest nieskuteczne.