jest metodą diagnostyczną, która może wykryć obecność lub brak przerzutów raka trzustki przed operacją.Pozwala to wybrać skuteczny plan leczenia choroby. Ta metoda diagnostyczna jest wykorzystywana głównie jako badanie końcowe, gdy wcześniejsze badania pozostawiają wiele niejednoznaczności w zakresie rozprzestrzeniania się raka.
Laparoskopia trzustki zastępuje laparotomię diagnostyczną, ale metody te nie byłyby prawidłowo przeciwstawne. Zaletami laparoskopii są prostota metody, większe bezpieczeństwo i mniej traumatyzmu. Często po tej metodzie diagnozy nie ma potrzeby laparotomii. Jednak gorsze od jego diagnostycznych możliwości laparotomii, z powodu tego, co nie zawsze jest w stanie go zastąpić.
Metoda laparoskopii umożliwia również wyjaśnienie postaci, postaci choroby trzustki, ujawnienie oczywistych i pośrednich objawów zapalenia trzustki oraz określenie wskazań do stosowania laparotomii.
Różne laparoskopy z światłowodami, instrumenty do biopsji i różne manipulacje, wideo-laparoskopia - innowacja ostatniej dekady - znacznie zwiększyły możliwości tej metody. Informacje uzyskane dzięki takiemu rozpoznaniu stanu trzustki przed operacją pozwalają nam określić stadium raka i są wykorzystywane jako podstawa do opracowania indywidualnego planu leczenia dla pacjenta.
Początkowo laparoskopową operację trzustki stosowano jedynie w celu określenia stadium raka i przeprowadzenia operacji paliatywnej w nieoperacyjnym guzie. Jednak naukowe odkrycia ostatniej dekady w tej dziedzinie umożliwiły poszerzenie jej możliwości nekrektomii z martwicą trzustki, wycięciem guzów trzustki i drenażem torbieli rzekomych trzustki.
Zaletami takiej operacji są znacznie mniejszy ból pooperacyjny, krótszy okres hospitalizacji i krótszy czas powrotu do zdrowia po operacji.
Można to wytłumaczyć faktem, że w przypadku laparoskopii, w przeciwieństwie do operacji otwartych, nie ma potrzeby wykonywania dużego nacięcia laparotomii i silnego manipulowania narządami jamy brzusznej w celu uzyskania dostępu do obszaru operacji. Ta metoda daje dobry obraz anatomiczny, który jest ważny w chirurgii trzustki z powodu dużych naczyń w strefie operacyjnej i lokalizacji zaotrzewnowej trzustki zaotrzewnowej.