jest chorobą zakaźną wywołaną przez paciorkowce hemolityczne. Zapalenia i deformacje wpływają na wyraźnie ograniczony obszar skóry, któremu towarzyszy gorączka i odurzenie organizmu.
Od działań grupy A paciorkowców jest uważana za główną przyczynę którym dana osoba ma kubek na piechotę( zob. Zdjęcie), najbardziej skuteczne leczenie polega na podawaniu penicyliny i innych leków przeciwbakteryjnych.
Przyczyny wystąpienia
Dlaczego twarz pojawia się na mojej nodze i co to jest? Głównym powodem róża paciorkowiec działa , która przedostaje się do krwiobiegu w wyniku uszkodzenia skóry, otarcia, mikrourazy. Rola odgrywa również hipotermia i stres, nadmierna opalenizna.
Wśród czynników, które mogą prowadzić do rozwoju różnicy, stres i stałe przeciążenie, zarówno emocjonalne, jak i fizyczne, odgrywają ważną rolę.Inne czynniki determinujące to:
- ostre zmiany temperatury( spadek i wzrost temperatury);
- uszkodzenie skóry( zadrapania, ukąszenia, zastrzyki, mikropęknięcia, przemywanie itp.);
- nadmierna opalenizna;
- różne siniaki i inne obrażenia.
W ogromnej większości przypadków różyczki rozwijają się na dłoniach i stopach( stopach, kości piszczelowej);mniej zapalny pojawia głowy i twarzy, są uważane za najbardziej rzadkich zapalenie krocza( krocza, genitaliów), a korpus( brzuch, HIPS).Może to również dotyczyć błon śluzowych.
Czy choroba różycy przebiega pieszo?
Erysipelas skóry jest chorobą zakaźną, ponieważ główną przyczyną jej pojawienia się jest infekcja, która jest bezpiecznie przenoszona z jednej osoby na drugą.
Podczas pracy z pacjentem( leczeniem miejsca zapalenia, procedur medycznych) zaleca się stosowanie rękawiczek po zakończeniu kontaktu, dokładnie umyć ręce przy użyciu mydła. Głównym źródłem chorób wywołanych przez paciorkowce jest zawsze chory.
Klasyfikacja
W zależności od charakteru klęski róży jest w formie:
- pęcherzowe formy - na skórze występują pęcherzyki z wysięku surowiczego. Wysoki stopień tej formy to pojawienie się zmian martwiczych - komórki skóry umierają i praktycznie nie regenerują się na dotkniętym obszarze.
- Postać krwotoczna - w miejscu uszkodzenia naczynia stają się przepuszczalne i możliwe jest tworzenie się siniaków.
- Rumieniowata postać - wiodącym objawem jest zaczerwienienie i obrzęk skóry.
Aby określić prawidłowe taktyki leczenia różycy, konieczne jest dokładne określenie ciężkości choroby i charakteru jej przebiegu. Objawy
Okres inkubacji procesu zapalnego róży wynosi od kilku godzin do 3 do 4 dni. Patologia medyczna jest klasyfikowana następująco:
- według ciężkości - łagodny, umiarkowany i ciężki;
- z natury - rumieniowaty, pęcherzowy, rumieniowo-pęcherzowy i rumieniowo-krwotoczny;
- dla lokalizacji - zlokalizowana( w jednym miejscu ciała), częsta, przerzutowa.
Po okresie inkubacji, pacjent wykazuje objawy różnicy na swojej nodze, między innymi ogólne osłabienie, osłabienie i złe samopoczucie. Potem nagle temperatura nagle gwałtownie wzrośnie i pojawią się dreszcze i bóle głowy. Pierwsze godziny twarzy charakteryzują się bardzo wysoką temperaturą, która może sięgać czterdziestu stopni. Istnieje również ból mięśni w nogach i dolnej części pleców, stawy ranią człowieka.
Charakterystyczną cechą procesu zapalnego jest jaskrawy czerwony kolor dotkniętych obszarów, podobny do płomieni. Wyraźnie zaznaczone krawędzie mają elewacje wzdłuż obwodu - tak zwany trzon zapalny.
Bardziej złożona forma - rumieniowo-pęcherzowa. W tym przypadku, w pierwszym lub trzecim dniu choroby, bąbelki rozwijają się z klarowną cieczą w momencie wybuchu choroby. Wybuchają, tworząc skorupy. Korzystne leczenie prowadzi do gojenia i ukształtowania młodej skóry po jej upadku. W przeciwnym razie może wystąpić owrzodzenie lub erozja.
Narodziny do stóp: zrób zdjęcie początkowej fazy
Prezentujemy szczegółowe zdjęcia, aby zobaczyć, jak wygląda ta choroba w początkowej fazie i nie tylko.
Jak leczyć erypsipelę na nodze?
Jeśli jest to kwestia łagodnego nasilenia, to w domu jest wystarczająco dużo leczenia. Ale w ciężkich i zaniedbanych przypadkach nie można zrobić bez hospitalizacji w oddziale chirurgicznym.
Najbardziej skuteczne leczenie różnicy na kończynie koniecznie wiąże się z mianowaniem antybiotyków. Aby zmaksymalizować ich działanie, lekarz musi najpierw ustalić najbardziej skuteczny z nich w każdym konkretnym przypadku. W tym celu konieczna jest anamneza.
W większości przypadków stosuje się następujące leki:
- linkomycyna;
- Penicylina;
- Lewomycetyna;
- Erytromycyna;
- Tetracyklina.
Oprócz antybiotyków, leczenie lekami obejmuje inne cele.
- Środki przeciwgorączkowe, moczopędne i naczyniowe są stosowane w celu złagodzenia bolesnych i ciężkich objawów choroby oraz leczenia objawowego.
- Środki zmniejszające przepuszczalność naczyń krwionośnych - ich odbiór jest również niezbędny w niektórych przypadkach.
- W przypadkach, gdy ciężki przebieg choroby jest utrudniony przez zatrucie, w walce o zdrowie stosuje się środki detoksykacyjne - na przykład, roztwór reaktywny i / lub glukozowy.
- Witaminy z grup A, B, C itd.,
- Leki przeciwzapalne. Ponadto
różycy pacjenta pokazane krioterapia i fizjoterapii: lokalny promieniowania ultrafioletowego( UVR), wpływu prądu wysokiej częstotliwości( UHF) słaby skutek wyładowań elektrycznych, światła laserowego w zakresie podczerwieni.
Prognoza
Rokowanie choroby jest warunkowo korzystne, z odpowiednim terminowym leczeniem, prawdopodobieństwo pełnego wyleczenia i powrotu do zdrowia jest wysokie. W niektórych przypadkach( do jednej trzeciej), tworzenie nawracającej postaci choroby, które są znacząco gorsze niż do leczenia.
Powikłania Jeśli nie rozpoczyna się w czasie leczenia lub nie jest prowadzone do końca, choroba może spowodować pewne efekty, które wymagają dodatkowego leczenia:
- obrzęk i lymphostasis pieszo, prowadząc do słoniowacizny i niedożywienia w tkankach.
- W przypadku wystąpienia dodatkowej infekcji mogą pojawić się ropnie, flegma i sepsa.
- U osób osłabionych lub w podeszłym wieku aktywność serca, naczyń krwionośnych, nerek, zapalenia płuc i zapalenia dróg żółciowych może być zakłócona.
- Wady żył zlokalizowanych na powierzchni - zakrzepowe zapalenie żył, zapalenie żył i okołowia. Z kolei powikłanie zakrzepowe może być zator płucny.
- Erozje i owrzodzenia, które nie goją się przez długi czas.
- Martwica, miejscowy krwotok.