Jednym z niebezpiecznych warunków, które mogą rozwinąć się w uchu środkowym, jest otogenna sepsa. Ta anomalia jest chorobą zakaźną, w której ucho środkowe gromadzi ropne treści. Zjawisku temu towarzyszy stałe lub okresowe wejście do układu krążenia zakażonych zatorów i patogennych bakterii.
Patogeneza choroby
Procesy infekcyjne w organizmie powodują przedostawanie się szkodliwych mikroorganizmów do krwioobiegu. Jeśli układ odpornościowy działa prawidłowo, a dana osoba ma dobrą reaktywność, choroba nie rozwija się.Jeśli obrony są osłabione, infekcja zaczyna się rozprzestrzeniać.To właśnie powoduje sepsę.
Pojawienie się otogennej sepsy jest konsekwencją aktywnego wejścia bakterii z obszaru lokalizacji ucha do krwioobiegu. Proces ten rozwija się na tle zahamowania układu odpornościowego organizmu.
Przyczyny
Ta forma sepsy występuje na tle ostrej postaci ropnego zapalenia ucha. Charakteryzuje się bardzo poważnym wyciekiem. Z natury proces zapalny jest podobny do zapalenia wyrostka sutkowatego. Jednocześnie rozprzestrzenia się w żyłach wyrostka sutkowatego i dociera do bańki żyły szyjnej.
Ropień zewnątrzoponowy lub perisinus może rozwinąć się między ścianą zatoki a miejscem kości. Jest to spowodowane zniszczeniem ściany ucha przez przewlekłe zapalenie ucha środkowego. Kiedy ściana zatoki jest zaangażowana w nieprawidłowy proces, istnieje ryzyko pojawienia się okołozębowego żył, które następnie przechodzi do zapalenia żył.
Następnie powstaje okluzja okluzyjna. Jest to spowodowane spowolnieniem krążenia krwi w zapalnej zatoce. Wraz ze wzrostem ropnia istnieje ryzyko, że wykracza poza zatokę, co stwarza warunki do rozprzestrzenienia się do serca lub głowy.
Objawy
Patologii tej towarzyszą następujące objawy: zespół bólu
- i pojawienie się nacieku w procesie wyrostka sutkowatego.
- Bolesny ból w żyle szyjnej.
- Przebarwienia skóry.
- Suchość języka, tworzenie na nim białej powłoki.
- Nudności i wymioty, silny ból głowy ze zwiększonym ciśnieniem wewnątrzczaszkowym.
- Wzrost temperatury do 39-40 stopni.
- Nadmierna potliwość.
- Zwiększony puls, dreszcze i gorączka.
- Oznaki zatrucia.
- Zwiększony rozmiar śledziony i wątroby.
- Mokry świszczący oddech w płucach.
- Wysypka na skórze, która może się łączyć, tworząc krwotoczne elementy.
- Sinica kończyn.
- Stan szoku, który charakteryzuje się gwałtownym spadkiem ciśnienia, płytkim oddechem, tachykardią.
Diagnoza
Aby dokonać trafnej diagnozy, lekarz przede wszystkim bada objawy patologii. Musisz również wykonać badanie krwi. W przypadku otogennogo sepsa charakteryzuje się leukocytozą neutrofilową i wzrostem szybkości sedymentacji erytrocytów. Również w krwi obwodowej można wykryć młode niedojrzałe komórki.
W celu wyjaśnienia diagnozy pomocne będą dane dotyczące siewu krwi. Zaleca się przyjmowanie go wraz ze wzrostem temperatury. To właśnie w tym okresie istnieje szansa na zidentyfikowanie patogennych mikroorganizmów. Aby ocenić objętość zniszczenia kości skroniowej, wykonuje się zdjęcia rentgenowskie. Diagnozowanie posocznica
otogennyh różnym nasileniu
leczenie otogennyh posocznica
Z takiej operacji nie można rozwiązać problemu:
- usunąć ropę;
- spłukać dotknięte obszary;
- usuwa nieżywą tkankę.
Identyfikacja ropnymi wydzielinami w jamie bębenkowej jest spowodować, aby wykonać paracentezy. W takim przypadku przebij membranę i uzyskaj ropny sekret przez powstały otwór. Gdy lokalizacja ropą w specjalistę sutkowatego powinien wydać komórki drenażowych.
Poprzez wykonywanie tych procedur można znacząco poprawić stan zdrowia pacjenta i zwiększyć skuteczność leczenia zachowawczego.
Ponadto konieczne jest przepisywanie leków. Jego podstawą jest stosowanie środków przeciwbakteryjnych w dużych dawkach. Lekarz może przepisać leki takie jak: penicylina, nystatyna, leworin, lewomycetyna.
Oprócz antybiotyków zaleca się stosowanie sulfonamidów. Jednak pomimo wysokiego dawkowania, nie pomaga to w radzeniu sobie z powikłaniami wewnątrzczaszkowymi. Wraz z postępem negatywnych konsekwencji konieczna jest interwencja chirurgiczna.
Inną metodą leczenia jest detoksykacja i odwodnienie. W tym celu specjaliści zalecają dożylne wstrzyknięcie roztworu glukozy, laziksu, mannitolu. Można również przepisać siarczan magnezu i kwas askorbinowy.
Leczenie objawowe obejmuje wyznaczenie takich leków, jak glikozydy nasercowe, leki przeciwbólowe, analeptyczne. Bardzo ważna jest terapia regenerująca, która przyczynia się do zwiększenia obrony organizmu. W tym celu lekarze przepisują preparaty witaminowe i odpowiednie odżywianie.
Jak uniknąć powikłań po zapaleniu ucha środkowego, patrz zalecenia w naszym wideo:
Otogenic sepsis jest uważane za bardzo niebezpieczne zaburzenie, które często prowadzi do poważnych komplikacji. Aby zapobiec negatywnym konsekwencjom, pacjent powinien być pilnie hospitalizowany. Zazwyczaj interwencja chirurgiczna pomaga radzić sobie z dolegliwością, po której jest zalecany cykl leczenia przeciwbakteryjnego.