W zdecydowanej większości przypadków przewlekłemu zapaleniu trzustki towarzyszy utrzymujący się ból ostry lub nawracający. Mniej powszechny jest utajony( bezbolesny) przebieg przewlekłego zapalenia trzustki, który można zdiagnozować jedynie po przeprowadzeniu dokładnego badania lekarskiego.
Według statystyk dotyczących przewlekłego zapalenia trzustki przepływ utajony występuje tylko w pięciu procentach przypadków. W tym przypadku chodzi o ukryte zapalenie trzustki. Może być wynikiem ostrego zapalenia trzustki i może rozwijać się w wyniku kamicy żółciowej, ostrego żołądka żołądka i dwunastnicy, marskości wątroby, a także zapalenia wątroby.
Rozpoznanie przewlekłego zapalenia trzustki za pomocą tej formy następuje na podstawie laboratoryjnego badania enzymów trzustkowych. W takim przypadku obraz kliniczny choroby może być taki sam jak w przebiegu przewlekłego zapalenia trzustki, z wyjątkiem występowania ostrego zespołu bólowego. Pacjenci skarżą się na zmniejszenie apetytu, niestabilne stolce, utratę wagi, nudności i wymioty.
Badanie radiograficzne, a także badanie dwuwymiarowe fibroblastów i radioizotopów, pomaga w ustaleniu prawidłowej diagnozy i towarzyszących chorób układu trawiennego.
Leczenie utajonego zapalenia trzustki jest takie samo jak przewlekłe zapalenie trzustki ze zwykłym obrazem klinicznym jego przebiegu. Pacjentom przypisuje się odpoczynek w łóżku i ścisłą dietę o wysokiej zawartości białka. W ciężkich przypadkach zalecana jest pełna abstynencja od posiłków( głód) przez kilka dni.
Pankreatyna, mezim-forte i inne preparaty o podobnym spektrum działania z równymi przerwami mają ogromne znaczenie w leczeniu zapalenia trzustki z utajonym przepływem. W ciągu roku takie kursy terapii substytucyjnej przeprowadza się 5-6 razy.
Leczenie przewlekłego zapalenia trzustki z jego utajonym przepływem można uzupełnić o preparaty żółciopędne, w tym ziołowe wywary i napary, a także przyjmowanie leków otaczających i hormonów anabolicznych.
Poprawa stanu zdrowia możliwa jest tylko przy kompleksowym leczeniu i ścisłym przestrzeganiu wszystkich zaleceń lekarza. Nawet w okresie uporczywej remisji należy przestrzegać właściwej diety i unikać wysiłku fizycznego.