Głuchota jest jednym z najpilniejszych problemów otolaryngologii. Ponad 2% osób cierpi na różne formy niedosłuchu. Jednak według statystyk lekarze najczęściej ujawniają neurosensoryczny ubytek słuchu. Kiedy pojawiają się jej objawy, bardzo ważne jest natychmiastowe rozpoczęcie leczenia, co znacznie poprawia rokowanie.
Niedosłuch odbiorczy, ICD 10
Termin ten jest rozumiany jako patologia odbierania dźwięku z ucha wewnętrznego, któremu towarzyszy nieprawidłowe działanie nerwu słuchowego. Ta dolegliwość charakteryzuje się zmniejszeniem słuchu i pojawieniem się hałasu w uszach. Zgodnie z ICD-10 patologia jest kodowana pod kodem H90 "Sensorineural hearing loss".
Pojawienie się ubytku słuchu można zaobserwować w każdym wieku, ale ryzyko zwiększa się znacznie u osób starszych. Jest to spowodowane stopniowym rozwojem atrofii zakończeń nerwowych w ślimaku. Charakterystyczną cechą tej formy patologii jest brak skutecznej terapii i niemożność całkowitego przywrócenia funkcji organu słuchu.
Patologia dzieli się na kilka etapów:
- Rozpoznanie ostrej postaci choroby występuje, gdy uszkodzenie słuchu następuje w ciągu miesiąca przed wykryciem choroby.
- Podostrzy utrata słuchu trwa 1-3 miesiące.
- Przewlekła postać choroby rozwija się po trzecim miesiącu.
Struktura ucha i aparatu słuchowego osoby
Cecha choroby
Główną cechą tego zaburzenia jest ubytek słuchu. Dodatkowe objawy choroby obejmują:
- szum w uszach;
- nudności;
- zawroty głowy;
- wymioty.
Czasami problemy z aparatem przedsionkowym są wykrywane tylko podczas badania neurologicznego, które jest uzupełniane obrazowaniem komputerowym i rezonansem magnetycznym. Można również wykonać regefalografię i dopplerografię ultrasonograficzną.
Przyczyny
Poniżej przedstawiono czynniki, które mogą wywołać rozwój niedosłuchu odbiorczego:
- Choroby zakaźne. Przyczyną choroby może być grypa, zapalenie opryszczki, różyczka, odra, zakażenie meningokokami.
- Odurzenie organizmu za pomocą leków. Objawy utraty słuchu mogą pojawić się po zastosowaniu cytostatyków, salicylanów, diuretyków pętlowych.
- Zatrucie substancjami przemysłowymi lub domowymi.
- Patologia naczyniowa. Przyczyną dolegliwości może być nadciśnienie tętnicze, miażdżyca. Ponadto, głuchota może prowadzić do tendencji do tworzenia skrzepów krwi.
- Urazowe uszkodzenie ciała.
- Ciągła praca w hałasie i wibracjach.
- Reakcje alergiczne.
- Stresujące sytuacje.
- Osoby starsze.
- Niedotlenienie płodu w czasie ciąży.
Diagnoza
Aby zidentyfikować chorobę, należy skontaktować się z lekarzem laryngologiem. Specjalista prowadzi badania nad systemami odbioru dźwięku i dźwięku.
Rolę pełni także funkcjonowanie analizatora przedsionkowego, ocena czynności serca i naczyń, badanie parametrów układu krzepnięcia krwi i czynność wątroby .Dzięki obszernej ankiecie można zidentyfikować przyczyny choroby.
Wstępna ocena funkcjonowania aparatu słuchowego wymaga analizy wskaźników akustycznych i audiologicznych. Spośród nich pobieranie próbek za pomocą kamertonu i rejestrowanie audiomogramu progowego są obowiązkowe.
Bardziej informatywna technika, która pozwala określić rodzaj utraty słuchu, jest uważana za audiometrię.Powinien być przeprowadzany w zakresie częstotliwości powyżej 8000 Hz.
Diagnostyka jest również wykonywana przy użyciu testów impedancji. Technika ta pozwala wykryć przerwanie przewodu słuchowego, odchylenie w rurce słuchowej, wysięk w tympanonie.
Stopnie
Do rozpoznania konieczne jest określenie stopnia zaawansowania choroby u pacjentów:
- Mild - o zaufanie człowieka odróżnia konwersacji mowy w odległości 4-6 m
- średniego stopnia. - Pacjent może zrozumieć potocznym 1-4 m
- Ciężka -. Taka diagnoza jest wykonany, jeśli dana osoba może dostrzec języka mówionego z mniej niż 1m.
Leczenie poradzić sobie z patologią, należy niezwłocznie skonsultować się z audiologa. Po szczegółowym badaniu specjalista wybierze terapię.
medikamentozno
Wraz z rozwojem niedosłuchem odbiorczym koniecznie przepisać leki, aby poprawić krążenie w uchu wewnętrznym i mózgu. Należą do nich leki nootropowe - cerebrolizyna, pyracetam. Musisz również wziąć fundusze na poprawę właściwości reologicznych krwi - na przykład pentoksyfiliny.
Takie fundusze są zazwyczaj pisane z intensywnym kursem. Leczenie trwa od 10 do 14 dni. Zwykle leki te są przepisywane w wyższych dawkach - domięśniowo lub dożylnie w postaci kropelek. Również podawanie leków można podawać intrapotycznie, czyli bezpośrednio do ucha wewnętrznego. Aby to zrobić, użyj bocznika w błonie bębenkowej.
Jeśli utrata słuchu suplementy zawroty głowy i trudności z utrzymaniem równowagi, środki, które działają na określonym obszarze ucha wewnętrznego odpowiedzialna za położenie w przestrzeni. Ta kategoria obejmuje takie czynniki, jak betagistin, betaserk itp.
W celu zmniejszenia procesu zapalnego w dotkniętym obszarze stosuje się środki hormonalne. Często też przepisuje się substancje, które przyczyniają się do eliminacji obrzęku. Obejmują one w szczególności diuretyki.
Oprócz tych leków, często przepisywane leki zmniejszają odporność organizmu na patologie. Do tej grupy należą witaminy B - pirydoksyna, tiamina. Należy również przepisywać leki zawierające witaminę E i różne pierwiastki śladowe. Dzięki tej diagnozie magnez jest szczególnie ważny.
Fizjoterapia
Fizjoterapia nie może być niezależną terapią.Z jego pomocą radzi sobie jedynie z nieprzyjemnymi objawami choroby - w szczególności hałasem w uszach. Do skutecznych metod leczenia należą: akupunktura
- ;
- akupunktura;Magnetoterapia
- ;
- fonoelektroforeza. Zabieg operacyjny
przypadku ślimaka zmiany przeprowadza implanty ślimakowe, który jest w jego protezy. Dzięki protezie elektronicznej możliwe jest uzyskanie kodowania mowy. Implant jest instalowany od zewnątrz do kości skroniowej. W tym przypadku elektrody są umieszczane w ślimaku, przez który przebiega zakodowany sygnał.
Dobre wyniki można osiągnąć poprzez interwencję, podczas której kortykosteroidy są wstrzykiwane do ślimaka. Najczęściej lekarze stosują deksametazon.
Tradycyjna medycyna
Jako uzupełnienie tradycyjnej terapii utraty słuchu często stosuje się metody ludowe. Menu osoba z chorobą muszą być produkty zawierające witaminy B, E i C. Mają korzystny wpływ na stan nerwu słuchowego.
Ponadto, tradycyjna medycyna oferuje takie metody terapii:
- codziennie musisz jeść pół cytryny wraz ze skórą;
- przygotować kompozycję na bazie propolisu, a następnie nałożyć na turundę i umieścić w uchu;
- wstrzyknąć do kanału słuchowego sok wykonany z liści geranium.
Zapobieganie, powikłania, konsekwencje
Na czynność narządów słuchowych wpływa wiele czynników. Dlatego tak ważne jest zapewnienie kompleksowej profilaktyki niedosłuchu odbiorczego. Powinien zawierać następujące komponenty:
- eliminujący negatywne skutki hałasu i wibracji;
- odmowa korzystania z napojów alkoholowych i palenia;
- stosowanie leków ototoksycznych wyłącznie do wskazań życiowych i tylko w połączeniu z terapią detoksykacyjną;
- zastosowanie produktów detoksykacji i leków w celu poprawy mikrokrążenia w obecności chorób zakaźnych.
Dzięki terminowemu leczeniu niedosłuchu czuciowo-nerwowego rokowanie jest korzystne w około połowie przypadków. Jeśli dana osoba rozwinie przewlekłą postać choroby, konieczne jest osiągnięcie stabilizacji słuchu. Następnie rehabilitację przeprowadza się przez implantację ślimaka lub protezę.
Zobacz popularne wideo na temat przyczyn utraty słuchu:
Niedosłuch odbiorczy uważany jest za poważne naruszenie, które może doprowadzić do całkowitej utraty słuchu. Aby temu zapobiec, bardzo ważne jest, aby jak najszybciej skontaktować się z lekarzem, który wybierze kompleksową terapię po dokładnej diagnozie.