W jaki sposób przekazywane jest rozsianego stwardnienia rozsianego i czy choroba jest przenoszona na poziomie genu

1 Kto jest najbardziej narażony na choroby

start rozwoju stwardnienia rozsianego, z reguły obserwuje się w okresie wiekowej 20-40 lat, choć możliwe jest debiut jako dziecko w wieku 40 lat, a bardziej narażone na tę chorobę do samicy.

Jednak stwierdzono, że zwiększenie dystrybucji stwardnienia rozsianego znajduje się w północnej części Europy i Ameryki, a rzadziej obserwowane w Europie Południowej, Afryce i Azji. Ponadto należy wziąć pod uwagę fakt, że w przypadku pobytów do 15 lat z chorobą niskiego ryzyka w przyszłości narażone na rozwój stwardnienia rozsianego jest ciągle zbyt niska, nawet jeśli po 15 latach nastąpiła zmiana miejsca zamieszkania na terytorium danego miejsca o wyższej częstości objawów chorobowych. I odwrotnie, jeśli dana osoba poniżej 15 lat życia na obszarach o wysokiej zachorowalności procentowy jest większe ryzyko zachorowania nawet po przeniesieniu do kraju z bardziej korzystnych warunków dotyczących tej kwestii.

Tak więc, niezależnie od którego specyficzne czynniki środowiskowe prowadzić do zwiększonego ryzyka zachorowania na stwardnienie rozsiane, działają one na ogół do 15 lat. Należy podkreślić, że biorąc pod uwagę częstość występowania tej choroby w świecie tendencji do dyfuzji formularz rozsianego powodu czynników dziedzicznych i środowiska, niektórych dziedzicznych cech odporności człowieka, choć niestety, do tej pory, ze względu na tendencję do identyfikowania ogólnej analizy nie jest możliwe.

2 sposób powstanie i rozwój patologii

Ponieważ dane są stale rozprzestrzenienia się choroby, w porównaniu z tym samym dniu figur wzrosły, obecnie aktywnie poszukuje sposobów jego wystąpieniu. Główne zagrożenia związane z wystąpieniem i rozwojem stwardnienia rozsianego w postaci rozsianej są przypisywane osłabionej odporności, rasie i gospodarzowi. Do tej pory przyczyny

obejmują dostępność zakażeń bakteryjnych i wirusowych, niekorzystną ekologię, promieniowanie, niedożywienie, wnikanie do organizmu toksyn, wahania nastroju, stresu i urazów. W tym przypadku zarówno bodźce wewnętrzne, jak i zewnętrzne wywierają odpowiedni wpływ na pochodzenie i rozwój choroby. Z kolei genetyka nie jest ostatnim miejscem w tym numerze. Polecamy odwiedzić

bardzo długo stwardnienie rozsiane nie są ujęte w wykazie dziedzicznego charakteru choroby, w rzeczywistości, wielu naukowców próbowało udowodnić, że choroba ta nie występuje w przyrodzie. Ale potem okazało się, że ryzyko u osób z chorymi krewnymi, jest znacznie wyższa w porównaniu z całkowitą liczbą pacjentów narażonych na choroby. To właśnie te statystyki zwróciły uwagę specjalistów tej dziedziny na tę chorobę.

przykład, jeśli rodzina ma wielu pacjentów rozsiane, istnieje ryzyko, że choroba będzie transmitowany nie tylko dzieci, ale także, aby zamknąć krewnych na tej samej linii, które obejmują braci i sióstr. Przy narodzinach identycznych bliźniaków ryzyko zachorowania na drugą chorobę będzie w zakresie 20-35%.Dla raznoyaytsevyh, mając różne genotypy, możliwość choroby jest zmniejszona do 5%.

Okazuje się, że stwardnienie rozsiane wciąż można nazwać chorobą dziedziczną, ale tylko częściowo.

Chociaż choroby nie można uznać za przekazane jako przyczyna innych przyczyn, jest ona bardziej związana z nabytą.

W odniesieniu do predyspozycji po kilku badaniach stwierdzono, że w proces ten zaangażowany jest więcej niż jeden gen. Informacje te uzyskano na podstawie analizy kilku rodzin, wśród których byli pacjenci ze stwardnieniem rozsianym. Ludzie z tą predyspozycją znacznie częściej dziedziczą geny. Geny te obejmują antygen leukocytów( HLA), którego lokalizacja znajduje się w szóstym chromosomie. Antygeny HLA są dziedziczonymi genetycznie związkami białkowymi, które mają znaczący wpływ na funkcjonalną aktywność układu odpornościowego.