Narządy wewnętrzne są dość dobrze chronione przed uszkodzeniami mechanicznymi. Jednak urazy są możliwe tutaj. Stłuszczenie nerek nie jest najczęstszym zjawiskiem i z reguły wiąże się z urazami innych narządów miednicy.
Uraz nerek
Żebra i kręgosłup, mięśnie grzbietu, tłuszczowa warstwa podskórna, włókno paranalne - wszystko to tworzy niezawodną barierę dla czynników mechanicznych. Jednak, urazy są jednak możliwe.
Zgodnie z jego charakterystyką, uraz należy do kategorii zamkniętych urazów wraz z miażdżeniem, rozerwaniem włóknistej błony, wstrząsem mózgu i tak dalej.
Występują 2 rodzaje urazów:
- - uraz pojedynczy - tylko prawy lub lewy nerki są zranione, pacjent wchodzi do oddziału urologicznego;
- w połączeniu - kilka różnych narządów jest uszkodzonych. Ofiary częściej przebywają w dziale chirurgicznym.
Stłuczenie narządów powoduje krótkotrwałe nadciśnienie powyżej 1000 atm., Lub niskie podciśnienie 50 atm.
Dwa czynniki mogą zapewnić ten efekt:
- bezpośrednie obrażenia - upuszczenie na ciało stałe, wstrząs, uraz lędźwiowy, ściskanie;
- uderzenie pośrednie - spadając z wysokości, skacząc.
Jeśli uraz był poprzedzony chorobą nerek, to siniak występuje z mniejszymi uderzeniami, nawet przy upadku. Szokujące czynniki obejmują nawet impulsy fali uderzeniowej o niskiej energii.
Według statystyk, lewa nerka jest częściej uszkadzana, ponieważ jest nieco niższa i mniej chroniona przez żebra.
Kody ICD-10 to:
- S37.- uraz narządów miednicy;
- S37.0 - uraz nerki;
- S37.00 - uraz narządu bez otwartego uszkodzenia otrzewnej
- S37.01 - uraz z otwartą raną otrzewnej;
- S37.7 - uraz kilku narządów miednicy.
Patogeneza
Pod urazem narządowym oznacza uraz, w którym występuje duży krwotok do miąższu nerki bez przerw. Stopień zmiany jest różny - od drobnych krwotoków do całkowitego zniszczenia tkanki nerkowej. Uszkodzenia nie mogą w ogóle naruszać integralności organu, ale na funkcjonalność nerek siniak jest jeszcze gorszy.
Krwotok w sposób naturalny prowadzi do powstania krwiaka: małe naczynia pękają pod naciskiem, a krew znajduje się w tkankach. W przypadku poważniejszych obrażeń istnieje ryzyko zatkania naczyń krwionośnych.
Ciężkość urazu jest klasyfikowana następująco: krwiak podtorebkowy
- 1 bez pęknięcia tkanki. Uszkodzenie prowadzi do utraty 1-15% nefronów, co nie wpływa na funkcje narządu;
- 2 - możliwy jest obwodowy krwiak, uszkodzenie powierzchniowej warstwy korowej. Siniakowi z krwiomoczem, czyli krwawym wydzielinom z moczem, nie towarzyszy;
- 3 - obserwuje się zmiany tkanki nerkowej na głębokość 1 cm, występuje krwiomocz. Możliwe uszkodzenie nawet do 30% miąższu nerek;
- 4 - urazy wykorzystują system miseczkowo-miednicy. Możliwe skrzeplina tętnicy nerkowej;
- 5 - wiele nieodwracalnych zmian w tkankach, istnieje wysokie prawdopodobieństwo zakrzepicy tętnicy nerkowej lub żyły nerkowej. Nieodwracalne dystroficzne uszkodzenie nerek może osiągnąć 65%.
2 Pierwsze etapy są uważane za łatwe, niewielki wpływ na funkcje narządów. W takim przypadku leczenie w domu jest dozwolone, ale pod warunkiem wizyty u lekarza 3-5 etapów wymaga leczenia zachowawczego. Bardziej sprawiedliwe jest przypisywanie im nie siniaków, ale obrażeń nerek.
Uszkodzeniu nerek w 95% towarzyszy ból, jeśli jest to izolowany uraz i 100% w połączeniu. Bolesny zespół powoduje narastający krwiak - naciska na otrzewną i rozciąga włóknistą kapsułkę.W tym samym czasie rozpoczyna się niedokrwienie miąższu nerek, a drogi moczowe są zatkane skrzepami krwi.
Krwiak zapewnia również obrzęk w obszarze uszkodzonej nerki. Powoduje gromadzenie się krwi i moczu w celulozie za otrzewną i w pobliżu nerki. Krwiak zwykle występuje z tyłu. Może jednak zajmować cały obszar od przepony do miednicy, a 2-3 tygodnie po urazie może tworzyć się na biodrach i na mosznie.
Objawy
Stłuczone nerki, nawet nie ciężkie z powodu powstania krwiaka, natychmiast odczuwają.Objawy mogą być różne, szczególnie w przypadku istniejących chorób nerek.
W przypadku urazów zamkniętych następujące 3 znaki są uważane za charakterystyczne:
- ból w okolicy lędźwiowej - znak pojawia się w 95%.Ból jest inny: głupi, ostry, szwy, napromienianie pachwiny lub uda;
- tumescence na dolnej części pleców - występuje w 10%, zwykle w cięższych przypadkach, ponieważ krew lub mocz z krwią musi przenikać do tkanek komórkowych osierdzia;Krwawienie
- to pojawienie się krwi w moczu. Jest to najbardziej wskazujący objaw uszkodzenia nerek. Jednak może nie pojawić się natychmiast, ale za kilka dni - wtórne krwiomocz.
Ponadto, z powodu nacisku na otrzewną i utraty krwi, istnieją inne objawy: wzdęcia, wymioty, blada skóra i błony śluzowe, nadciśnienie i niedociśnienie, i tak dalej.
Jasność i liczba objawów zależy od stopnia nasilenia:
- Na łatwym etapie krocza krocza nie obserwuje się, krwiomocz jest mały, nie ma oznak podrażnienia otrzewnej.
- W środkowych etapach obniża się ciśnienie krwi, zwiększa się krwiomocz, skrzepy krwi gromadzą się w pęcherzu moczowym, co utrudnia oddawanie moczu i może prowadzić do ostrego opóźnienia. Etap umiarkowanego nasilenia jest bardzo warunkowy iw większości przypadków prowadzi do przejścia z relatywnie zadawalającego do stanu umiarkowanego nasilenia.
W ciężkich stadiach choroby występują silne bóle, macrogematuria, krwiak wyrostka zębodołowego w okolicy lędźwiowej. Na tym tle występują oznaki wewnętrznego krwawienia. Z reguły tak poważny stan jest wynikiem skomplikowanej traumy.
Diagnoza
Powodem konsultacji z lekarzem w takich przypadkach jest ból pleców. Hematuria może być tak nieistotna, że jest niewidoczna dla oka.
Na podstawie skarg pacjenta, przypisano test laboratoryjny:
- ogólny test moczu - umożliwia identyfikację krwiomoczu. Ta ostatnia wskazuje na uszkodzenie nerek;
- - ogólne badanie krwi - wskazujące na niski poziom hemoglobiny i hematokrytu we krwi, co wskazuje na anemię lub utajone krwawienie;
- wykonuje oddzielne próbki moczu, aby wykluczyć inne możliwe choroby.
Metody instrumentalne stosowane są w celu wyjaśnienia diagnozy, wykrycia innych urazów, ustalenia krwiaków itd.
- Najbardziej pouczające są metody rentgenowskie. Pozwalają one ocenić uszkodzenie, dokładnie określić obecność krwiaków i, co najważniejsze, określić towarzyszące obrażenia. USG
- jest najbezpieczniejszą metodą badania i jest dość pouczający: z pomocą diagnostyki ultrasonograficznej w 80% przypadków. Pozwala ustalić stopień zmian w miąższu nerek, lokalizację krwiaków.
- W przypadku zaburzeń w dopływie krwi dodatkowo zaleca się stosowanie metod nieprzepuszczających promieniowania. Angiografia i MRI, ponieważ stan naczyń i hemodynamiki, te metody mogą być oceniane w znacznie większym stopniu.
Co robić i jak leczyć
Uszkodzenie nerek, jeśli nie jest skomplikowane z powodu rozwoju choroby lub towarzyszącego jej ciężkiego urazu, nie wymaga interwencji chirurgicznej. Jednak nawet przy łagodnej chorobie konieczne jest leżenie w łóżku. Najbardziej niebezpiecznym w tym urazie jest krwiak podtorebkowy: podczas ruchu wywiera nacisk na tkankę nerki, co przyczynia się do dalszego uszkodzenia naczyń krwionośnych, a zatem rozprzestrzeniania się urazu.
Z łatwością dolegliwości nerek można leczyć w domu, a przy dobrej hemodynamice i stosunkowo dobrym stanie zdrowia pacjenta nie uwzględnia się terapii medycznej. Głównym warunkiem powrotu do zdrowia jest całkowity odpoczynek przez 2 tygodnie.
Wymagane są inne działania: Chłodzenie lędźwiowe
- w ciągu pierwszych 1,5-2 dni - pomaga złagodzić stany zapalne i zmniejszyć krwiak. Używany lód, owijanie na zimno;
- łóżko do spania;
- ograniczenie płynów do czasu przywrócenia funkcji nerek;Usunięcie zespołu bólowego
- - jeśli zimno nie pomaga, wyznaczyć blokadę noworodków, leki przeciwbólowe;Fizjoterapia
- - po 3-5 dniach po urazie zalecana jest elektroforeza, magnetoterapia, terapia UHF.Ich zadaniem jest przyspieszenie rozdzielczości krwiaka;
- kontroluje hemoglobinę i hematokryt we krwi, a także obecność krwi w moczu.
W bardziej surowym stanie pacjent jest hospitalizowany i leczony przez lekarza. Terapia obejmuje podawanie antybiotyków i uroanteztyków w celu stłumienia lub zapobiegania stanom zapalnym. Przepisano również leki przeciwbólowe i hemostatyczne, aby zapobiec pojawieniu się poważnych blizn w trakcie gojenia.
Statystyki medyczne pokazują, że przy umiarkowanym nasileniu choroby terapia zachowawcza daje lepsze wyniki niż operacja. Konsekwencje w postaci rozwoju nadciśnienia tętniczego są takie same.
Niestabilna hemodynamika i powiększenie krwiaka pulsacyjnego są wskaźnikami interwencji chirurgicznej. Również operacja jest przeprowadzana z połączonymi obrażeniami.