Nerwy współczulne i błędne zapewniają unerwienie trzustki, angażując w tym procesie większy stopień splotu trzewnego. Mała i duża gałąź nerwów wewnętrznych tworzy współczujący komponent. Jego pochodzenie określa się w zwoju grzbietowym rdzenia kręgowego V-IX i X-XI.Ponadto obejmuje splot wątrobowy, śledzionowy i górny krezkowy. Od wszystkich tych splotów do ciała odpowiednie słodkie włókna nerwowe. Wraz z nimi nerwy przywspółczulne w bezpośrednim sąsiedztwie naczyń krwionośnych są ze sobą ściśle powiązane. Wszyscy razem przenikają do małych płatków trzustki. Wszystkie te sploty, będące blisko prostaty, tworzą złożony kompleks. Jest praktycznie niemożliwe wyodrębnienie każdego włókna osobno, ich gałęzie są tak silnie powiązane. Unerwienie komórek gruczołowych przechodzi oddzielnie od unerwienia wysp Langerhansa.
Splot trzustki znajduje się z przodu iz tyłu. Jest to część splotu brzusznego. Splot trzustki jest dość silną strefą refleksologiczną.Jej natychmiastowe podrażnienie prowadzi do szoku.
Gałęzie nerwu błędnego również wchodzą do trzustki. Działają na nią, wykorzystując węzły splotu trzewnego pośrednio lub bezpośrednio. Ogromną wartość w unerwieniu trzustki odgrywa lewy nerw błędny. To on powierzył zadanie unicestwienia wszystkich działów tego gruczołu. Prawy nerw błędny również zbliża się do danego miejsca, ale tylko przez oddzielne gałęzie.
Włókna sympatyczne działają jak regulator napięcia wszystkich naczyń krwionośnych dopasowanych do trzustki. Nieustannie im towarzyszą.Nerwy przywspółczulne z kolei uczestniczą w regulacji i kontroli czynności zewnątrzwydzielniczej. Wpływa to głównie na uwalnianie i tworzenie enzymów.
Uważnie przyglądając się pracy trzustki, dwunastnicy, pęcherzyka żółciowego, dróg żółciowych i wątroby, możemy zauważyć bliskie połączenie unerwienia w tych narządach. Wielowartościowe unerwienie zapewnia wzajemne połączenie wszystkich procesów.
Wraz z rozwojem raka trzustki pojawiają się złośliwe tkanki otaczające nerwy. Powoduje to zwiększone ciśnienie i pacjent odczuwa ostry ból.