Ciało ludzkie jest unikalne pod względem zestawu narządów, a także narządy są dość wyjątkowe w swoich funkcjach. Jest to bardzo interesujące pod względem funkcjonalnym trzustki, które bierze udział w trawieniu i uwalnia do krwi ważne hormony dla ludzkiego życia. Najbardziej znanym hormonem jest insulina.
Funkcje układu dokrewnego i zewnątrzwydzielniczego wykonują specjalne struktury trzustkowe zwane "wysepkami Langerhansa".Charakterystyczne cechy wysepek:
- mają rozmiary od 0,1 do 0,3 mm;
- w trzustce stanowi 3% jego całkowitej objętości;
- są przesiąknięte drobnymi naczyniami, dzięki czemu mają intensywny dopływ krwi. Wysepki
obejmują komórki zewnątrzwydzielnicze i endokrynne różnych gatunków. Każdy typ wytwarza własny rodzaj hormonów, które biorą udział w procesie trawienia i utrzymują równowagę ważnych składników odżywczych we krwi. Dlatego wszystkie wysepki reprezentują jedną funkcjonalną całość.
Komórki alfa trzustki
Ważny gatunek wysepek - komórki alfa, które mają szczególne znaczenie w funkcjonowaniu trzustki, ich zadaniem jest wytwarzanie hormonu glukagonu. Osobliwością glukagonu jest to, że jest naturalnym antagonistą insuliny i ma całkowicie przeciwne funkcje. Komórki A rozkładają molekuły polimeru cukru i wydzielają powstałą glukozę do krwioobiegu, dostarczając organizmowi niezbędną energię.Aby zapewnić pełne zaopatrzenie w energię ciała, muszą one nieprzerwanie wykonywać swoje funkcje. Zawartość gatunków alfa w ogólnej liczbie komórek wyspowych jest dość wysoka - ponad 20%.
Komórki beta trzustki
Najwyższa liczba spośród wysepek to limfocyty B, są one ponad 70%, co stanowi maksymalną liczbę całkowitą liczby elementów wysepek. Pełnią ważną funkcję - produkują insulinę, główny hormon w pracy wysp. Komórki beta w strukturze trzustki mają dużą ziarnistość, zlokalizowaną w centralnej części wysepek. Ich głównym zadaniem jest wytwarzanie jak największej ilości insuliny, tak aby cukier we krwi był na normalnym poziomie. Insulina pomaga cukru w tworzeniu glikogenu, którego nie ma żaden inny hormon w gruczołach dokrewnych. Jest to wyjątkowy hormon i pełni bardzo ważną funkcję chroniącą osobę przed cukrzycą.
Przeciwciała przeciwko komórkom trzustki
Jednym z ważnych objawów cukrzycy, który występuje w badaniach krwi, jest obecność przeciwciał przeciwko komórkom trzustki. We krwi zdrowej osoby nie są, ale najdrobniejsza ich obecność wskazuje na predyspozycje do cukrzycy. Przeciwciała w trzustce odgrywają negatywną rolę - degenerują komórki beta, zaburzają równowagę insuliny i glikogenu we krwi. Powoduje to powstanie cukrzycy autoimmunologicznej typu 1.Jest to uważane za chorobę młodych ludzi, podczas gdy cukrzyca typu 2 najczęściej powstaje tylko z wiekiem.
Nowoczesna diagnostyka umożliwia przeprowadzanie testów:
- w celu określenia predyspozycji do cukrzycy;
- zdążyć na czas diagnozy;
- zaleca odpowiednią dietę i środki zapobiegawcze.
Do analizy wykorzystuje się krew pobraną z żyły. Następnie surowica jest uwalniana z krwi, co wskazuje na obecność przeciwciał.
Regeneracja komórek trzustki
Ogniska nekrozy, które pojawiają się po śmierci komórek beta, obecnie proponuje się odtworzyć za pomocą najnowszych metod leczenia. Przywracanie funkcji trzustki może polegać na regeneracji utraconych limfocytów B, co osiąga się dzięki specjalnej terapii. Polega na wykorzystaniu komórek macierzystych, które wykazały wysoką przeżywalność trzustki. Po zregenerowaniu ich w nowym miejscu, manifestują one funkcje komórek B, zaczynają wytwarzać te same hormony. Dzięki temu, wkrótce po transplantacji, osoba cierpiąca na zapalenie trzustki lub cukrzycę zaczyna rezygnować nie tylko z leków, ale nawet bez żywienia.
Transplantacja komórek trzustki( transplantacja)
Eksperymenty pokazują możliwość przeszczepiania komórek wysp trzustkowych, które są pobierane w trzustce dawcy narządu. Przed transplantacją są oczyszczane, przetwarzane i dopiero potem wstrzykiwane do gruczołu martwego chorego. Implantacja komórek beta poprzez infuzję jest bardzo skuteczna, aktywnie zapuszczają korzenie w nowym miejscu, zaczynają wytwarzać insulinę, w pełni wykonują przypisane funkcje. Zalety nowego leczenia:
- zmniejsza potrzebę ciągłego podawania insuliny;
- poprawia poziomy glukozy w badaniach krwi;
- zmniejsza ryzyko ciężkiej hipoglikemii;
- eliminuje niewrażliwość na hipoglikemię.
Perspektywa rozwoju naukowego pokazuje, że chorzy mogą pozbyć się choroby i prowadzić pełnoprawne życie aktywne.