W leczeniu wielu chorób przepisywane są antybiotyki. Są najskuteczniejszym środkiem w leczeniu wszelkich zapalnych lub zakaźnych patologii. Bardzo często w przypadku chorób narządów ENT, przewodu żołądkowo-jelitowego lub dróg żółciowych, a także w przypadku pooperacyjnych powikłań zakaźnych, przepisywany jest Amoxiclav. Lek ten ma szerokie spektrum działania, ale podobnie jak większość właściwości farmakokinetycznych podobnych do farmakokinetyki ma działania niepożądane, więc często zdarza się, że pacjenci z tym antybiotykiem pytają, czy może pojawić się biegunka po leku Amoxiclave. Zwykle reakcją specjalistów na to pytanie jest to, że biegunka jest naturalną manifestacją takiego antybiotyku i przechodzi sama po zakończeniu terapii.
Lek ten należy do nowej generacji i chociaż ma działania niepożądane, ma niewielki stopień nasilenia i przejściowy charakter. Najczęściej ich wygląd podczas leczenia tym środkiem przeciwbakteryjnym jest odnotowany w części układu trawiennego. Wielu chorych zauważa, że przyjmując lek Amoxiclav, biegunce towarzyszą nudności, wymioty i utrata apetytu. Biegunka, która powstała przeciwko temu lekowi, ma wodnistą konsystencję, ale nie towarzyszy towarzyszącym mu bólom w defekacji.
Biegunka od Amoxiclav, co powinienem zrobić?
Biegunka po tym leku występuje najczęściej, jeśli nie było specjalnych środków zapobiegawczych, aby zapobiec rozwojowi patologii jelit. Amoksyclave nie wywołuje biegunki, wymiotów i innych działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego, jeśli zostaną podjęte pewne środki ostrożności podczas stosowania tego leku:
- Ten antybiotyk przyjmuje się wyłącznie podczas posiłków i popija dużą ilością płynu;
- Równocześnie z nim należy podać probiotyki - środek zawierający żywe bakterie i przyczyniający się do odzyskania mikroflory jelitowej.
Ale co, jeśli w trakcie leczenia wystąpiła biegunka, którą sprowokował Amoxiclav? Biegunka w tym przypadku podlega natychmiastowemu leczeniu przy pomocy tego samego pro- i prebiotyki. Dobry efekt w tym przypadku uzyskuje się dzięki zastosowaniu naturalnych produktów z kwaśnego mleka z żywymi bakteriami. Można je odróżnić według okresu trwałości - nie powinien on przekraczać 7 dni. Ponadto pacjent powinien dostosować dietę i zacząć stosować odpowiednią dietę.Zapewnia wykluczenie z diety ciężkich tłustych pokarmów dla narządów trawiennych.