W przypadku, gdy dana osoba ma biegunkę, diagnoza jest pierwszą rzeczą, którą należy zrobić przed rozpoczęciem leczenia patologii. Tylko dzięki prawidłowo przeprowadzonym badaniom staje się możliwe ustalenie przyczyny najdokładniej prowokującej biegunkę, a także dobór odpowiedniej metody leczenia. Jest to szczególnie ważne w przypadku, gdy zespół patologiczny pojawia się u dziecka. Ze względu na fakt, że choroba ma wiele przyczyn, które powodują pojawienie się luźnego stolca, w większości przypadków konieczna jest diagnostyka różnicowa biegunki. To ona pomoże rozróżnić przyczynę, która wywołała patologię, i wiele innych. Często można usłyszeć pytanie, jakie badania są zwykle przeprowadzane.
Jakie jest rozpoznanie różnicowe zespołu biegunki? Praktyczne znaczenie tej metody wykrywania tej choroby, zwłaszcza gdy ma ona charakter zakaźny, zależy od wielu przyczyn, które mogą powodować biegunkę, a także od dużej liczby patogennych czynników mikrobiologicznych wywołujących rozwój patologii. Do wstępnej diagnozy potrzebne są następujące dane:
- Zestaw objawów charakterystyczny dla każdej konkretnej infekcji i dynamika ich rozwoju;
- Charakter procesu patologicznego w przewodzie żołądkowo-jelitowym i lokalizacja jego lokalizacji.
Również specjalista, przeprowadzając diagnostykę różnicową biegunki, zawsze zwraca szczególną uwagę na historię epidemiologiczną.Pozwalają nam przewidywać prognozy dotyczące możliwej natury choroby, zanim zostaną uzyskane wyniki badań laboratoryjnych. Na podstawie uzyskanego zestawu danych dokonuje się wstępnej diagnozy. Ostateczną diagnozę można ustalić po usunięciu kału i uzyskaniu wyników analiz, a także ujawnieniu dynamiki klinicznych objawów choroby. Do właściwej interpretacji uzyskanych danych niezbędne są szczegóły dotyczące biegunki:
- Określany jest charakter kału( jakie obecne są patologiczne inkluzje, zapach i kolor odchodów);
- Częstość stolca i jego objętość są brane pod uwagę( obfite biegunki, obfite lub chude).
W tym celu lekarz prowadzący ocenia wzrokowo stolec i zbiera najbardziej kompletną anamnezę choroby. Prawidłowo zebrane i obiektywne informacje na tym etapie diagnozy biegunek pozwalają na wstępną ocenę częstości występowania procesu zapalnego w jelicie i lokalizacji jego lokalizacji, a także odgadnięcie, jaką chorobę spowodowało.
Zasady diagnostyki różnicowej biegunki
Przed każdym lekarzem, który rozpoczyna badanie pacjenta z długotrwałą biegunką, należy wykonać kilka zadań:
- Określenie czasu trwania niewydolności jelit. Ten etap jest bardzo ważny, ponieważ pozwala ujawnić formę patologii. Przewlekła biegunka prawie zawsze ma niezakaźny charakter, a w przypadku ostrego zaburzenia patologicznego jelit konieczne jest wykluczenie jej zakaźnego pochodzenia za pomocą metod diagnostyki różnicowej z obowiązkowym pełnym spektrum testów laboratoryjnych;
- Dowiedz się, jak poważne są nieprawidłowości pacjenta, wymagające natychmiastowej terapii medycznej, takiej jak odwodnienie i zatrucie;
- Również diagnostyka różnicowa biegunki pozwala nie przegapić ostrych chorób w jamie brzusznej, które wymagają natychmiastowej interwencji chirurgicznej.
Lista chorób przejawianych przez zespół taki jak luźny stolec jest bardzo rozległa, dlatego diagnoza w tym przypadku jest trudnym zadaniem. Przede wszystkim konieczne jest uzyskanie informacji, które pozwolą nam poznać etiologię i poziom uszkodzeń jelit oraz zasugerować patofizjologiczny mechanizm rozwoju biegunki. Uzyskanie tych danych pozwala uzyskać informacje na temat częstości wypróżnień i konsystencji stolca.
Objawy związane z patologią umożliwiają ocenę ciężkości przebiegu choroby. Należy zwrócić uwagę na takie objawy towarzyszące biegunce, jak objawy odwodnienia, obecność krwi w stolcu, ból prętowy, ból w jamie brzusznej i gorączkę.Podczas przeprowadzania badań diagnostycznych i zbierania wywiadowczych, należy zwrócić uwagę na cechy żywienia, leki i współistniejące choroby.
Jakie testy należy podjąć w przypadku biegunki u dziecka?
W różnicowym badaniu patologii, w celu uzyskania obiektywnego rezultatu, w pierwszej kolejności specjalista przypisuje dzieciom diagnostykę laboratoryjną biegunki. Ale nie zawsze jest to wymagane. W niektórych przypadkach doświadczony specjalista może zdiagnozować w zależności od wyglądu dziecka, jego skargi na zdrowie, ankietę rodziców i przeprowadzone badanie palpacyjne brzucha. W większych przypadkach wymagane są testy analetyczne kału i krwi w przypadkach, gdy w kale dziecka znajdują się krwawe wtrącenia, wyraźne odwodnienie i podwyższona temperatura. Ponadto, diagnostyka laboratoryjna biegunki u dziecka jest konieczna, jeśli czas trwania patologii jest dłuższy niż 3 dni.
We wszystkich tych przypadkach wymagana jest obowiązkowa hospitalizacja dziecka. Rodzice są zawsze zainteresowani tym, jakie testy na biegunkę należy podjąć po umieszczeniu w szpitalu? W takim przypadku zostaną przeprowadzone następujące badania:
- Badanie immunoenzymatyczne na biegunkę u małego pacjenta wykonuje się, gdy istnieje podejrzenie rozwoju rzekomobłoniastego zapalenia okrężnicy lub wirusowego charakteru objawu. Pozwala zidentyfikować z największą dokładnością patogen;
- W celu wykrycia drobnoustrojów chorobotwórczych wywołujących luźny stolec przeprowadza się hodowlę kału na pożywkach w diagnostyce biegunki;
- Konieczne jest również podanie materiału biologicznego odchodów do badania koprologicznego.
W przypadku, gdy patologiczna dysfunkcja jelita u dziecka jest wywoływana przez alergię lub zatrucie pokarmowe, dodatkowo stosuje się metody immunologiczne, prowokacyjne i eliminacyjne.