Paraproctitis jest stanem zapalnym odbytnicy. Z tą chorobą zaczynają pojawiać się ostre bóle w odbycie i kroczu, wysoka gorączka, dreszcze, dysfunkcja i oddawanie moczu. Lokalnie można zobaczyć obrzęk i zaczerwienienie odbytu, tworzenie nacieku i ropień.Jako powikłania, przewlekły przebieg paraproctitis, przetoki, zapalenie narządów układu moczowego, sepsa. Operacja jest zawsze wykonywana.
Paraproctitis jest chorobą charakteryzującą się przez rozwój zapalenia odbytnicy i ropny tkanki w wyniku kontaktu z zakażeniami bakteryjnymi z prześwitu przez gruczoły Anal dolnych krypt morganievyh w głębszych warstwach pararectal część.Paraproctitis jest ostry i przewlekły. Przewlekły przepływ występuje w wyniku niewystarczającego lub nieprawidłowego leczenia ostrego przebiegu. Jako
patogen paraproctitis u kobiet i mężczyzn w większości działa mieszane typu mikroflory jelitowej: obecność paciorkowców, gronkowców i E. coli. W niektórych przypadkach odnotowuje się określone reakcje na infekcje, na przykład przebieg promienicy i gruźlicy.
Objawy paraproctitis
Jak wygląda symptomatologia w ostrym przebiegu? Ostre paraproctitis objawi się jako charakterystyczny ropny stan zapalny z takimi objawami, jak ból, przekrwienie, hipertermia i obrzęk tkanek. Możliwe jest również ropienie. Dzięki tej diagnozie beztlenowe mikroorganizmy przyczyniają się do początku niszczenia tkanki martwiczej. Od zgniłego przeważa stan zapalny, zaczyna rozwoju ropnia gnilnej, znamienny tym, patologicznego procesu na dużą skalę w odbytnicy, zniszczenie tkanki szybki i wyraźny zatrucia. Zasadniczo dotyczy to ostrych struktur mięśniowych i powięziowych.
Jak wygląda symptomatologia w przewlekłym przebiegu choroby? Objawy przewlekłego paraproctitis są mniej wyraźne niż w przypadku ostrego przepływu. W przypadku typu przewlekłego występuje przetoka podtwardówkowa, objawiająca się ropnym lub sirowym wyładowaniem w okolicy krocza. Z tego powodu skóra staje się podrażniona i pojawia się swędzenie. Przetoka, która ma wolny wylot dla ropnej, nie będzie przede wszystkim przeszkadzać pacjentowi z bolesnymi odczuciami lub dyskomfortem. Jeśli wystąpi niepełna przetoka wewnętrzna, wystąpi zespół bólowy. W tym przypadku ból może być nasilony podczas defekacji i ustępować po nim. Objawy kliniczne przewlekłego zapalenia paraproctitis w ciąży będą wyglądać falowo, ze stihanii i zaostrzeniem.
Leczenie paraprofilitis
Zapalenie paraproctyków wymaga interwencji chirurgicznej. Natychmiast po ustaleniu rozpoznania choroby o ostrym przebiegu prowadzono operację, aby odsączyć ognisko ropnego procesu zapalnego. Ponieważ rozluźnienie mięśni i jakościowo przeprowadzone znieczulenie są ważnymi czynnikami, wymagane jest całkowite znieczulenie w obszarze operacyjnym. Jak wygląda znieczulenie podczas leczenia choroby? Do tej pory, operacja jest wykonywana przy użyciu znieczulenia zewnątrzoponowego lub sakralną, jakby uderzył w jamie brzusznej, jest podane znieczulenie ogólne. Znieczulenie miejscowe stosuje się w przypadku zapalenia paraprocytów.
W procesie operacji z zamkniętym typem ropnia specjaliści muszą go najpierw znaleźć.Głównie znajduje się w małej miednicy. W przypadku przewlekłego paraproktitis u mężczyzn i kobiet do całkowitego wycięcia wymagana jest dojrzała przetoka. Jednak interwencja chirurgiczna w celu usunięcia przetoki z aktywnym ropnym stanem zapalnym jest niemożliwa. Najpierw zostaje otwarty istniejący ropień, dokładnie opróżniający, dopiero po usunięciu przetoki.
Jeśli choroba infiltrował w obszarze kanału, zanim operacja jest przypisany do prowadzenia przeciwzapalny i przeciwbakteryjny leczenia, która często łączy się z metodami leczenia fizycznej.
Usuwanie przetok powinno być wykonane jak najszybciej, ponieważ nawrót występuje bardzo szybko. W niektórych przypadkach operacja nie może być wykonana. Tak więc kategoria wieku pacjenta, osłabiona odporność, ciężki przebieg zdekompensowanych chorób może wpłynąć na czasową odmowę leczenia choroby. Jednak w tym przypadku przewiduje się stosowanie technik konserwatywnych w leczeniu patologii w zapaleniu paraptowatym, które pozwalają na poprawę stanu pacjenta, a dopiero później na interwencję chirurgiczną.
W niektórych przypadkach, gdy dochodzi do długotrwałej remisji choroby, przetoki mogą się zamknąć, w takim przypadku interwencja chirurgiczna zostanie odłożona, ponieważ bardzo problematyczne jest jasne określenie kanału, który ma zostać wycięty. Interwencja chirurgiczna staje się celowa dzięki dobrze zwizualizowanemu punktowi odniesienia - to znaczy, gdy zostaje otwarte paraproctitis.
Paraproctitis prognosis
Jeśli leczenie chirurgiczne choroby zostanie przeprowadzone na czas, możesz osiągnąć pełne wyleczenie. Jeśli nie ma leczenia i nie ma wystarczającego drenażu, źródło infekcji nie jest usuwane, wtedy rozpoczyna się synchronizacja choroby i tworzenie się przebiegu przetoki. Jeśli przetoki nie zostaną usunięte na czas, zaczynają rozprzestrzeniać się na głębsze działy, a później problematyczne będzie usunięcie infekcji, która spowoduje stały nawrót. Z powodu przedłużonego procesu ropnego, mogą pojawić się zmiany bliznowate na powierzchni ścian kanału odbytu zwieracza, jak również pojawianie się procesów adhezyjnych w jamie miednicy małej.
Rozpoznanie paraproktitis
Pierwszym zadaniem diagnostyki paraprocytów jest skarga pacjenta, obraz kliniczny i badanie wizualne, identyfikacja i lokalizacja ropnia na powierzchni otaczającej jamę doodbytniczą.
Jest to wystarczająco proste, aby zdiagnozować podskórny typ choroby. Ropień zlokalizowany w obszarze tkanki podskórnej w strefie okołowodowej objawi się szybko i jasno. W ten sposób można zdiagnozować paraproctitis, na podstawie kliniki, badania zewnętrznego, badania palpacyjnego. Warto zauważyć, że nie przeprowadza się różnych badań instrumentalnych służących rozpoznaniu ostrego typu choroby, ponieważ przynoszą one pacjentowi dotkliwy ból.
Zapalenie oskrzeli powoduje zmiany w postaci wygładzenia fałdów okrężnych i wyraźnej asymetrii pośladkowej. Dlatego zwracaj uwagę na ciągły ból w odbycie, bez widocznych zmian. Charakterystyczną cechą jest obecność nacieku w kanale jamy odbytu. Jeśli diagnoza jest jasna, nie przeprowadza się badania instrumentalnego.
Submucoparous paraproctitis zostanie zdiagnozowane przez badanie palca w jamie odbytnicy. Przeważnie z tą postacią w jamie występuje wyraźny obrzęk ropnia, który rozprzestrzenia się na tkankę podskórną, gdy zostaje usunięta błona śluzowa dolnej ampułki odbytnicy.
Pelviorektalny typ choroby będzie trudny i często rozpoznawany późno. Wynika to z faktu, że procesy zapalne zlokalizowane są głęboko w miednicy. Wykonuje się badanie palcem, w którym odnotowuje się chorobowość ścian górnej sekcji ampularnej. Zastosowano również ultrasonografię.Główne procedury diagnostyczne to ocena kliniki i badanie palca.
Przewlekłe zapalenie paraprofizy u kobiet w ciąży zostanie zdiagnozowane na podstawie danych z badania palca, badania wzrokowego i badania kliniki. W niektórych przypadkach z niejasną diagnozą możliwe jest przeprowadzanie egzaminów instrumentalnych. W przewlekłym zapaleniu paraprocytów ból ścian, zaczerwienienie skóry w pobliżu otworu odbytu i błony śluzowej odbytnicy występują u mężczyzn i kobiet. W masie kałowej stwierdza się wysoką zawartość ropy i zanieczyszczeń krwi.
Paraproctitis for ICD 10
Do tej pory istnieje wiele różnych klasyfikacji paraproctitis u kobiet i mężczyzn. Zgodnie z międzynarodową klasyfikacją chorób, paraproctitis odnosi się do kodu ICD-10 K61.0.Jeśli nie wymienia się wszystkich grup ICD 10, warto przytoczyć poniżej taką klasyfikację, która jest najbardziej racjonalna z punktu widzenia społeczności medycznej:
- Zgodnie z etiologicznymi oznakami paraproctitis można podzielić na banalne, specyficzne i pourazowe. Tutaj możesz również uwzględnić zwykłe, beztlenowe i traumatyczne choroby.
- Zgodnie z aktywnością procesu zapalnego paraproctitis można podzielić na ostre, naciekowe i przewlekłe.
- Zgodnie z zasadą anatomiczną paraproctitis można podzielić na kompletny, zewnętrzny, niekompletny i wewnętrzny.
- Zgodnie z umiejscowieniem przetoki wewnętrznej paraproctitis można podzielić na przednią, tylną i boczną.
- Zgodnie z przetoką paraproctitis można podzielić na śródwęzły, przezskórkowy i pozasfazowy.
- Zgodnie z przebiegiem procesów patologicznych paraproctitis można podzielić na powierzchowne i głębokie.
Gdzie zlokalizowane jest zapalenie parapetty zależy od anatomii otaczających mięśni, przestrzeni komórkowej i powięzi w pobliżu odbytnicy. Istnieją różne przestrzenie komórkowe, takie jak podskórne, izborektionalne i miedniczno-odbytnicze. Procesy zapalne mogą rozpocząć się w tkance podśluzówkowej bezpośrednio w miejscu, w którym doszło do zakażenia.
Najprostszą i najbardziej uniwersalną jest taka tabela zgodnie z paraproctitis kodu ICD 10, jako:
- Podskórna - jest również paranalalna.
- Rwa kulszowo-odbytnicza - jest także izoborektyczna.
- Miednica lub odbytniczy lub podskórny - pelviorektralny lub podotrzewnowy.
- Podśluzówkowa.
Niektóre przedstawicielstwa medyczne to wyspecjalizowane gatunki - podkowa, w kształcie litery Y, półpasiec i inne. Jednak społeczność medyczna nie widzi sensu w izolowaniu takich postaci choroby w oddzielnej klasyfikacji, ponieważ reprezentują one szereg podstawowych typów paraproctitis. Najczęstszym jest podskórne zapalenie paraprocytów. Jeśli wykonasz analizę porównawczą, częstość występowania tych typów można scharakteryzować za pomocą takich liczb w wartości średniej:
- Podskórne - 56%.
- Ischiorectal - 34%.
- Podotrzewnowe - 8%.
- Submucosa - 2%.
Jak widać, klasyfikacja paraproctitis w ICD 10 jest bardzo zróżnicowana, a dla każdego z podgatunków można przypisać różne rodzaje chorób.