Paraproctitis, choć niezbyt często, jest dość poważny i bardzo nieprzyjemny. Większość procesów zapalnych występuje w błonie śluzowej przestrzeni komórkowej otaczającej odbyt, z zagłębieniami( kryptami) znajdującymi się na dnie gruczołów odbytu. Począwszy od krypt analnych, zapalenie przez gruczoły odbytowe rozciąga się na inne tkanki. Choroba charakteryzuje się obecnością przetrwałego wyjścia z powstawaniem ropy. Według statystyk kobiety cierpią na paraproctitis o połowę mniej niż mężczyźni.
W zależności od tego, jak aktywnie rozwija się proces zapalny, choroba dzieli się na gatunki:
- Prawda.
- Ostre.
- Chroniczny, który stanowi około trzech procent wszystkich operacji chirurgicznych dla wskaźników proktologicznych.
Każdy z tych typów paraproctitis charakteryzuje się jego charakterystyką.
Gdy prawdziwą postacią choroby, poprzez penetrację infekcji z odbytnicy, są rowki tylnego przejścia. Podczas rozwoju infekcji powstaje dziura z powodu przebicia ropnia na powierzchni. Przepływ ostrego zapalenia parapetitis występuje w różnych typach, w zależności od umiejscowienia ropnia. Bez względu na to, gdzie znajduje się ognisko zapalne, choroba charakteryzuje się jedną wewnętrzną dziurą i kilkoma zewnętrznymi ropniami.
Jeśli otwór się nie zagoi, lub powstaje blizna, z ryzykiem rozwoju stanu zapalnego w przypadku urazu, z zaburzeniami jelit( zaparcie), choroba staje się chroniczna. Utworzone przetoki odbytnicy wywołują nieprzyjemne odczucia podczas wypróżniania, któremu towarzyszy silny ból i wydzielina z ropnej lub krwi.
W zależności od umiejscowienia ropni wygląd zapalenia paraproctitis może być odbytniczy, izobrzuszny, miedniczkowo-podśluzowy, podśluzówkowy lub podskórny. Na etiologię przewlekłego paraproctitis dzieli się na następujące typy:
- często;
- beztlenowy;
- jest traumatyczny;Specyficzne dla
- .
Występują następujące typy ropnego zapalenia:
- Kompletny, zewnętrzny lub niekompletny i wewnętrzny, w zależności od budowy anatomicznej.
- Dzięki lokalizacji wewnętrznego otworu przetoki mogą one być z przodu, z boku lub z tyłu.
- Stopień nasilenia choroby definiuje się jako proste lub złożone zapalenie paraptotyczne.
Biorąc pod uwagę lokalizację ogniska zapalnego, leczenie ostrego paraproctitis polega na przekłuciu jego ściany przedniej lub spontanicznej sekcji po zastosowaniu środków ludowych. Interwencja chirurgiczna jest konieczna w związku z koniecznością leczenia wewnętrznej powierzchni przetoki.