przeprowadzone w celu określenia proctosigmoiditis pacjenta również konieczne w celu ustalenia jego formę i przepływ do wyboru najbardziej odpowiedniej metody leczenia, jeśli nie sprzyja pełnego wyzdrowienia pacjenta, znacznego łagodzenia jego stanu i dłuższy okres remisji.
W przypadku, gdy stan zapalny błony śluzowej jelit z częściowego lub całkowitego zaniku, która jest wyrażona w rozrzedzania i zakończenia aktywności funkcjonalnej pacjenta zdiagnozowano subatrophic lub zanikowe odmiany proctosigmoiditis.
W tych postaciach choroby, zazwyczaj wpływa na końcowy odcinek przewodu pokarmowego, odbytnicy i esicy. Proces zapalny rozprzestrzenia się wzdłuż jelita, zaczynając od regionu esicy i w przeciwnym kierunku. Subatroficzne zapalenie proktosigmoidalne poprzedza jego zanikową postać.Wraz z tym rozwojem pojawiły się już objawy patologii, ale do tej pory nie zaszły zmiany w błonie śluzowej. Spełnia choroba jest bardziej prawdopodobne, iż esicy ostatecznie tworzy stolca i rozwija się proces zapalny w fizjologicznym ich stagnacji.
W zanikowego proctosigmoiditis oprócz przerzedzenie śluzowej rozwija naruszenie jego aktywności funkcjonalnej z powodu uszkodzenia będąc w jej zakończeń nerwowych. Głównym objawem tej choroby fizjologiczne, jak również ogólne dla wszystkich rodzajów proctosigmoiditis jest całkowita utrata apetytu i wyjście kału zawierających duże ilości niestrawione wtrąceń spożywczych. Wynika to z faktu, że błona śluzowa, która uległa atrofii, nie jest w stanie wykonywać swoich funkcji.
Ta patologia może być również konsekwencją choroby Leśniowskiego-Crohna lub pewnej bakterii, takiej jak salmonella. Długotrwałe przyjmowanie antybiotyków niszczących normalne bakterie jelitowe również przyczynia się do rozwoju atrofii w błonie śluzowej jelit i pojawienia się takiej postaci proktosigmoidów. Objawy mogą przebiegać bezboleśnie, z wydzielinami śluzu i krwi z odbytnicy, a towarzyszy im silny ból podczas defekacji.
Leczenie tej postaci patologii wybiera wyłącznie specjalista, biorąc pod uwagę wszystkie indywidualne cechy pacjenta. Oprócz obowiązkowych leków, będzie zawierał dietetyczne odżywianie odpowiednie dla choroby i niezbędne procedury fizjoterapii. Pacjentom zaleca się również coroczne leczenie uzdrowiskowe.