Dur brzuszny: patogen, objawy, drogi przenoszenia, diagnoza, analiza, leczenie, profilaktyka

click fraud protection

Jedną z nieprzyjemnych patologii związanych z nieprzestrzeganiem norm sanitarnych i epidemiologicznych jest gorączka dur brzuszna.

pojęcie

Zatem, dur brzuszny nazywa ostra infekcja jelitowa zatrucia i wysypki, co jest charakterystyczne dla jazdy na rowerze na zmiany jelitowego układu limfatycznego.

Patologia rozwija się w wyniku aktywnej aktywności bakteryjnej salmonelli.

Patologia ma charakter antropogeniczny, tj.jego czynnik sprawczy może żyć i rozmnażać się tylko w ciele ludzkim.

Przyczyny choroby

Gorączka dur brzuszna jest najbardziej aktywna w gorących miesiącach letnich, a także jesienią.W tym przypadku patologia szybko rozprzestrzenia się na skalę epidemii.

Salmonella szybko się rozprzestrzenia i jest masowo wyrzucana z ciała pacjenta przy każdym ruchu jelit. Choroba może być ukryta, a niektóre osoby działają jako nosiciele - nie chorują same, ale aktywnie rozprzestrzeniają patogeny.

Patogen

Czynnik wywołujący patogenezę to osławiona salmonella. Takie bakterie należą do kategorii dość odpornych bakterii.

instagram viewer

Te bakterie wydzielają najsilniejszą substancję endotoksyczną, która decyduje o charakterystycznej klinice duru brzusznego.

Ponadto, Salmonella może przejść do przewlekłych stanów chorobowych, w których wydawało zasnąć, ale cechy patologiczne są przechowywane. Kiedy osoba z jakiegokolwiek powodu zmniejsza odporność, salmonella powraca do swojej aktywności.

Transdukcja transmisji Mechanizm

typhi nosi charakter kału ustnej, w którym bakterie przedostają się do organizmu poprzez usta pacjenta.

  • Osoba może jeść skażoną żywność lub wodę pitną, ponieważ w takich warunkach salmonella może żyć wystarczająco długo.
  • U dzieci możliwe jest zakażenie metodą kontaktu z gospodarstwem domowym, ale rzadko. Na przykład, jeśli dziecko bierze przedmiot w usta, na którym będzie salmonella( zabawka itp.).
  • Następnie patogen dociera do jelita, gdzie zapełnia jelicie krętym.
  • Następnie, z przepływem limfy, salmonella rozprzestrzenia się na inne węzły chłonne, gdzie również się rozmnażają.
  • Gdy liczba bakterii osiągnie określone granice, zaczną one rozprzestrzeniać się do krwioobiegu.

cały okres aż do bakterii pozostał w ciele pacjenta przed wnika eksperci nazywa krew inkubacji, a kiedy to się skończy, nie są charakterystyczne dla przejawów choroby. Wnikanie do krwi salmonelli prowokuje rozwój bakteriemii.

Filmy o źródłach zakażenia tyfus:

Patogeneza

patogenetyczne obraz tyfus rozwija się w kilku kolejnych etapach.

  1. Najpierw bakteria przedostaje się do przewodu pokarmowego;
  2. Następnie przenika do tkanki jelita krętego;
  3. Bakteria mnoży się aktywnie, po czym migruje do węzłów chłonnych;
  4. W węzłach chłonnych rozpoczyna się stan zapalny, a populacja bakterii szybko rośnie;
  5. Salmonella przenika do krwiobiegu i rozwija bakteriemię, w wyniku której patogen rozprzestrzenia się poprzez wszystkie struktury organiczne. Bakteremia ma charakter pierwotny i wtórny. Przy pierwotnej bakteriemii patogen najpierw wchodzi do krwioobiegu, gdzie ginie Salmonella, uwalniając endotoksynę, która ma działanie neurotropowe. W tym czasie, ze struktur wewnątrz organicznych, nowe bakterie są zastępowane w krwioobiegu, co nazywa się bakteriemią wtórną;
  6. aktywnie tworzą ogniska zakaźnego w wątrobie, śledzionie itp transportu nośnika

Przewóz

Salmonella. - Człowiek, który sam nie chory na tyfus, ale wydalane w kale bakterie salmonelli. To może trwać dość długo, nawet do kilkudziesięciu lat.

Ta cecha została wyjaśniona przez naukowców jako pojazd do rekonwalescencji, gdy pacjent znajduje się na etapie powrotu do zdrowia. W przypadku typu brzusznego nośnik ten może trwać przez dziesiątki lat.

Klinika

Patologia rozwija się w kilku następujących po sobie etapach, z których każdy jest typową patogenezą.Podczas każdej fazy patologicznej istnieje wyraźny obraz kliniczny, który odróżnia je od siebie.

Okres inkubacji

Najpierw następuje okres inkubacji, który trwa od momentu, w którym salmonella przedostaje się do organizmu do pierwszych objawów. Co do zasady okres inkubacji trwa około półtorej do dwóch tygodni w przypadku duru brzusznego, chociaż może trwać maksymalnie 25 dni w największym możliwym stopniu.

Podczas inkubacji salmonella rozmnaża się, a kiedy zaczynają przenikać do krwioobiegu, następuje kolejny etap procesu patologicznego. Zatrucie pokarmem trwa około tygodnia, ale w przypadku zarażenia wodą może potrwać dłużej.

Okres początkowy

Początek patologii trwa dość wolno, nawet w ciężkich postaciach patologicznych rozwój następuje etapami.

  • Pierwsi pacjenci są zaniepokojeni słabością i pewnym złym samopoczuciem, pacjent odczuwa pewne osłabienie;
  • Następnie temperatura wzrasta i występuje wyraźna słabość, bóle głowy i uczucie chłodu. Pacjent uważa, że ​​jest przeziębiony;
  • Czas trwania takiego stanu wynosi około tygodnia;
  • W tym czasie bóle głowy ulegają nasileniu, nasila się stan adynamiczny i osłabiony, pojawiają się opóźnienia w kale, brak apetytu;
  • W przybliżeniu do końca tygodnia hipertermia osiąga 40-stopniowe wskaźniki, co wskazuje na początek wzrostu patologii.

W bardzo rzadkich przypadkach rozwój patologii trwa zaledwie dzień lub dwa.

Objawy obrzęku

Wysokość patologii rozpoczyna się około tygodnia po rozpoczęciu pierwszej symptomatologii. W tym okresie powszechne objawy zatrucia są maksymalnie ciężkie.

Toksyna uwalniana przez bakterie ma działanie neurotropowe, co prowadzi do wystąpienia encefalopatii. U pacjenta stan zostaje zahamowany, jego świadomość jest jakby zdezorientowana i zachmurzona.

Zwykle w podobnym stanie, pacjenci:

  1. Leżą z zamkniętymi oczami, reagują monosylabicznie na pytania;
  2. Mają suchą i bladą skórę, powiększone węzły chłonne;
  3. obniżono tętno i ciśnienie krwi;
  4. Język pacjenta jest zakryty, na nim brązowa powłoka, zęby są nadrukowane na brzegach;
  5. Około 9 dnia dochodzi do swoistej symptomatologii duru brzusznego, która przejawia się w postaci zapalenia jelit, wysypki różolejowej i zapalenia mięśnia sercowego o toksycznym pochodzeniu.

Wygaśnięcie

Kiedy język zaczyna się czyścić, a temperatura spada, mówi się o początku okresu wygaśnięcia. W tym okresie objawy są eliminowane, a temperatura spada znacząco, ale nie osiąga jeszcze normy.

Odzyskiwanie

Po ostatecznym znormalizowaniu wartości temperatury rozpoczyna się etap odzyskiwania. Zwykle jego trwanie zajmuje około 14-15 dni.

Objawy duru brzusznego u dorosłych i dzieci

Objawy kliniczne duru brzusznego są dość zróżnicowane. Ich intensywność zależy od fazy i różnorodności procesu patologicznego, a także od organicznych cech samego pacjenta.

Charakterystyczne objawy tyfusu to:

  • Reakcje temperaturowe i gorączka;
  • Oznaki zatrucia;
  • Zmiany wewnątrzgałkowe wpływające na jelita, śledzionę, wątrobę i krezkowe węzły chłonne.

Nasilenie objawów na różnych etapach różni się nieco, a niektóre oznaki są całkowicie nieobecne.

Gorączka

W wyniku zatrucia toksyczno-organicznego pacjenci z durem brzusznym zaczynają wykazywać silną gorączkę.Hipertermia jest odpowiedzią na przenikanie patogenu do krwioobiegu pacjenta.

Temperatura utrzymuje się na poziomie 39-40 stopni przez około 14-21 dni, wtedy gorączka zacznie się falować.

Wysypka

Erupcje odnoszą się również do manifestacji zatrucia. Zazwyczaj wysypka z tyfusem jest rozetą, jej elementy wyglądają na czerwone plamki 1-5 mm. Nie swędzi i nie łuszczy się, więc nie dają pacjentom żadnych problemów.

Zazwyczaj wysypki występują w 8. - 9. dobie rozwoju patologii i trwają 3-5 dni.

Zdjęcie wysypki na tyfusie

Czasami wysypka znika wcześniej, ale następnie pojawia się ponownie. W ciężkich przypadkach wysypka nabiera krwotocznej postaci krwotocznej, gdy rozchodnica jest namoczona krwią.Prognozy w tej sytuacji będą mniej korzystne.

krwawienie jelit

Wśród Salmonella wpływa na aktywność duru brzusznego i struktur żołądkowo-jelitowych, któremu towarzyszy zapalenie jelit klinice. Początkowo stolec jest zaburzony, ale wkrótce pojawia się biegunka. Podczas dotykania brzucha pacjent odczuwa ból i napięcie. Zaburzenia naczyniowe i troficzne powstają w błonie śluzowej jelit.

Po pierwsze, pęcherzyki błony śluzowej jelita są powiększane, następnie umierają, są odrzucane i tworzą się owrzodzenia, które stopniowo się goją.Około 3-4 tygodni rozwoju patologicznego procesu bakteryjnego u pacjentów rozpoczyna krwawienie. Pacjenci cierpią na ostry ból.

trzewny

przypadku, gdy pacjent wchodzi w fazę bakteriemii Salmonella zaczynają szybko rozprzestrzenić się w całym organizmie, wpływając na różne struktury vnutriorganicheskie jak serce, wątrobę i nerki i śledziony. Endotoksyna uwalniana przez bakterie wywołuje rozwój toksycznego zapalenia mięśnia sercowego, które powoduje zapalenie mięśnia sercowego.

Również dur brzuszny powoduje rozwój nerki szoku płuca. W stanie szoku wszystkie funkcje ciała są naruszane. Zajętość nerek zmniejsza diurezę, wzrasta stężenie mocznika i kreatyniny.

Z udziałem płucnym w pęcherzykach płucnych gromadzi się płyn, prowadząc do obrzęku. Pacjent staje się trudności w oddychaniu, objawy duszności intensywnie rozwija się i tak dalej.

Znaki różne formy

choroba Dur mógł płynąć w różnych formach, z których jeden jest nietypowy, gdy nie ma szczególnych objawów. Istnieje również nieudana forma, w której choroba ma klasyczny początek, ale wkrótce wszystkie znaki znikają, a wskaźniki temperatury mogą być utrzymywane na poziomie 38 stopni.

Konsekwencje

Tyfus brzuszny odnosi się do poważnych stanów patologicznych, często powodując nieprzewidywalne konsekwencje. Konkretne

powikłań Komplikacje

to szczególny charakter wstrząsu toksycznego, w których uwalnianie toksyn do krwi sprowokować adrenaliny i innych hormonalnych składników wywołujących skurcze naczyniowe ruchów.

niespecyficzne powikłaniem

Typowe powikłania eksperci uważają patologiczne, które rozwijają się w wyniku klęsk boryushnotifoznyh. Obejmuje:

  1. Zapalne zmiany żylne;
  2. Zapalenie tkanki płucnej;
  3. Zapalenie mięśnia sercowego;
  4. Zapalenie nerwu obwodowego i zapalenie mózgu;
  5. Zapalenie miednicy nerek i tkanki nerkowej;
  6. Zapalenie stawów i zapalenie okostnej, chondryty;
  7. Zapalne zmiany gruczołu krokowego i zapalenie pęcherza moczowego.

Diagnostyka

Aby zidentyfikować dokładna diagnoza jest często lekarz nie ma potrzeby czekać na wyniki badań laboratoryjnych, ponieważ obraz kliniczny jest dosyć typowy i wyraźny.

Testy

Aby potwierdzić rozpoznanie i zidentyfikować patogen, pacjentom przypisano:

  • Bakposaeff;
  • Ogólne badania kliniczne;
  • Testy serologiczne.

Wyniki badań określają obecność procesu zapalnego.

Jak przechodzą testy?

Badania laboratoryjne na rozwój durów brzusznych są przypisywane pacjentom w celu dokładnego określenia patogenu i wyboru odpowiedniej terapii. Ponadto diagnostyka laboratoryjna umożliwia ocenę stanu organizmu dotkniętego ogólnie Salmonellą.

Tradycyjne badania moczu i krwi, kał, posiew moczu i krwi, testy serologiczne itp. Są zalecane

Ile zostało zrobione?

Czynnik sprawczy krwi można wyizolować na najwcześniejszych etapach rozwoju patologicznego za pomocą inokulacji bakteriologicznej. Wyniki ogólnych badań klinicznych są zwykle gotowe po 3-5 dniach od badania.

Ile to kosztuje?

Cena badania zależy od przedłożonej listy badań:

  • Zasiew moczu ≈ 930-980 rubli;Badanie PCR
  • ≈ 230-270;
  • Kultury kałowe ≈ 850-920;
  • Konsultacja z chorobami zakaźnymi będzie kosztować około 2000-3000 rubli, itp.

Uprawy

Przy pomocy upraw bakterii, dur brzuszny można zdiagnozować na najwcześniejszych etapach. Bakposev jest przeprowadzany z krwią i kałem, moczem i żółcią, nawet z mlekiem matki, jeśli bakterie dotknęły kobietę karmiącą lub dziecko.

Badanie serologiczne

Testy serologiczne na dur brzuszny umożliwiają wykrywanie we krwi swoistych przeciwciał i antygenów( antygenów H, O lub Vi).

Przeciwciała są swoistymi związkami białkowymi, które są wytwarzane przez struktury odpornościowe w celu neutralizacji antygenów salmonelli.

Jeśli istnieje wiele przeciwciał, pacjent rozwinął stabilną odporność na dur brzuszny, co jest typowe dla odzyskiwania lub transportu bakterii.

Reakcja Vidala

Prowadzenie reakcji Vidala jest ukierunkowane na oznaczanie antygenu krwi. Podobne badanie służy do diagnozowania patologii, ale nie jest swoiste.

Rozpoznanie różnicowe

Gorączkę dur brzuszną należy odróżnić od stanów patologicznych, takich jak:

  • Inne infekcje spowodowane przez salmonellę;
  • Patologie riketsyjne( tyfus plamisty itp.);
  • Rozsiane gruźlica;
  • Leptospiroid;
  • Bruceloza;
  • Malaria;
  • Zakaźne zapalenie wątroby;
  • Tularemia;
  • Psytacosis;
  • Chłoniaki, itp.

W początkowych stadiach patologia jest objawowa, podobnie jak infekcja wirusowa lub grypowa w lokalizacji dróg oddechowych lub układu oddechowego.

Leczenie

Środki lecznicze na dur brzuszny są prowadzone z pacjentami wyłącznie w ustawieniu stacjonarnym.

Jest to również konieczne, ponieważ patologia ma pochodzenie infekcyjne, tj. Łatwo rozprzestrzenia się między ludźmi.

Ogólnie rzecz biorąc, terapeutyczny pakiet środków obejmuje stosowanie kilku metod: antybiotyków, patogennych i objawowych leków, pełnej opieki nad pacjentem i terapii dietetycznej.

Antybiotykoterapia

Bez stosowania antybiotyków śmiertelność pacjentów osiąga 12%.Jeśli leczenie zaplanowano na czas, śmiertelność z powodu duru brzusznego zmniejsza się do 1%.Tyfus najczęściej umiera od niemowląt i osób starszych, a także od osłabionych pacjentów.

W ramach antybiotykoterapii preparaty takie jak:

  • Ceftriakson przez jeden do jednego i pół tygodnia podaje się dożylnie lub domięśniowo;
  • Fluorochinolony, takie jak Gatifloksacyna lub Ciprofloksacyna przez dwa tygodnie;
  • Chloramfenikol co 6 godzin, chociaż oporność na Salmonellę gwałtownie wzrasta;
  • Levomycetin 10-dniowy kurs;
  • Cyprofloksacyna;
  • Alternatywnie, przepisuje się amoksycylinę lub trimetoprim-sulfametoksazol, azytromycynę itp.

Leczenie objawowe

Oprócz leczenia antybiotykami stosuje się leczenie objawowe i dietetyczne. Aby wyeliminować ostre zatrucie, stosuje się glukokortykoidy, po których zastosowaniu poprawia się ogólny stan i spada temperatura.

przepisywany jest prednizolon lub równoważne leki, przyjmowany jest przez 3 dni. Jeśli pacjent ma wyraźną śpiączkę, majaczenie lub szok, stosuje się wysokie dawki silniejszych glukokortykoidów, takich jak deksametazon.

Zapobieganie

Zapobieganie durowi brzusznemu jest ważne. Może być specyficzny lub niespecyficzny. Niespecyficzne środki zapobiegawcze obejmują przestrzeganie zasad sanitarnych i epidemiologicznych dotyczących środków zaopatrzenia w wodę i higieny.

Indywidualne

Indywidualne środki zapobiegawcze są związane z maksymalnymi możliwymi ograniczeniami kontaktu z salmonellą.Brama do patologii jest w ustach, więc najlepszym sposobem na uniknięcie infekcji jest przestrzeganie higieny żywności i higieny osobistej, a także zgodność z warunkami życia sanitarnych.

Konieczne jest monitorowanie zużytej wody i produktów, higieny osobistej i kontroli nad muchami. Konieczne jest staranne ogrzanie jedzenia, wody, oparzenia owoców wrzątkiem. Konieczne jest częste mycie rąk i zwalczanie much, ponieważ owady na nogach przenoszą wiele bakterii, w tym salmonelli.

Dezynfekcja

Do środków zapobiegawczych należy również dezynfekcja. Obejmuje przetwarzanie przedmiotów, pościeli i ubrań pacjenta za pomocą specjalnych środków.

Łazienka, w której pacjent chodzi, jest codziennie leczona wybielaczem.

Pomieszczenie, w którym mieszkał pacjent, powinno być przetwarzane codziennie przez okres 3 miesięcy. Do leczenia stosuje się roztwory Lysol lub Chloramine. Naczynia po ugotowaniu pacjenta, bielizna pościelowa i ręczniki są dezynfekowane w specjalnych celach.

Środki anty-epidemiczne

Podejmowane są również środki anty-epidemiczne, które uważa się za ogólne środki zapobiegawcze. Nadzwyczajne środki przeciwepidemiczne mają na celu zniszczenie ognisk zakaźnych i zapobieganie ich rozprzestrzenianiu się.Jest to obowiązkiem służb sanitarno-epidemiologicznych.

Specyficzna profilaktyka

Szczególne środki zapobiegawcze obejmują szczepienia ludności w celu uzyskania do nich szczególną odporność na Salmonella.

Według statystyk skuteczność szczepień wynosi około 80%. Ale to szczepienie nie znajduje się na liście obowiązkowych szczepionek, to tylko dodatkowy środek.

szczepienia

Jeżeli region ma największą zachorowalność na tyfus, konieczne jest rutynowe szczepienia. Szczepienia są podawane wszystkim ludziom żyjącym w warunkach, w których ryzyko infekcji dur brzusznej jest najwyższe.

Należy także pamiętać, aby zaszczepić w ludziach, których praca wiąże się z ryzykiem zakażenia, na przykład pracownicy bakteriologii i choroby zakaźne szpitali, gastronomii, jak również organizacji pracowniczych, obsługującej ścieków wyrzucać odpady z gospodarstw domowych i innych.

szczepień

Jeśli istnieje szczególne zagrożenie epidemii, programSzczepienia przeprowadza się zgodnie ze wskaźnikami epidemiologicznymi. Jest to szczególnie ważne w przypadku poważnych wypadków lub katastrof naturalnych, i tak dalej.

Szczepienia poddany wszystkich osób przebywających i pracujących w obszarach pamięci flash. Ponadto konieczne jest szczepienie tych, którzy udają się do krajów hiperendemicznych, takich jak Ameryka Łacińska, Azja Południowo-Wschodnia lub Afryka.

Rodzaje szczepionek

Żywe i zabite szczepionki są używane do immunizacji populacji. Ogólnie stosować kilka odmian szczepionek:

  • Atenuowany żywo - Ty21a, kapsułkowany lek przyjmowany doustnie, kurs - 4 kapsułki, okres ważności 5-lat, nie używane w Rosji;
  • Szczepionki suchego alkoholu - Tifivac, wprowadzone do strefy subkapularnej;
  • Ciekłe szczepionki polisacharydowe Tifim Vi lub Vianvak podaje się podskórnie w przedramię.Odporność powstaje po tygodniu lub dwóch.

Film o dur brzuszny:

  • Dzielić