Obecnie definicja antygenu lamblia we krwi jest nowoczesną metodą diagnostyczną, która pozwala z dokładnością do 99% określić obecność prostych mikroorganizmów wiciowych w jelicie dziecka lub osoby dorosłej. Wysoka niezawodność otrzymanych parametrów, brak czynników subiektywnych, szybkość przeprowadzania testów - zalety przy analizie kału na antygenach lamblii są liczne. Prowadzenie go nie wymaga specjalnego przeszkolenia: nie trzeba utrzymywać diety, anulować receptę na leki przepisane przez lekarzy. Aby przeprowadzić badanie, wymagane jest tylko dostarczenie biomateriału.
Pomimo osiągnięć naukowych XXI wieku, dokładna diagnoza giardiozy nadal stanowi problem dla lekarzy na całym świecie. Do niedawna stosowano kompleks procedur diagnostycznych, pozwalających wiele się nauczyć, ale nie wszystkie.
Analizy dla antygenów lamblia
Badanie krwi dla AT lamblia jest słabo pouczające. Jego postępowanie jest uzasadnione, gdy konieczne jest określenie stadium rozwoju infekcji pasożytniczych. Kał IFA, który pomaga wykrywać określone antygeny, jest pozbawiony wszystkich powyższych wad. Dlatego jest on chętnie wyznaczany, a dorośli i dzieci, jeśli istnieje możliwość ich utrzymania. Opisana metoda nie wymaga użycia sprzętu endoskopowego i pobierania krwi żylnej, nie ma specjalnych zasad zbierania materiału i dostarczania go do laboratorium. Nawet trzydniowy kał jest odpowiedni do oznaczania antygenów w giardiasis.
Co oznaczają przeciwciała i antygeny( AT i AG)?
Badanie kału na obecność przeciwciał i antygenów na giardiozę opiera się na podstawowej wiedzy na temat immunologii. Opisują złożone reakcje zachodzące w ciele, gdy wchodzą w nie obce komórki antygenu.
Na ciele każdej komórki odpornościowej znajduje się bardzo dynamiczna cząsteczka( przeciwciało).Jest w stanie łączyć się z antygenami komórek innego człowieka i przekazywać informacje o nim do ciała komórki odpornościowej. Jeśli nie może go zidentyfikować, ciało komórki odpornościowej zabija połączenie z obcym antygenem i uwalnia komórkę z niego. Dlatego dzięki silnej odporności możliwe jest noszenie lamblii bez tworzenia złożonych procesów patologicznych. Kiedy odporność zainfekowanej osoby nie radzi sobie z jej zadaniem, liczba obcych bakterii gwałtownie rośnie. Analiza kału na antygenie lamblia pokazuje tylko zjawisko opisanego obrazu.
W jaki sposób badano antygeny lamblia?
Analizy przeciwciał i antygenów na blaszkę stanowią złożoną procedurę diagnostyczną składającą się z dwóch komponentów:
- Enzymatyczna reakcja.
- Odpowiedź immunologiczna.
Reakcja enzymatyczna przebiega w kilku etapach:
- Najpierw technik laboratoryjny dodaje AT lamblia do dostarczonego materiału biologicznego( muszą przyciągać antygeny najprostszych pasożytów).
- Następnie, przy pomocy specjalnych odczynników z kału, usuwa się przeciwciała, które nie reagują z antygenami.
- Niezwiązane enzymy są następnie płukane.
- Ostatni etap - wdrożenie zahamowania reakcji za pomocą specjalnego rozwiązania stop. Zmienia kolor enzymów. Kolor jest zdiagnozowany.
- Technik laboratoryjny ma kontrolę negatywną.Jeżeli wytworzona próbka jest antygenowo pozytywna, materiał testowy jest zabarwiony ciemniej.
Wynik dodatni dla antygenu Lambia oznacza ostry przebieg zakażenia pasożytniczego( w obecności charakterystycznego obrazu klinicznego) lub przewlekły zakażenie lamblia( przy braku żywych objawów).
Wartość ujemna wskazuje na brak prostych mikroorganizmów wici. Ale to nie jest powód do radości. Jeśli pacjent skarży się na występowanie objawów zaburzeń jelitowych i dyspeptycznych podczas zbierania wywiadu, będzie musiał wielokrotnie analizować kał dla antygenów na blaszkę.I tylko wskaźniki podsumowujące dadzą wiarygodną odpowiedź.Opisane badanie nie pozwala na wykrycie przewozu, jeśli w kale zarażonej osoby występuje nieznaczna ilość czynnika powodującego zakażenie jelit. Wiedząc, co oznacza dekodowanie, możesz spróbować poprawnie podejść do procesu diagnozowania opisanej infekcji.
W celu uzyskania odpowiedzi immunologicznej w lamblizie przeprowadza się badanie krwi( ELISA).Pozwala wykryć liczbę i gęstość obecności przeciwciał( immunoglobuliny).Współczynnik pozytywności jest odpowiedzią diagnostyczną:
- Jeśli jest mniejsza niż 0,9 jednostki, diagnozuje się odpowiedź negatywną.
- Wskaźniki od 0,9 do 1,1 jednostek - odpowiedź jest wątpliwa.
- Wynik całkowity jest większy niż 1,1 - pozytywny.
Podczas dekodowania analizy całkowity wynik dodatni nie jest kwestionowany, ale negatywna odpowiedź na giardiozę jest okazją do ponownego badania. Wiedza na temat tego, w jaki sposób prowadzone są badania nad AT i AH, co oznaczają opisane wskaźniki, pomaga w rzeczywistej ocenie sytuacji i podejmuje niezbędne działania w celu wyeliminowania najprostszych mikroorganizmów wici.