Przyczyny, objawy i leczenie choroby Hortona

1 Cechy choroby

Patologia ma wiele nazw. Jest obserwowany tylko u osób starszych. Choroba ta może być dość rzadko spotykana. Około 25 przypadków na sto tysięcy osób. Jednak u osób w wieku powyżej 80 lat jest on znacznie powszechniejszy. Ponadto, jak wynika wpływ regiony czasowych w procesie mogą brać udział w tętnicy ocznej prawdopodobnie rozwinie polimialgia reumatyczna. Choroba Hortona może również wpływać na tętnice na twarzy, które wpływają głównie na obszar żuchwy. Polecamy odwiedzić Objawy

Patologia charakteryzuje się segmentową naturą zmiany. Bez względu na fakt, że miednica tętnicza jest najczęściej pokryta, główne zmiany można zaobserwować w dużych naczyniach, które oddalają się od aorty.

Po wystąpieniu choroby zaczyna tworzyć się gigantyczne komórki i ziarniniaki. W rezultacie dochodzi do zgrubienia ściany naczynia, co przyczynia się do zwężenia światła.

2 Formy rozwoju

Choroba Hortona podzielona jest na trzy formy:

• Zapalna. Wyraźna manifestacja takich objawów jak gorączka, silny ból głowy, utrata masy ciała.
• Uogólnione. Patologia może dotyczyć nie tylko kobiet, ale także mężczyzn. Ten formularz wyróżnia się tym, że nie ma dla niego ograniczeń wiekowych. Choroba może rozwinąć się zarówno u osób starszych, jak iu osób młodych. Ból głowy martwi się znacznie rzadziej niż w przypadku innych postaci.
• Nietypowy. Odnosi się do najbardziej niebezpiecznych. Patologii na etapie rozwojowym praktycznie nie towarzyszą żadne oznaki, dopóki nie rozpocznie się rozwój fazy przewlekłej. Niebezpieczeństwo polega na tym, że trudno jest go ustalić w odpowiednim czasie. W niektórych przypadkach możliwy jest syndrom "nagłej śmierci".Jedynym znakiem, który może towarzyszyć chorobie w początkowej fazie choroby, są częste bóle głowy. Ale w ogólności pacjent po prostu go ignoruje.

3 Czynniki ryzyka

U większości osób ryzyko choroby występuje przede wszystkim u osób powyżej pięćdziesiątki. Genetyka odgrywa również ważną rolę na poziomie genów. Częściej ludzie żyjący w północnej części Europy cierpią na patologię.

Istnieją inne czynniki ryzyka rozwoju choroby.obejmują: zlokalizowane bóle głowy, migrenę

• , które wcześniej nie występowały;Sedymentacja erytrocytów
• jest powyżej normy;
• zwiększał lub zmniejszał tętno w tętnicy skroniowej.przejawy

4 Etiologia

Istnieje kilka teorii wyjaśniających dlaczego objawy mogą manifestować tętnicy skroniowej. Jednym z głównych jest dziedziczna predyspozycja. Inni naukowcy twierdzą, że skoro choroba Hortona jest obserwowana tylko u osób starszych, ujawnia się pewne powiązanie ze zmianami wynikającymi z wiekiem i zmianami hormonalnymi. Kobiety w okresie menopauzy są dwukrotnie bardziej podatne na patologię niż mężczyźni. Ponadto wyróżniono przyczyny związane z przeniesieniem niektórych chorób zakaźnych: opryszczkę

• ;
• zapalenia wątroby typu B;
• adenowirus;
• grypa.

W wyniku badań biopsji ścian tętnic w niemal wszystkich przypadkach możliwe jest wykrycie kompleksów immunologicznych.

Biorąc to wszystko pod uwagę, chorobę Hortona można przypisać do autoimmunologicznej grupy patologii.

5

na początkowym etapie rozwoju tętnic skroniowej nie może dostarczyć żadnych objawów. Z drugiej strony, jeśli zanim przeniesiono go do patologii chorób zakaźnych rozwija się w ostrej formie, która wynika ze zmniejszenia odporności.

Na początku choroba będzie miała objawy podobne do ARVI: ból głowy, zmęczenie, gorączka. Nieco później rozpoczyna się aktywna utrata masy ciała, w tym anoreksja, bóle stawów, bezsenność.

jak choroba Horton może nabyć objawy naczyniowe:

• zwiększona gęstość tętnic czasowych z ból po dotknięciu;
• guzki na skórze głowy;
• obrzęk i przekrwienie na skroniach.

Po uszkodzeniu tętnicy szyjnej wewnętrznej możliwy jest udar i napad niedokrwienny.

Ponadto, w trakcie choroby mogą na nią wpływać narządy wzroku. Tak więc obserwuje się:

• diplopia;
• nieostrość widoku;
• zespół bólowy;
• rozmycie obiektów.

Bardziej objawowe wiąże się ze zmianami naczyniowymi i upośledzeniem dopływu krwi do gałek ocznych. Jeśli nie będziesz szukał pomocy medycznej w odpowiednim czasie, jeśli wystąpią takie objawy, możesz całkowicie stracić wzrok.metody diagnostyczne

6

dokonać prawidłowej diagnozy konieczne jest, aby odwiedzić terapeutę lub angiohirurga. Lekarz będzie miał anamnezę i wziął pod uwagę rodzinne przypadki patologii. Pomimo faktu, że obraz kliniczny ma charakterystyczną symptomatologię, musi być różnicowany z innymi patologiami ryzyka naczyniowego. W tym celu, dodatkowe rodzaje badań mogą być przypisane:

• konsultacji z neurologiem i okulisty;
• biopsja tętnicy skroniowej;
• ultradźwięk;
• CT i MRI mózgu z kontrastem;
• biochemiczne badanie krwi.

Diagnoza opiera się na obecności co najmniej trzech takich kryteriów diagnostycznych, jak:

• podeszły wiek;
• leukocytoza;
• ból głowy;
• przyspieszony ESR;
• podwyższone białko C-reaktywne;
• dysproteinemia;
• zauważalne zmiany w skórze głowy.

Dla ostatecznego potwierdzenia lub odrzucenia patologii wykonuje się biopsję tętnicy skroniowej. Tylko za jego pomocą można określić zagęszczenie ścian naczyń, obecność ziarniniaków i tworzenie się skrzepów krwi.

W przypadku, gdy cały obraz kliniczny jest obecny, a biopsja pokazuje wyniki ujemne, możemy mówić o klęsce segmentowych tętnic.

7 Kierunki terapii

Najlepszą skuteczność w leczeniu osiąga się za pomocą glikokortykosteroidów, które od początku choroby są przepisywane w dużych dawkach.

Prednizolon jest często przepisywany. Dawkę należy stopniowo zmniejszać, dostosowując ją o trzy dni.

Intensywna terapia może trwać na różne sposoby. Jeśli powikłania wewnątrzgałkowe mają ciężką postać, wykonuje się pulsoterapię, podczas której przepisywane są znaczne dawki metyloprednizolonu. Aby utrzymać terapię w małych dawkach, zaleca się przyjmowanie prednizolonu w ciągu 1-2 lat.

Ponadto można również przepisać inne leki: Angioprotekory

• ;
• heparyny;
• leki przeciwmalaryczne;
• antykoagulanty.

Zabieg hekskrekcji pozaustrojowej jest przeprowadzany w celu usunięcia kompleksów immunologicznych z organizmu, które wywołują reakcje zapalne. Jeśli osoba w podeszłym wieku cierpi na cukrzycę, zawsze przepisuje się antybiotykoterapię.

Jeśli mówimy o tradycyjnych metodach leczenia, to specjaliści nie zalecają zastępowania ich konserwatywną terapią.Wyjaśnia to fakt, że przy braku terminowego stosowania środków hormonalnych prawdopodobieństwo powikłań jest wysokie.

8 Możliwe powikłania

Jeśli przedwczesne leczenie choroby jest prawdopodobne, patologia może wywołać rozwój wielu powikłań.Do głównych należą: ślepota

• ;
• Dyplomacja;
• halucynacje wzrokowe;
• przednia i tylna neuropatia niedokrwienna nerwu wzrokowego;
• niedowidzenie.

Najpoważniejsze konsekwencje to ślepota i atak serca.

Przy terminowym wprowadzaniu środków najprawdopodobniej można wyeliminować patologię i nie będzie żadnych komplikacji. Jeśli choroba znajduje się na zaniedbanym etapie, następuje pogorszenie stanu, inne ważne tętnice mogą być dotknięte równocześnie z doczesnością.

Aby temu zapobiec, konieczne jest terminowe wyeliminowanie zakażeń o charakterze zakaźnym, dbanie o wzmocnienie odporności, a jeśli pojawiają się pierwsze objawy, nie należy odkładać leczenia.