Objawy łagodnego napadowego zawrotów głowy

1 Czym jest RPGP?Łagodne napadowe zawroty głowy, czyli DPPH, to schorzenie, które rozwija się w wyniku urazów ucha wewnętrznego. Choroba charakteryzuje się krótkotrwałymi fazami zawrotów głowy typu ogólnoustrojowego. Ataki występują podczas zmiany pozycji tułowia, obracania głowy, poruszania się.

DPPG towarzyszy objawom charakterystycznym dla innych chorób, co zwiększa ryzyko błędnej diagnozy. Ale istnieje wiele funkcji, które umożliwiają odróżnienie RPPG. Obejmują one:

1. przepływ paroksymalny. Zawroty głowy nie trwają przez cały czas. Każdy atak rozpoczyna się nagle i bez uzasadnionych przyczyn. Faza zawrotów głowy kończy się niespodziewanie i niezależnie.
2. Czas trwania ataku. Może być inny, ale zwykle trwa nie dłużej niż kilka minut.
3. Objawy wegetatywne podczas ataku. Osoba z rozpoznaniem PPHD może wyglądać blado, narzekać na mdłości, pojawia się uczucie gorączki lub zwiększonej potliwości.
   instagram viewer
4. Ogólne zdrowie. Jeśli głowa się nie obraca, osoba czuje się dobrze.
5. Okres zwrotu. Zwykle poprawa następuje po upływie 1 miesiąca od rozpoczęcia leczenia choroby, to znaczy organizm wraca do zdrowia dość szybko.

Choroba zwykle nie stanowi zagrożenia dla zdrowia i życia ludzi, ale znacznie obniża ich jakość.Jeśli pacjent ignoruje chorobę i jej nie leczy, może to prowadzić do niepożądanych konsekwencji. Tak więc, lekarze ostrzegają, że podczas gwałtownego ataku zawrotów głowy dana osoba może zostać zraniona( na przykład podczas upadku), zostać lub stać się inicjatorem wypadku samochodowego lub wypadku przemysłowego.

2 Klasyfikacja

Łagodne napadowe zawroty głowy są podzielone na kilka form. Pierwsza klasyfikacja - zgodnie z mechanizmem rozwoju:

1. Canalolitica. Rozwija się dzięki swobodnemu ruchowi otolitów w endolimfie, co powoduje podrażnienie receptorów przy każdej zmianie pozycji głowy.
2. Kamica kupulcza. Postać tę rozpoznaje się przez przymocowanie otolitów do części miseczki, w wyniku czego następuje ciągłe podrażnienie receptorów, gdy osoba zmienia pozycję głowy.

Następująca klasyfikacja - w zależności od tego, które ucho dotyczy:

• zawroty głowy prawostronny;
• zawroty głowy po stronie lewej.

Struktura ucha wewnętrznego składa się z kanałów półkolistych( jest ich 3), które są odpowiedzialne za równowagę.W zależności od tego, na który kanał ma wpływ, rozróżnić:

• zawroty głowy ze zmianą kanału tylnego( jest zdiagnozowana w bezwzględnej większości przypadków);
• zawroty głowy ze zmianą kanału bocznego lub poziomego( rozpoznano u nie więcej niż 5% pacjentów);
• zawroty głowy z uszkodzeniem kanału przedniego( zdiagnozowane u nie więcej niż 1% pacjentów).

Choroba zwykle rozpoczyna się nagle i podobnie może nastąpić remisja, bez jakiejkolwiek interwencji ze strony lekarzy. Ale choroba może ponownie poczuć się nawet po kilku latach.

3 Obraz kliniczny

Chorobie tej towarzyszą charakterystyczne objawy. Najczęściej pacjenci skarżą się na następujących:

• zyskać zawroty głowy podczas ostrych skrętów głowy, niezależnie od pozycji ciała;
• jest jednostronną chorobą;
• uczucie nudności, wymioty;
• uczucie ciągłego bujania, zwłaszcza podczas jazdy, podczas pochylania głowy do tyłu i leżącej.

atak zawrotów głowy zazwyczaj trwa od kilku sekund do 1 minuty, ale w ciągu dnia po ataku mężczyzna „opuszcza” z dala: zawroty głowy charakteru systemowego, uczucie słabości, niestabilność - to główne cechy, które pacjenci skarżą.

Jednakże, istnieje szereg cech charakterystycznych dla innych typów zawroty głowy, ale nie towarzyszącego DPPG.Pomagają one odróżnić zawroty głowy. Więc kiedy DPPG sensu hałasu i dzwonienie w uszach, głuchota lub utrata słuchu, silne bóle głowy.

4

Przyczyny choroby Przyczyną DPPG zawsze ten sam - strukturę patologii obwodowego układu przedsionkowego.

Aparat przedsionkowy jest częścią ucha wewnętrznego, co wyjaśnia tę zależność.Ale sama patologia może prowadzić do różnych czynników. Lekarze twierdzą, że najczęściej nie można ich zidentyfikować.W innych przypadkach, takie powody mogą być:

• uraz czaszkowo-mózgowy;
• choroby zakaźne ucha wewnętrznego o charakterze wirusowym;
• - terapia lekowa, w szczególności toksyczne działanie leków przeciwbakteryjnych na ucho( np. Gentamycyna);
• interwencja operacyjna na uchu wewnętrznym;
• zmiany wieku, a mianowicie degeneracja otolitów spowodowana naturalnym starzeniem się organizmu;
• Procesy infekcyjno-zapalne w kanałach( labirynt);
• Choroba Ménière'a;
• chroniczne migreny z powodu dystonii lub skurczów tętnic.

statystyka medyczna mówi, że wraz z wiekiem, ryzyko wystąpienia choroby wzrasta, podczas gdy wśród pacjentów ze zdiagnozowanym dzieciństwa, to niezwykle rzadko.

5 Metody leczenia

Przed postawieniem diagnozy konieczne jest przeprowadzenie badania pacjenta. Lekarz zbiera anamnezę, kieruje pacjenta do diagnozy. Najważniejszą metodą, pozwalającą na postawienie diagnozy, jest próbka zawrotów głowy Dix-Hallpike. Szybko zmieniając pozycję tułowia i głowy pacjenta, lekarz obserwuje zachodzące zmiany. W szczególności lekarz jest zainteresowany pojawieniem się oczopląsu. W przypadku oczopląsu rotacyjnego test ocenia się jako pozytywny, co oznacza, że ​​diagnoza "łagodnego zawrotu głowy pozycyjnej" jest potwierdzona. Dotkniętym jest ucho, które po znalezieniu oczopląsu znajduje się na dole, z odwróconą głową.

Metody leczenia są podzielone na kilka grup:

1. Leki. Celem jest przyspieszenie rehabilitacji przedsionkowej i poprawienie funkcji równowagi. Lekarz może przepisać leki z grupy przedsionkowo-opłucnej, angioprotektory, nootropy i witaminy.
2. Ćwiczenia terapeutyczne. Celem jest trening aparatu przedsionkowego, który rozwiązuje problemy powstające podczas ruchów i pochyleń głowy.
3. Interwencja operacyjna. Celem jest ogrodzenie kanału półkolistego.

Operacja jest wyświetlana tylko wtedy, gdy żadna z metod konserwatywnych nie przyniosła pożądanego rezultatu. Zwykle metody niechirurgiczne są skuteczne, ale jeśli choroba jest ciężka i uporczywa, terapia lekami i ćwiczenia mogą być bezsilne.

6 Ćwiczenia na zawroty głowy

Istnieje wiele technik, które mogą pomóc wzmocnić aparat przedsionkowy i uwolnić osobę od zawrotów głowy i innych nieprzyjemnych objawów. Jeden taki został stworzony przez Johna Epleya. Nazywa się to manewrem Epleya. Pacjent może zrobić wszystko w domu.

Ćwiczenia należy wykonywać na podłodze lub kanapie, na jednej krawędzi, z której należy położyć najpierw małą poduszkę.Podstawą tej techniki są następujące ćwiczenia:

1. Pozycja wyjściowa: siedząca na kanapie lub podłodze, z powrotem prosta. Obróć głowicę o 45 ° w kierunku dotkniętego ucha.
2. Ostrożnie zmień pozycję - połóż się na plecach, aby przygotowana poduszka znalazła się pod twoją szyją.Głowa powinna wisieć nad krawędzią poduszki. Aby przetrwać od 2 do 3 minut.
3. Ostrożnie odwróć głowę w kierunku niewyprawionego ucha. Następnie wykonaj dodatkowy obrót głowy o 90 ° wraz z pniem. Oznacza to, że pacjent przyjmuje pozycję leżącą na boku, a jego twarz jest zwrócona w stronę podłogi. Aby przetrwać od 2 do 3 minut.
4. Zaakceptuj początkową pozycję siedzącą na kanapie lub podłodze.

Należy zauważyć, że ćwiczenia te w żaden sposób nie mogą być wykonywane bez zeznania lekarza i wstępnego przeszkolenia pacjenta w prawidłowym ich wykonywaniu. Efektywny w manewrach RPPG może zaszkodzić zawrotom głowy innego pochodzenia.