birinci faz - Hasta herhangi bir şikayet ve tespit genellikle yanlışlıkla bulgular, göreceli olarak seyrek patolojisi yoktur ve bu noktada ön klinik belirtileri, bir adım. Hastalığın gelişmesinin bu aşamasında, hasta yalnızca laboratuvar yardımı ile algılanan değişiklikleri veya enstrümantal teşhis yöntemlerini gözlemler.ultrason veya BT karın, kandaki ve idrar diastaz bulunan amilaz, prostat dokusunda özel bir değişiklik gözlenmedi.
Pankreatit gelişmesinin ikinci evresi, ilk klinik bulguların başlangıcıdır. Bu hastalık dönemi, laboratuvar ve enstrümantal araştırmalarda patolojik değişikliklerin ortaya çıkmasından 5-10 yıl sonra ortaya çıkar.pankreatit bu aşamasında ana özelliği, bazen ağrı herpes karakteri, ağrı ne tür olabilir üst karın veya sol üst kadranda meydana değişen şiddetlerde ağrı vardır ve hasta karın boşluğunda pankreası pozisyonunu tanımlayan bireysel anatomik özellikleri üzerine büyük ölçüde bağlıdır.
Hastalığın gelişmesinin üçüncü aşaması, pankreasın ekzokrin yetersizlik evresidir. Hastalığın bu aşaması, pankreatitin önceki evresinin yaklaşık olarak 10 yıl sonra ortaya çıkar. Bu durumda hasta hala ağrı, hem de ağrı primer klinik belirtilerin aşamasında karşılaşan daha az belirgindir, ve sindirim sisteminin bir ihlal ile birleştirilmiş, hastanın kolestaz olup, mide ve küçük bağırsağın içeriğini atmak edilir, protein ve yağ bozulmuş sindirim,bağırsağın normal kontraktilite faaliyetinin ihlali, sindirim bozuklukları nedeniyle hasta vücut ağırlığını kaybetmeye başlar. Bu durumda, bu hastalıkların hepsinde karbonhidrat metabolizması bozuklukları ile kombine edilebilen yüksek veya düşük kan şekeri düzeylerinin hasta deneyimleri bölüm içinde.hastalık geliştirme
dördüncü aşaması - remisyon aşamasıdır, pankreas patolojik değişiklikler gövdenin rejeneratif kapasiteli dengesine, alkolü vermenin diyet bu hastalığı olan hastaların yaklaşık üçte ikisinde, zamanında tedavi pankreatit, bu aşamada kendi durumunu stabilize veBundan sonra tam bir hayat yaşarlar.
Ayrı pankreatit komplikasyonları üzerinde kalmalı, hastalığın herhangi bir evresinde ortaya çıkabilir ve tehlike bunların hastanın sağlığı için ve hatta ölümüne ciddi sonuçlara yol açabilecek olmasıdır.