Jedną z najtrudniejszych chorób skóry właściwej jest łojotokowy pęcherzyca. Jest od dawna leczona, ale można się jej pozbyć.Choroba ma skłonność do nawrotów. Jest również znany jako zespół Senir-Aszer. W tym artykule dowiesz się o wirusie łojotokowego pęcherzyca, stadium rozwoju choroby i jej leczeniu.
Charakterystyka choroby
Pęcherzyca łojotokowa objawia się w postaci pęcherzy, naskórkowej stratyfikacji, nadmiernego rogowacenia łojotokowego.
Kiedy choroba jest dotknięta, choroba przypomina toczeń rumieniowaty. Nawet badanie krwi zapewnia lekarzom obraz odpornościowy, który jest charakterystyczny dla czerwonego tocznia. Miejscowe zmiany częściej w takich obszarach: klatka piersiowa
- ;
- osoba;
- z powrotem.
Uważana przez nas patologia jest uważana za przewlekłą, po nawrotach następują okresy remisji. Do grupy ryzyka zalicza się osoby w wieku od 30 do 50 lat.
Pęcherzyca łojotokowa( zdjęcie)
Przyczyny
Przyczyna łojotokowego pęcherzyca nie została odkryta przez naukowców. Wiadomo tylko, że ma on charakter autoimmunologiczny. Choroba rozpoczyna się od ataku przeciwciał( komórek odpornościowych organizmu) skierowanych na zdrowe tkanki ciała. W przypadku pęcherzyka łojotokowego notowane są przeciwciała desmogliiny( glikoproteiny, która jest odpowiedzialna za połączenia między warstwami skóry właściwej).Tak zaczyna się złuszczanie naskórka, powstawanie pęcherzy, strupów. Przeciwciała drażnią skórę właściwą, wywołując jej zaczerwienienie.
Czasami eksperci nie potrafią wyjaśnić występowania choroby w sposób autoimmunologiczny. W tym przypadku lekarze diagnozują łojotokowego pęcherzycę( idiopatyczną przyczynę nieznanej przyczyny).Wiele osób uważa, że dziedziczność odgrywa ważną rolę.Nie ostatnia rola w pojawieniu się łojotokowego pęcherzyca jest przypisana do różnych chorób autoimmunologicznych( toczeń, alergia).
Aby sprowokować pojawienie się patologii skóry właściwej, rozważamy:
- pali się;
- wpływ światła słonecznego;
- przyjmowanie niektórych leków( niesteroidowe leki przeciwzapalne, inhibitory ACE, penicyliny);
- alergia.
Objawy łojotokowego zapalenia oskrzeli
Objawy w trakcie rozwoju choroby są nieco inne. Wyróżniamy kilka etapów z charakterystycznymi objawami:
- Na ciele początkowo występują ogniska rumieniowe. Ich krawędzie są wyraźnie ograniczone. Zlokalizowane zmiany na nosie, policzki przypominające motyla. Nowotwory charakteryzują się luźną strukturą, zaczynają się złuszczać.Dotknięte obszary pokryte są skorupami o szczególnym kolorze( szaro-żółty, brązowy).Pęknięcia powstają z płynu, który wypływa po otwarciu pęcherza. Bąbelki pękają tak szybko, że chory może nawet nie zauważyć powstania pęcherzyków.
- Odnotowano pokrycie skóry głowy tłuszczowymi łuskami. Ten objaw jest podobny do łojotoku. Dotknięta skóra właściwa staje się czerwona. Na skale mogą pojawiać się blizny, czasami dochodzi do zaprzestania wzrostu włosów, mogą pojawić się łysiny.
- Obszar zmiany rozprzestrzenia się, dotyka innych obszarów: klatki piersiowej, górnej części pleców. W kropki( kolor czerwony) tworzą się gęste skorupy. Jeśli spróbujesz usunąć takie skórki, pacjent odczuje silny ból.
- Nowotwory rozprzestrzeniają się na błony śluzowe( usta, nos, narządy płciowe).Takie rozprzestrzenianie się choroby obserwuje się u co trzeciego pacjenta.
Diagnostyka
Zasady ogólne
Zazwyczaj specjalista diagnozuje po zewnętrznym badaniu, odkrywając od pacjenta: pęcherze
- ;
- skorupy;
- erozja.
W tym przypadku lekarz musi wziąć pod uwagę ogólny stan osoby, lokalizację zmiany, przewlekły przebieg choroby. Oprócz badania zewnętrznego specjalista może wymagać testów:
- immunologiczny;
- histologiczny;
- badanie surowicy do wykrywania przeciwciał przeciwko tym antygenom, które są charakterystyczne dla pęcherzycy.
Różnicowanie
Chorobę należy odróżnić od dużej listy patologii:
- Lupus erythematosus;
- Sneddon-Wilkinson dermatosis( subcorneal wakularis);
- wulgarny pęcherzyca;
- Pemphigus brazylijski;
- Wyprysk łojotokowy;
- liściaste pęcherzyca.
Teraz dowiedzmy się, jak leczyć łojotokowego pęcherzyca.
Oczyszczanie patologii łojotokowe pęcherzycy celu wyeliminowania zewnętrznych objawów choroby( zmiany skórne). Specjalista zaleca również odpowiednią terapię, aby uzyskać wyniki ujemne po testach immunologicznych. Jeśli sprawa jest bardzo ciężka, pacjent musi przebywać w szpitalu.
Metoda terapeutyczna
Do leczenia dotkniętych obszarów można używać: kąpieli dezynfekujących
- ( codziennie);maści
- zawierające kortykosteroidy( "Lorinden", "Dermozolon '' maść hydrokortyzon").
Jeśli choroba dotknęła błony śluzowe, specjalista przepisze: - zawiesiny
- zawierające kortykosteroidy;
- dezynfekcja zawiesin;
- "Natamycyna".
Fizjoterapia ma dobry efekt: laseroterapia
- ;Plazmafereza
- ;
- hemosorpcja.
medicamentous sposób
w walce specjalistów łojotokowe pęcherzyca użyć: kortykosteroidy
- ( „deksametazon”, „prednizolon”);
- leki immunosupresyjne( "azatiopryna", "cyklofosfamid", "metotreksat").
Początkowe dawki leków( kortykosteroidów) są duże:
- "Prednizolon" - 100 mg / dobę;
- "Cyklofosfamid" - 150 mg / dzień.
W ciągu kilku miesięcy leczenia dawka leków jest stopniowo zmniejszana.
Czasami specjalista może przepisać dożylne podanie leków, które wywierają depresyjny wpływ na odporność.
Specjalista może przypisać enzymy:
- "Phlogenzyme".
- "Wobenzym".
Te leki pomagają zwiększyć efekt terapeutyczny, jaki mają kortykosteroidy.
Metody ludowe
Podstawową terapię można uzupełnić metodami tradycyjnej medycyny. Jest dobrze dostosowany do zwalczania łojotokowego kurogenu pęcherzycowego. Plus od użycia ziół to szybkie gojenie się ran. Użyteczne są: olej czosnkowy
- ;
- wywar z arniki;
- kolekcja ziołowych krwawnika, liście babki lenistwa, przeźroczysta biel( kwiaty), zioło hizop.
Zapobieganie chorobom
Zalecane:
- do przeprowadzania regularnych badań u dermatologa;
- unikaj przyjmowania pewnych leków;
- unikać bezpośredniego światła słonecznego. Powikłania
Zazwyczaj komplikacje z długotrwałym stosowaniu kortykosteroidów, dużych dawek tych leków. Najczęściej obserwowane: cukrzyca steroidowa
- ;
- zaostrzenie choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy;Nadciśnienie
- ;
- naruszenie aktywności serca;
- osteoporoza;
- zanik mięśni;
- osteomalacja;
- brak miesiączki;
- zmiany skórne skóry właściwej, błona śluzowa jamy ustnej;
- nadlicznicze procesy.
pogody
Jeśli leczenie rozpoczyna się w odpowiednim czasie, odbywa się zgodnie z poradnictwa zawodowego, można całkowicie wyeliminować wszelkie przejawy choroby. Ale nie zapominaj o nawrotach, ponieważ ta patologia charakteryzuje się przewlekłym przebiegiem.
Rokowanie dla pacjentów z bardzo dużymi zmianami w skórze właściwej, błonach śluzowych jest niekorzystne. Niebezpieczne komplikacje pojawiają się również u osób wymagających leczenia podtrzymującego dużymi dawkami glikokortykosteroidów.