Zdarza się, że pacjent z dolegliwościami ze strony prawostronnego bólu jest kierowany do echosonografii, a po zabiegu pojawia się zapis o niejednorodności struktury trzustki. Pod tym tajemniczym wnioskiem zwykle istnieje podejrzenie zapalenia trzustki.
Jest to charakterystyczne dla ostrego zapalenia trzustki na początku jego rozwoju i przewlekłego zapalenia trzustki we wczesnych latach. Następnie, niejednorodna struktura ciała pacjenta może być wykonane bardziej jednolite, ponieważ choroba jest najbardziej narażony na piersi, podczas gdy nadal zauważalne zmiany w porównaniu z żelazem wątroby.
W tym przypadku, w zależności od natury heterogeniczności i jej ogromu, doświadczony specjalista może ustalić, która z pięciu głównych opcji rozwoju przewlekłego zapalenia trzustki jest bardziej prawdopodobna dla tego pacjenta.
- Wariant podostry: w swoich objawach przypomina ostre zapalenie trzustki, ale trwa znacznie dłużej. Na ultrasonografii trzustki obserwuje się niejednorodność struktury narządu, spowodowaną chaotyczną zmianą obszarów o wysokiej i niskiej gęstości w połączeniu ze zwiększoną objętościową gruczołowością i rozmytością konturów. Na etapie remisji rozmiary są znormalizowane, a ich kontury stają się wyraźniejsze.
- Wariant miąższowy charakteryzuje się rozmytymi, ledwo zauważalnymi zmianami w kierunku niejednorodności w okresach zaostrzeń, a podczas okresów remisji trzustka pacjenta nie może się różnić od tej u zdrowego człowieka.
- Wariant włóknisto-stwardniały charakterystyczny wzór ultrasonografii będzie obszarami o zwiększonej gęstości w połączeniu z kalcytanami, ostatecznie przekształcając się w rozproszone. Torbielowaty
- przykład wykonania różni się od reszty jednorodnej zmieniającym gruczołu struktury, która pojawia się w postaci dużej liczby torbieli, które mogą być łatwo określone za pomocą USG, równocześnie z surowca konturów narządu i małej ilości stałych struktur wypełnionych płynem. Rozrostowy
- przykład wykonania ultradźwięków przejawia się w postaci zwiększonej części objętościowych trzustki. Konstrukcja jest tak niejednorodny, że jest często nazywany pstrokacizna. Niejednorodność przedstawia siebie w strefach o dużej gęstości, w której znajdują się niewielkie blotches pseudotorbieli z ognisk niskiej gęstości.