Choroba Leśniowskiego-Crohna jest leczona na dwa sposoby, medycznie( terapeutycznie) i chirurgicznie. Ale najbardziej skuteczna jest metoda, w której są one połączone, to znaczy po operacji, zalecana jest terapia lekowa. Wybór terapii zależy od stopnia zaawansowania choroby i od tego, która część przewodu pokarmowego zależy od stanu zapalnego. Bierze również pod uwagę nasilenie towarzyszących objawów.
Najczęstsze przypadki związane z wyznaczeniem operacji są następujące:
- Emergencies. Występują znacznie rzadziej niż z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego i ulegają ekspresji w zablokowaniu jelita( całkowita niedrożność), ciężkim zatruciu organizmu, które rozwinęło się w wyniku choroby, perforacji ścian dowolnego organu trawiennego;
- Operacja jest zalecana w przypadku przedłużonego( ponad 8 lat) przebiegu choroby Leśniowskiego-Crohna, ponieważ w tym przypadku zwiększa się prawdopodobieństwo rozwoju nowotworu;
- U dzieci zaleca się chirurgiczną metodę leczenia tej patologii w przypadku opóźnień w rozwoju fizycznym i seksualnym;
- Wskazaniem do zabiegu będzie zwężenie jelit, które powoduje wielokrotne blizny po leczeniu gojenia się wrzodów. Jeśli nie zostaną usunięte, pacjent będzie miał stałą niedrożność jelitową;
- Kolejnym wskaźnikiem dla operacji z chorobą Crohna jest brak wyników z leczenia. W takim przypadku eliminuje się takie obszary jelita, w których występują nieodwracalne zmiany.
Jakie są zagrożenia chirurgicznego leczenia choroby Leśniowskiego-Crohna?
Każdy pacjent, któremu przypisano operację w kierunku choroby Leśniowskiego-Crohna, jest zainteresowany możliwością wystąpienia negatywnych konsekwencji. Nie ma jednoznacznej opinii specjalistów w tej dziedzinie, ponieważ ze względu na indywidualne cechy, każda osoba choruje na różne sposoby. Dlatego przed powołaniem interwencji chirurgicznej specjalista, który wykluczy potencjalne ryzyko, jest poddawany głębokiej diagnozie i dopiero wtedy wybiera się metodę terapii.
Operacje wykonywane z chorobą Leśniowskiego-Crohna, jak każde inne, wiążą się z niebezpieczeństwem związanym ze znieczuleniem ogólnym. Ponadto istnieje inne ryzyko:
- Powikłania infekcyjne;
- Skoki i blizny;
- Okluzja lub przeciek jelita cienkiego.
Jakie rodzaje operacji są wykonywane z chorobą Leśniowskiego-Crohna?
Podczas chirurgicznego leczenia tej patologii zapalnej przewodu pokarmowego najczęściej występują takie rodzaje interwencji jak:
- Stricturoplasty, która jest rozszerzeniem mechanicznej drogi światła jelita w celu przywrócenia drożności;
- Proctocolectomy. Operacja ta jest wykonywana w najcięższych przypadkach choroby Leśniowskiego-Crohna, kiedy konieczne jest usunięcie całego jelita grubego, w tym odbytu;
- Kolektomia jest wymagana w przypadkach, w których dotknięte zostało tylko jelito grube. Wraz z rozwojem choroby jest on usuwany na całej długości, a odbyt i jelito cienkie są ze sobą połączone;
- Operacja polegająca na częściowej resekcji jelita w chorobie Leśniowskiego-Crohna jest wskazana, jeśli pacjent ma otwór przelotowy( przetokę) utworzony między pętlami jelitowymi i który nie jest podatny na leczenie zachowawcze.
Ponieważ choroba ta charakteryzuje się postępującą chorobą jelit, interwencja chirurgiczna jest wymagana przez pacjenta wielokrotnie przez całe życie. Zadaniem specjalisty w ich realizacji jest zminimalizowanie zakresu resekcji i zachowanie jak największej liczby segmentów jelita.
Jak zachowywać się po operacji na chorobę Leśniowskiego-Crohna?
Po chirurgicznym leczeniu choroby Leśniowskiego-Crohna pacjentowi przepisuje się obowiązkowy kurs leczenia zachowawczego. W przypadku, gdy interwencja zakończyła się sukcesem i istnieje pozytywny wynik dynamiki odbudowy, pacjent ma szansę przez długi czas nie pamiętać symptomów tej patologii.
Konieczność obowiązkowego stosowania leków również spadnie. Najważniejsze dla pacjenta będzie przestrzeganie prawidłowej diety i ścisłe przestrzeganie zaleceń lekarza.
Ze względu na fakt, że pacjenci po operacji narządu pokarmowego w chorobie Leśniowskiego-Crohna, mogą mieć nieprawidłowości w kale i wzdęcia. Dlatego otrzymują dietę, której celem będzie maksymalizacja ich ulgi. Aby to zrobić, konieczne jest skomponowanie diety tak, aby jelito lub żołądek mógł dobrze i szybko trawić pokarm.
Zaletą chirurgii w chorobie Leśniowskiego-Crohna jest to, że pacjent przestaje odczuwać bolesne i nieprzyjemne objawy i istnieje możliwość przeżycia pełnego życia.