Istnieje kilka metod oznaczania wodobrzusza: badanie wzrokowe pacjenta, diagnostyka instrumentalna i testy laboratoryjne. Pierwsze dwa obszary badań pomagają zidentyfikować obecność nadmiaru płynu w jamie brzusznej, trzecia ma na celu znalezienie przyczyn choroby. Normalnie u zdrowej osoby między otrzewną trzewną a ciemieniową znajduje się tylko 75 ml ultrafiltratu. Pomaga wyeliminować proces tarcia między dwoma narządami, które są w bliskim kontakcie ze sobą( na przykład małe i duże jelito).Obecnie rozpoznanie puchliny brzusznej dokonuje się, gdy objętość płynu wzrasta do 1,5 litra.
Gdy pacjent oznacza wodobrzusze, diagnoza rozpoczyna się od zebrania anamnezy stanu patologicznego. Po pierwsze, istniejące skargi są identyfikowane i rejestrowane. Ważne jest, aby dowiedzieć się, kiedy pojawiły się pierwsze objawy puchliny brzusznej, z tym, co wiąże je z pacjentem, czy ma jakieś choroby przewlekłe. Lekarz koniecznie pyta o wcześniejsze choroby, o obecność operacji, infekcje.
Następnie przeprowadza się kontrolę wzrokową.Mierzona jest objętość brzucha, badany jest stan skóry. Odpowiadając na pytanie, jak określić wodobrzusze, każdy doświadczony lekarz będzie zwracał uwagę na okrągłość brzucha, na naprężoną przezroczystą skórę, która jest bardzo gładka w dotyku. W badaniu palpacyjnemu ujawnia się bolesność dyfuzyjna skóry. Kiedy płyn w otrzewnej gromadzi się stopniowo, dolne żebra unoszą się, a dolna część klatki piersiowej się rozszerza. W trakcie oddychania przepona stopniowo się włącza, co również staje się wizualnie widoczne, co oznacza, że potwierdza diagnozę.
Jeśli podejrzewa się wodobrzusze, dalszą diagnostykę wykonuje się za pomocą udaru. Pacjent kładzie się w pozycji leżącej, płyn wszystkie liście w tylnych dolnych podziały, jelito wypełnione powietrzem, wręcz przeciwnie, unosi się.Tapping na górnej ścianie otrzewnej pozwala nam odsłonić dźwięk bębnienia, uderzenia w dolnej części powodują falę martwą.Obecność dźwięku bębenkowego sugeruje, że co najmniej połowa lub dwa litry wody nagromadziły się w żołądku. Obecność mniejszej objętości perkusji nie pozwala zidentyfikować, w tym przypadku diagnoza jest potwierdzona inaczej.
Diagnostyka instrumentalna puchliny brzusznej
Obecnie rozpoznanie wodobrzusza we wcześniejszych stadiach odbywa się za pomocą promieni rentgenowskich. Może pokazać obecność dowolnej ilości płynu. Ale jego objętość można określić tylko za pomocą ultrasonografii i tomografii, wodobrzusze na ultradźwiękach wyglądają na anechogenne z rzadkimi wtrętami echogennymi. Za pomocą ultradźwięków można znaleźć przyczynę wodobrzusza( marskość wątroby, alkoholowe zapalenie wątroby, niewydolność nerek, zespół Budda, choroba trzustki, pęcherzyk żółciowy lub drogi żółciowe).
To samo USG pokazuje, czy występuje zapalenie narządów miednicy, guzy jamy brzusznej. Aby wyjaśnić rozpoznanie puchliny brzusznej, pomaga również tomografia komputerowa. Trójfazowe badanie kontrastu, jak również obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego, jest odpowiednie, gdy rozpoznanie wodobrzusza może być konsekwencją onkologii.
Jeśli lekarz podejrzewa jakąkolwiek konkretną przyczynę rozwoju puchliny brzusznej, może zalecić dodatkowe metody określania wodobrzusza instrumentalnego: Dopplerografia
- umożliwia wykrywanie zaburzeń przepływu krwi w żyłach sercowych.
- Hepatoscytigrafia jest stosowana w przypadku podejrzenia choroby nerek.
- Ezofogastroscopy potwierdza obecność żylaków żołądka i przełyku.
Diagnostyka laboratoryjna wodobrzusza
Diagnostyka laboratoryjna jest aktywnie wykorzystywana do wykrywania etiologii wodniaków. Pacjent otrzymuje:
- Ogólna analiza krwi i moczu.
- Biochemiczne badanie krwi.
- Analiza HBsAg i anty-HBs( potwierdza obecność wirusowego zapalenia wątroby).
- Test Rivolta.
Mówiąc o tym, jak określić wodobrzusze, eksperci zwracają uwagę na procedurę laparocenezy. Za jego pomocą zbiera się płyn zgromadzony w jamie brzusznej. Jego skład jest również dokładnie przestudiowany. Specjaliści identyfikują:
- Liczba komórek zapalnych.
- Liczba neutrofilów.
- Ilość białka we krwi.
- Obecność lub brak patogenu gruźlicy.
- Poziom glukozy i skład jakościowy enzymów.
- Obecność lub brak złośliwych komórek.
Ponadto, używając płynu, eksperci wykonują wysiew bakterii i identyfikują możliwość infekcji. Taka diagnoza pomaga zapobiegać gorszym prognozom.
Rozpoznanie różnicowe wodobrzusza
Objawy, które manifestują się w przebiegu choroby, mogą być podobne do objawów torbieli jajnika, krezki lub torbieli zaotrzewnowej. Edukacja czasami wypełnia całą jamę otrzewnej, więc pojawia się duży zaokrąglony brzuch. Aby wykluczyć podobną patologię, diagnostyka różnicowa pomaga, w tym przypadku metody określania wodobrzusza opierają się na zasadzie wykluczania objawów, które nie pasują do wywiadu lub etymologii wodogłowia. Obecnie diagnostyka różnicowa płynu puchlinowego jest dość aktywnie stosowana tam, gdzie możliwe jest zastosowanie wszystkich metod diagnozowania opisanych powyżej.