Choroba Leśniowskiego-Crohna jest procesem zapalnym charakteryzującym się zmianami ziarninikowymi różnych odcinków przewodu pokarmowego.
Ogniska zapalne mogą być zlokalizowane w dowolnej części przewodu żołądkowo-jelitowego - od jamy ustnej do kanału odbytu. Najczęściej jednak choroba lokalizuje się w świetle jelita - w jednym lub kilku fragmentach jelita cienkiego lub grubego, zamieniając ją w łożysko dla ziarniniaków.
Według danych statystycznych taka choroba u mężczyzn występuje znacznie częściej niż u kobiet. W tym przypadku pierwsze oznaki dolegliwości, z reguły, pojawiają się w dość młodym wieku - 20-40 lat.
Przyczyny
Dlaczego choroba Leśniowskiego-Crohna powstaje i co to jest? Dokładna przyczyna tej choroby nie została ustalona. Specjaliści wskazują na niektóre czynniki, które mogą wywołać początek choroby Leśniowskiego-Crohna.
Zgodnie z pierwszą hipotezą patogeneza choroby Leśniowskiego-Crohna jest skutkiem działania bakterii i wirusów. Druga hipoteza traktuje patogenezę jako wywołującą nieprawidłową ogólnoustrojową odpowiedź immunologiczną przez antygen pokarmowy. Zgodnie z trzecim założeniem eksperci uważają, że patogeneza znajduje się w autoantygenach zlokalizowanych na ścianie jelita. Ze względu na to, że leczenie przeciwbakteryjne daje pozytywne wyniki, uważa się, że przyczyna tej choroby leży właśnie w teorii zakaźnej.
Z głównych czynników ryzyka, które wpływają na rozwój choroby u dorosłych, można wyróżnić:
- Predyspozycje genetyczne .Choroba ta jest często wykrywana u rodzeństwa lub bliźniąt. Około 19% przypadków patologii stwierdza się u krewnych.
- Czynniki immunologiczne .Ponieważ choroba Leśniowskiego-Crohna wykazuje konsekwentną porażkę narządów, naukowcy stawiają hipotezę na temat autoimmunologicznej natury patologii.
- Choroby zakaźne .Rola tych czynników nie została jednoznacznie potwierdzona, ale istnieją hipotezy dotyczące wirusowej lub bakteryjnej natury choroby.
Najczęściej choroba Leśniowskiego-Crohna wpływa na jelita, które znajduje się w pobliżu jelita grubego. Chociaż istnieją przypadki lokalizacji zmian we wszystkich częściach przewodu pokarmowego. W tej chorobie cała błona śluzowa dotkniętego obszaru jest pokryta ropniami i owrzodzeniami.
Objawy choroby Leśniowskiego-Crohna
Ponieważ choroba ta może wpływać na którykolwiek z narządów przewodu pokarmowego, objawy będą zupełnie inne. Eksperci dzielą objawy choroby Leśniowskiego-Crohna na:
- często;
- lokalny( w zależności od miejsca urazu);
- jest zaburzeniem pozajelitowym.
Pierwszymi objawami są gorączka, gorączka, złe samopoczucie( objawy procesu zapalnego).Jeśli temperatura wzrośnie do bardzo wysokich wartości( 40 stopni), oznacza to ropne powikłanie choroby. Spadek masy ciała wynika z faktu, że stan zapalny narządów przewodu pokarmowego nie wchłania wszystkich składników odżywczych niezbędnych dla organizmu.
Lokalne objawy choroby Crohna należą:
- regularna biegunka, to z powodu niemożności asymilacji składników odżywczych jelita, w ciężkich przypadkach, zostały opracowane procesy rozpadu;
- często powtarzające się ból brzucha, jest podobny do bólu, zapalenia wyrostka robaczkowego, powstaje w wyniku zmian w błonie śluzowej jelit, jak i stałej podrażnienie zakończeń nerwowych;Infiltracja
- ( nieprawidłowe przenikanie substancji) i ropnie;
- perforacja ściany jelita;
- niedrożność jelit;
- w rozwoju perforowanej przetoki i owrzodzenia u pacjenta krwawią.Zaburzenia
pozajelitowe są bardziej związane z zaburzeniami immunologicznymi, które wpływają na cały organizm. Na przykład, uszkodzenia dużych stawów( ból, ograniczonej mobilności), stan zapalny okolicy krzyżowo-biodrowego, niewyraźne widzenie, wysypka skórna.
Chroniczna postać
Objawy obrazprzewlekłej postaci choroby Crohna na pierwszym planie objawami zatrucia: zmęczenie, złe samopoczucie, zmęczenie, niski stopień temperatury ciała, utrata apetytu i przyrost masy ciała, ból w dużych stawów. Z biegiem czasu, dodaje się regularną biegunkę, wzdęcia i bóle w dolnej części brzucha, znaczne przerzedzenie.
Kiedy dotknięte jest jelito grube, krzesło, które może zawierać domieszkę krwi, staje się częstsze. W niektórych przypadkach, w prawej okolicy biodrowej lub w centralnej palpacyjnego brzucha wyczuwalny tugoelasticheskoe edukacji mobilnej. Paliczki palców wyglądają jak pałki. Zazwyczaj
przewlekłej postaci choroby Crohna występuje z zaostrzeń i remisji trwały, powodując poważne konsekwencje pod względem wyglądu szczeliny odbytu, wrzody, wewnętrzne i zewnętrzne przetoki, masywne krwawienia z przewodu pokarmowego, jelit, częściowe lub całkowite zatkanie Sepsis. Powstałe nacieki mogą powodować powikłania, powodując rozwój nowotworów nowotworowych i późniejszą niepełnosprawność.Przy postępującym przebiegu choroby obserwuje się niekorzystne rokowanie dla życia pacjenta.
Diagnoza
Zanim się zorientujesz, jak leczyć chorobę Leśniowskiego-Crohna, musisz prawidłowo zdiagnozować.Dlatego, aby wykluczyć inne patologie, które mają podobne objawy, zaleca się badanie instrumentalne.
Zwykle stosowane są następujące metody:
- Colonoscopy .Takie badanie pozwala na wizualizację wewnętrznej powierzchni jelita.
- Nawadnianie .Zapewnia on możliwość obejrzenia częściowego zniszczenia jelit, zwężenie jego światło, ulga Gut, owrzodzenia lub rany, pogrubienie ścian i zmniejszają swoją aktywność.
- US .Za jego pomocą można oszacować średnicę pętli jelita, obecność wolnego płynu w jamie brzusznej.
- Tomografia komputerowa .Odbywa się to w przypadku, gdy choroba Leśniowskiego-Crohna jest komplikowana przez choroby innych narządów i trudno jest ustalić dokładną diagnozę.MRI pozwala na bardziej szczegółową analizę stanu jelit, stopnia jego uszkodzenia, obecność przetok, zwężając przejście jelicie cienkim lub grubym, powiększenie węzłów chłonnych.
- Badanie endoskopowe .Jest to konieczne, aby pomóc mu wykonywać jako wizualne potwierdzenie diagnozy i wziąć kawałek tkanki do dalszych badań pod mikroskopem.
Pamiętaj, aby zastosować metody laboratoryjne, w tym badania krwi i kału, aby wykluczyć choroby zakaźne jelit.
Leczenie choroby Crohna Gdy choroba zdiagnozowana schemat leczenia pierwotnego Crohna jest stosowanie terapii lekowej z lokalizacją i zmniejszenia zapalenia w jelitach, zmniejszenie częstości i czasu trwania nawrotów choroby, jak również w utrzymaniu przedłużonego stanu remisji, to jest zapobieganie nawrotom choroby.
Ciężkie przypadki mogą wymagać wyznaczenia silniejszych leków, kompleksowego leczenia i okresów zaostrzeń - interwencji chirurgicznej. Wybór metody leczenia zależy od ciężkości choroby Leśniowskiego dominujących objawów, ogólnego stanu zdrowia pacjenta.
Drug Therapy Obecnie nie ma uniwersalny środek do leczenia choroby Leśniowskiego-Crohna, ale terapia z jednym lub więcej leków ma na celu wczesnego leczenia choroby i łagodzeniu jego objawów.
Najczęstszymi leki: salicylany
- ( 5-ASA) - sulfasalazyna, mesalazyna, pentasil;
- miejscowe hormony - budenofalk;
- glikokortykosteroidy - prednizolon, metyloprednizolon;
- leki immunosupresyjne - azatiopryna, metotreksat, 6-merkaptopuryna;
- blokery czynnika martwicy nowotworu - adalimumab, infliksymab, etanercept, golimumab certolizumab pegol.
- Blokery receptorów integryny: Vedolizumab.
również aktywnie korzysta: antybiotyki
- : cyprofloksacyna, metronidazol i nowy antybiotyk rifaksyminę;
- leczenie probiotykami( VSL # 3, przeszczep kałowy żywych bakterii dawców);
- grupa witaminy D;
- komora hiperbaryczna( obróbka tlenowa);
- w ciężkich przypadkach przeszczepu jelit od dawcy.
W bardziej powszechnych i złożonych przypadkach choroby Leśniowskiego-Crohna może być wskazana operacja. Czasami rozwoju poważnych powikłań choroby, takich jak krwawienie, ostra niedrożność jelit lub perforacji jelita musi wykonywać operacji awaryjnych.
Inne mniej pilnych wskazania medyczne obejmują tworzenie wrzodów, przetoki jelitowej( nieprawidłowe wiadomości różnych częściach przewodu żołądkowo-jelitowego), poważne uszkodzenia odbytu, brak efektu leczenia zachowawczego.
diety
podczas remisji wykazano pacjentom przestrzeganie ścisłej diety, aby nie wywołać na nasilenie procesu zapalnego w ścianie jelita.Żywność powinna być zbilansowana, zawierać dużą ilość białka i witamin, a tłuszcze powinny być ograniczone. Dieta w chorobie Leśniowskiego-Crohna nie jest bardzo surowa, najważniejszą rzeczą jest ostrożne podejście do jelit.
Zalecenia dotyczące żywienia:
- Pij dużo płynów;
- Ogranicz spożycie mąki i pieczenia;
- Jedz małe posiłki 5-6 razy dziennie;
- Daj pierwszeństwo żywnościom o niskiej zawartości tłuszczu;
- Odmówić jedzenia ostrych potraw, alkoholu;
- Weź kompleksy multiwitaminowe.
diety w chorobie Crohna ogranicza stosowanie ciężkiej, błonnik, podrażnienie błony śluzowej jelit, tłuszczu i mleka. Zalecane lekkostrawne i łatwo przyswajalne pokarmy, przy ograniczonym wykorzystaniu fermentowanych produktów mlecznych, oszczędzających przewód pokarmowy. Konieczne jest, że dieta w chorobie Leśniowskiego-Crohna została zrównoważona, a choroba ta jest często niedokrwistość i niedobór choroby z powodu słabego przyswajania pokarmu.
Operacja
Jeśli dieta, zmiana stylu życia, leki i inne metody były nieskuteczne, pacjent jest zalecana operacji. Około połowa wszystkich pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna w trakcie leczenia nosić co najmniej jeden zabieg chirurgiczny, podczas którego lekarze usunąć uszkodzoną część jelita.
Niestety, operacja nie może całkowicie wyeliminować choroby Leśniowskiego-Crohna, ponieważ jest to możliwe, na przykład, z wrzodziejącym zapaleniem okrężnicy. Nawet jeśli duży odcinek jelita zostanie usunięty podczas operacji, choroba może pojawić się ponownie. W związku z tym niektórzy eksperci zalecają jak najdłużej odsunięcie operacji. Ta taktyka pozwala zmniejszyć liczbę operacji, które człowiek musi znieść.
Powikłaniom
choroby Leśniowskiego-Crohna mogą towarzyszyć powikłania takie jak: niedokrwistość
- .
- Jelita krwawienie.
- Perforacja( integralność ściany jelita).
- Kamica moczowa.
- Choroba kamieni żółciowych.
- Pojawienie się ropni( wrzodów) w jelicie.
- Rozwój niedrożności jelit( zaburzenia przepływu treści jelit przez jelita).
- Tworzenie przetok( nieobecne w normalnych kanałach) i zwężenie( zwężenie) jelita.
przypadku przetoki powstaje wewnątrz jamy brzusznej, jedzenie wejściu do jelita może ominąć działy odpowiedzialne za wchłanianie składników odżywczych, jak również przenikać do narządów, takich jak pęcherz i pochwy. Rozwój przetoki jest poważnym powikłaniem, ponieważ istnieje wysokie ryzyko ropienia i tworzenia ropnia. Pozostawiony bez opieki ten stan może stać się zagrożeniem dla życia pacjenta.
Prognoza na całe życie
Śmiertelność w chorobie Leśniowskiego-Crohna jest 2 razy większa niż u zdrowej populacji. Większość przyczyn śmierci wiąże się z powikłaniami i operacjami chirurgicznymi w ich imieniu.
Choroba ma nawracający przebieg i prawie wszyscy pacjenci mają co najmniej jeden nawrót w ciągu 20 lat. Wymaga to stałej, dynamicznej obserwacji pacjenta w celu korekty terapii i wykrywania powikłań choroby.
Rokowanie dla życia różni się znacznie i jest ustalane indywidualnie. Przebieg choroby Leśniowskiego-Crohna może być bezobjawowy( jeśli skupienie znajduje się tylko w odbycie u osób w podeszłym wieku) lub przebiegać w wyjątkowo ciężkiej postaci.