Reprezentując klęskę górnej warstwy naskórka pęcherzowi pemfigoidowemu towarzyszy tworzenie się na powierzchni skóry licznych pęcherzyków o napiętej powierzchni. Najczęstsze zmiany obserwuje się u osób starszych. Chorobie autoimmunologicznej, która jest przewlekła, towarzyszy wzrost wrażliwości dotkniętych obszarów skóry, ich zaczerwienienie, pęcherze mogą mieć wodniste lub krwotoczne wypełnienie.
Istnieją przypadki, gdy pęcherz pemorfigoid występował w młodszym wieku;ale najczęściej ta patologia skóry jest typowa dla osób starszych. Najczęściej pęcherze z tą chorobą występują na skórze dłoni, brzucha, szyi. Ich lokalizacja jest często symetryczna, pęcherzyki mają wyraźną naprężoną powierzchnię.
Cechy patologii
Pęcherzyca pęcherzowa towarzysząca ogólnemu pogorszeniu stanu człowieka: częste osłabienie, bóle głowy i mięśni, skóra nabiera zwiększonej wrażliwości. Tkanki dotknięte chorobą mają wyraźne przebarwienie, wiele objawów choroby pokrywa się z manifestacją takich zmian skórnych jak pęcherzyca.
Rozpoznanie pemfigoidu pęcherzowego wykonuje się poprzez badanie dotkniętych obszarów skóry, a także analizę uzyskanych danych dotyczących stanu krwi. Badana jest również jakość układu odpornościowego pacjenta, ponieważ uszkodzenie to najczęściej obserwuje się przy obniżeniu sprawności funkcjonowania ludzkiego układu odpornościowego.
Klasyfikacja
Ta patologia skóry jest dobrze uleczalna w młodszym wieku;Jednakże, gdy wiek osiąga 65 lat i więcej, zmniejsza się stopień skuteczności leczenia. I w zależności od kategorii wiekowej pacjenta, choroba może być sklasyfikowana w następujący sposób:
- starczowaty pęcherzykowaty pemfigoid , odnotowany w starszym wieku. Jak pokazują dane statystyki medycznej, po osiągnięciu 65 lat prawdopodobieństwo rośnie z roku na rok o 150%;
- jest infekcyjną wersją zmiany , którą odnotowano w młodszym wieku szkolnym;
- pęcherzykowaty pemfigoid - ten gatunek diagnozowany jest w wieku dojrzewania w wieku 13-16 lat.
Manifestacje w każdym rodzaju tej patologii są identyczne i wymagają takiego samego efektu terapeutycznego.
Etapy rozwoju
Ten patologiczny proces różni się również na etapie jego rozwoju.
- Pierwszy etap charakteryzuje się występowaniem znacznej ilości swędzącej skóry, zwykle rąk, podbrzusza, szyi.
- Drugi etap przejawia się w powstawaniu niewielkich pęcherzy, częściowo pochowanych w górnej części naskórka. Takie grudki są wysoce traumatyczne, a wewnątrz zwykle wypełnione są surowym, a czasem ropnym płynem.
- Ponadto, rozwija grudki , które wyglądają jak wypukłe bąbelki o naprężonej powierzchni. Skóra wokół nich staje się bardziej wrażliwa, a jej pigmentacja może się zmieniać.
Po otwarciu pęcherzyków pozostaje pod nimi wilgotna i bardzo wrażliwa powierzchnia, która zostaje szybko przywrócona, z bliznami i bliznami prawie nigdy nie pozostającymi na skórze.
Przyczyny
Pęcherzyk Pemfigoid może wystąpić z pewnych powodów lub w połączeniu. Do chwili obecnej przyczyny tej zmiany skórnej nie są w pełni zrozumiałe do końca, ale najprawdopodobniej jest to mutacja genów, która jest dziedziczna i może manifestować się jako jakiekolwiek zmiany skórne. Charakter choroby autoimmunologicznej przejawia się w możliwości wykazania pewnych różnic u różnych pacjentów.
Objawy choroby są wystarczająco charakterystyczne, aby można je było wykryć nawet we wczesnych stadiach rozwoju. Obecne procesy w górnej warstwie naskórka charakteryzują się naciekaniem skóry objawami zewnętrznymi, które przejawiają się w różnych miejscach lokalizacji i możliwości oddziaływania na duże obszary skóry.
Objawy pęcherzykowatego pemfigoidu
- zewnętrzne przejawy chorób skóry, charakteryzujących się tworzeniem pęcherzy na skórę, podczas gdy w procesie formowania na skórze mocno zarysowany, należy zauważyć, pieczenie i świąd. Wraz ze wzrostem bańki zmienia się jakość skóry wokół niej: staje się ona bardziej wrażliwa, pigmentacja może się zmieniać.
- Wraz z otwarciem powierzchni pęcherza powstaje płaczącą różowy kolor z wysoką wilgotnością powietrza, która szybko przywrócone, a usunięty pęcherz prawie nigdy nie zostawiać śladów. Po
- aktywacji procesu patologicznego istnieje ogólne pogorszenie może zwiększyć temperaturę ciała, świąd i palenie zakłóca skóry. Aby usunąć swędzenie, często stosuje się leki przeciwhistaminowe.
Diagnoza
- Wykrywanie tej choroby może być ograniczone do zewnętrznego badania skóry i błon śluzowych.
- Jednakże, dla bardziej dokładną diagnozę powinno prowadzić badania mikrobiologiczne próbki skóry, w celu uzyskania danych moczu i badania krwi, który można ocenić z obecnością procesu zapalnego w organizmie.
- Do analizy stanu skóry stosować również metodę histologii, która pozwala dokładniej określić aktualną stratę i nie mylić go z egzema i zapalenie skóry o różnym charakterze. Pemfigoid Dźwignia
( zdjęcie)
leczenia Metody leczenia oparte na stosowaniu kortykosteroidów, które w dużym stopniu eliminuje główne objawy choroby, równolegle eliminacji nieprzyjemnych objawów takiej patologii jak świąd i pieczenie skóry. Ponieważ jednak choroba ta najczęściej dotyka osoby starsze, przyjmowanie takich leków powinno być poważnie ograniczone ze względu na znaczną liczbę zdarzeń niepożądanych.
stosować także sposoby stymulacji odporności pracy, dzięki czemu możliwe jest przyspieszenie procesu odzyskiwania, w celu uniknięcia działań niepożądanych i zapobiec możliwości równoległego rozwoju innych zmian fizjologicznych.
- Metody terapeutyczne do stosowania metody sprzężenia w leczeniu pemfigoid pemfigoda powinien zawierać łagodnego traktowania i regulacji mocy, należy zmieniać zawierać niezbędne elementy do pełnego funkcjonowania organizmu.
- Dodatkowy odbiór preparatów multiwitaminowych pozwala stymulować pracę odporności, co ma pozytywny wpływ na proces leczenia. Metody lek
- Jak wspomniano powyżej, najbardziej skuteczne jest stosowanie kortykosteroidów, który łagodzi objawy główne i zapewniają szybkie odzyskanie stanu ogólnego pacjenta. Jednak leczenie takimi lekami powinno odbywać się pod nadzorem lekarza, aby uniknąć możliwych negatywnych objawów.
- stosowany również w leczeniu leków cytostatycznych, które stabilizuje system wyprowadzania pracy, eliminując możliwość skażenia produktów rozpadu organizm pacjenta leków.
- Preparaty antybakteryjne w postaci maści, tabletek pomagają wyeliminować oznaki współistniejących zakażeń, uniknąć możliwych powikłań.
Operacja
Interwencja chirurgiczna w leczeniu pemfigoidu pęcherzowego zwykle nie ma zastosowania.
- profilaktyki chorób, takich jak środki zapobiegawcze mogą być zalecane unikaniu efektów mechanicznych na skórę, zwłaszcza o podwyższonej czułości.
- Konieczne jest także ograniczenie wpływu na nią różnych efektów o różnym charakterze - spadków temperatury otoczenia, promieniowania UV.
- powinny być traktowane ostrożnie, aby zapobiec nawrotowi do stanu w przypadku wykrywania początkowego stadium choroby i tworzenia się pęcherzy na powierzchni styku skóry z twardego dermatologa do rozpoznania.
Prognoza
Przeżycie w pęcherzykach pemfigoidowych jest dość wysokie. Rokowanie jest trudne do ustalenia, ponieważ ten stan nie jest w pełni zrozumiały i można go zwrócić pacjentowi w postaci nawrotów. Częstość nawrotów wynosi około 30-35%.