Kronik lenfositik lösemi, lenfositleri içeren malign bir tümördür. Hastalık ilk aşamalarda asemptomatik olarak ortaya çıkabilir, ancak zaman tedavi başlamazsa ciddi komplikasyonlar ile tehdit eder.
Epidemiyoloji
Hastalık genel popülasyonda yaygın olmakla birlikte, çoğunlukla Avrupalıları etkiler.
İstatistikleri her yıl 100.000 kişi başına 3 vaka kaydettiğini ve şu belirtileri göstermektedir:
- hastalığı çoğunlukla yaşlı insanları etkiler;
- kadın seks onlarla birlikte 2 kat daha az sıklıkla hasta;
- hastalığı kalıtsal olabilir;
Sınıflaması Modern tıp uygulamasında, dokuz kronik lenfositik lösemi şekli ayırt edilir:
- Benign. Hastalık çok yavaş, eğer gelişirse komplikasyonlar, daha sonra yaşlılık. Benign bir formda hasta 50 yıla kadar yaşayabilir.
- Aşamalı. Kan içindeki beyaz kan hücrelerinin sayısı ve lenf düğümleri ve dalak büyüklüğü hızla büyür. Bu, komplikasyonların erken gelişimine ve kısa bir ömre( en fazla 10 yıl) neden olur.
- Tümör. Lenf düğümlerinin büyümesiyle karakterize edilmiştir.
- Kemik iliği. Kemik iliğinde geniş lezyonlar bulunur.
- Splenomegatiftik. Dalak büyüklüğünde hızlı bir artış ile karakterize edilir.
- Sitolitik syn-mom ile komplike. Bu form ile tümör hücreleri vücudun zehirlenmesine neden olan bağışıklık sisteminin etkisi altında ölürler.
- Prolymfositik. Bu formun özel özelliği, hızlı gelişimi, büyümüş dalak ve periferik lenf düğümleri olmasıdır.İmmunolojik analiz, B hücreli kronik lenfositik lösemi, yani çoğunlukla lenfositik löseminin T-hücresi doğasını gösteriyor.
- Paraproteinemi ile komplike. Bu durumda, tümör hücreleri vücutta bulunmayan bir proteini serbest bırakır.
- Saç hücresi. Adı verilir çünkü tümör hücreleri villilere benzeyen süreçlere sahiptir.
- T-şekli. Hastalık hızla gelişir ve cilde daha fazla zarar verir.
Formdan, sadece tahmine değil, aynı zamanda risk gruplarına da bağlıdır. Böylece, T-formu, çoğu zaman daha genç Japonları etkiler.
Nedenleri Kronik lenfositik löseminin neden kesin olarak bilinmediği bilinmiyor. En popüler virüs genetiği olan birkaç teori var.
Virüsün tahrip edici etkisine neden olan faktörlere spesifik olmak mümkündür:
- iyonize radyasyonun etkisi;
- güçlü X-ışınlarına maruz kalma;
- verniklerin ve diğer kimyasalların buharına maruz kalması;
- altın tuzlarının ve güçlü antibiyotiklerin uzun süreli alımı;
- ile ilişkili viral hastalıklar;
- bağırsak enfeksiyonlarının varlığı;
- strese sürekli maruz kalma;
- aktarılan işlemler;
Hastalığa genetik yatkınlık belirleyici bir role sahiptir. Aile öyküsündeki hastaların büyük çoğunluğunda kronik lenfositik lösemi vakaları saptanmıştır.
Klinik Belirtiler
Kronik lenfositik lösemi belirtileri, belirli semptomlar grubu ile karakterize edilen çeşitli sendromlar altında kombine edilebilir:
- Hiperplastik. Temel, lenf düğümlerinde bir artış, boyun ve yüzün ödemiyle ifade edilen tümör hücrelerinin büyümesidir. Dalaktaki artış nedeniyle, hasta karın üst kısmında lokalize keskin bir ağrı hissedebilir.
- Zehirlenici. Tümör hücreleri yok edildiğinde, çürüme ürünleri vücutta birikerek zehirlenmeye neden olur. Bu, genel bir zayıflık durumu, yorgunluk ve terleme artışı, stabil yüksek sıcaklık, kilo kaybı üretir.
- Anemik. Bazı metallerin ve eser elementlerin vücuttaki eksikliği ile bağlantılı.Zayıflık, baş dönmesi, kulaklardaki ses, nefes darlığı, göğüs bölgesinde ağrı.
- Hemorajik. Öyleyse, zayıf. Deri altı ve submukozal hemorajilerle birlikte burun, diş etleri, rahim ve diğer organlardan kanama şeklinde ifade edilir.
Hastalığa ayrıca bağışıklık yetersizliği sendromu eşlik edebilir, zayıf bağışıklık ile ifade edilir. Gerçek şu ki, kronik lenfositik lökositlerle, vücut enfeksiyonlara direnemediğinden, lökositler az miktarda oluşur.
Hastalığın evreleri
Kronik lösemi, 3 aşamada dağıtılır:
- İlk. Tedaviye ihtiyaç duymayan tek aşama. Bu aşamada, kandaki lökosit sayısı hafifçe artar ve dalak boyutu biraz artar.
- Genişletildi. Bu aşamada yukarıda tarif edilen sendromlar ortaya çıkmaya başlar. Hastalığın bir sonraki aşamaya gelmemesi için bir doktor görmek gereklidir.
- Terminali. Komplikasyonlar eşliğinde sekonder tümörlerin ortaya çıkışı.
Erken teşhis ile hastalık durdurulabilir, bu nedenle herhangi bir şüpheniz varsa bir doktora gitmeye değer.
'nin Komplikasyonları Çoğu zaman hastalar lenfositik lösemiden doğrudan değil, komplikasyonlarından dolayı ölürler. En yaygın olanı bulaşıcı virüsler ve bakterilerdir. Ayrıca hastalık komplike olabilir:
- , böcek sokmalarına alerjik reaksiyon;
- anemi;
- kanamayı artırdı;Ikincil tümörün ortaya çıkmasıyla
- ;
- , nöralökemiden;
- böbrek yetmezliği;
Komplikasyonların ortaya çıkışı tümörün şekline ve evresine bağlıdır. Bazen hastalık, onsuz olsa bile oluşabilir.
Teşhis yöntemleri
Kronik lenfositik lösemi tanısı anamnezin toplanması ve semptomların analizi ile başlar. Bundan sonra hasta reçete edilir:
- Klinik ve biyokimyasal kan testleri.
- İdrar tahlili.
- Kemik iliği ponksiyonu.İşlem sırasında, kemiğe delik açınız ve içeriğini çıkartınız.Çalışma, tümör hücrelerinin doğasını ortaya koyuyor.
- Trepanobiyopsis. Kemik iliğinin durumunu değerlendirmek için doğru bir çalışma.
- Çalışma için ponksiyon veya lenf nodlarının çıkarılması.
- Tümör türünü belirleyen sitokimyasal testler.
- Kemik iliğinin sitogenetik çalışmaları.Kalıtsal mutasyonları tanımlayın.
- Sinir sisteminin lezyonlarını belirleyen lumbar ponksiyon.
- ultrason ve röntgen ile organların durumunu değerlendirmek.
- MRG, işlemin prevalansını saptamak için.
- EKG: Kardiyak aritmilerin saptanması için.
Tanı sırasında, doktorlardan, örneğin terapist, kardiyolog ve diğer ek tavsiyeler de isteyebilirsiniz.
Kan tablosu
Kronik lenfatik lösemi 'de kan testinde artmış miktarda beyaz kan hücresi bulunur.
Olgun hücreler nedeniyle bu değer büyük ölçüde arttırılmıştır. Bunların arasında, pro-lenfositler ve lenfoblastlar adı verilen genç formlar olabilir.İkincisinin sayısı, hastalığın alevlenmesi sırasında% 70'e kadar büyüyebilir.
Çocuklarda ve yaşlılarda kronik lenfositik lösemi tedavisi
Kronik lenfositik löseminin her zaman tedaviye ihtiyacı olmadığını belirtmek gerekir. Böylece erken bir aşamada bir doktor gözlemi gösterilir.
Bir kemik iliği transplantasyonu, radikal ve etkili bir tedavi metodu olarak düşünülür. Bununla birlikte, prosedürün karmaşıklığı ve malzemenin reddedilmesi ihtimalinin yüksek olması nedeniyle nadiren başvurulur.
Kronik lenfositik löseminin ana tedavisi, bu senaryolara göre yapılabilen kemoterapidir:
- Glukokortikosteroidlerle monoterapi. Otoimmün komplikasyonların bulunduğu ortamlarda kullanılır. Ana ilaç 60-90 mg / gün dozunda Prednizolon'dur.
- alkilleyici ajanlarla terapi, örneğin Chlorambucil veya Cyclophosphamide. Bazen prednizolon ile kombine edilebilir.
- Kladrıbın + Prednizolon. Genellikle bu terapi komple remisyon elde etmenizi sağlar.
Bununla birlikte, hemostatik ve detoksifikasyon preparatları kullanılabilir.
Beslenme
Kronik bir lösemi tespit edildiğinde, uygun beslenmeye uyulması belirtilir. Yağ içeriğinin protein ile değiştirilmesi ile sınırlandırılması 40 grama ihtiyaç duyar.
Bir sürü vitamin içeren taze bitki gıdalarına odaklanmak önemlidir. Ayrıca demir ve askorbik asit içeren yüksek oranda bitkisel ilaç da gösterilmektedir.
Prognozu ve ömür beklentisi Hastalığın gidişatını yalnızca aktivite endekslerine dayanarak tahmin etmek mümkündür.
- İstatistiklerin gösterdiği gibi, kronik lenfositik lösemi , yalnızca% 30 'de yavaş bir seyir izlemektedir. Bu durumda ölümcül sonuç hastalığa değil diğer nedenlerden ötürüdür.
- Öte yandan 'nin ani gelişimi, vakalarının% 15'inde görülmekte ve tanı konduktan 2-3 yıl sonra ölümle sonlanmaktadır.
- Diğer açılardan, hastalık iki aşamada görülür: yavaş ilerleyen ve hastanın ölümüne kadar 10 yıla kadar sürecek terminal.
'yı Önleme Kronik lösemiye karşı özel bir profilaksi yoktur. Ana önleyici araç, lösemiyi antibiyotik kullanımı ile zamanında tedavi etmektir. Taşma riskini kronik bir şekle indirmek, aynı zamanda sağlıklı bir yaşam tarzı olabilir, temel kuralları şunlardır:
- günlük rutinin yerine getirilmesi;
- ılımlı fiziksel aktivite;
- kötü alışkanlıkları reddetti;
Bu videolarda kronik lenfatik lösemi nedir, belirtileri ve tedavi yöntemleri: